De witte tijger

Balram Halwai, de hoofdpersoon in de roman "De witte tijger" van Aravind Adiga, is afkomstig uit de onderklasse van het donkere binnenland in India. Het is hem gelukt om zich op te werken van arme bediende tot ondernemer in het wereldcentrum van technologie en outsourcing in Bangalore. In een persbericht is aangekondigd dat de Chinese premier een staatsbezoek aan India wil brengen en ondernemers in het economische 'booming' Bangalore wil spreken om hun succesverhaal te horen. Balram Halwai schrijft deze premier in zeven nachten lange brieven waarin hij hem zijn levensverhaal vertelt en hem uiteenzet hoe de situatie in India werkelijk is.

"...ons land heeft dan wel geen drinkwater, elektriciteit, riolering, openbaar vervoer, besef van hygiëne, discipline, beleefdheid of stiptheid - maar we hebben wel ondernemers. Duizenden en duizenden. Vooral in de technologiebranche. En die ondernemers - wij ondernemers - hebben al die outsource-bedrijven opgezet waarop Amerika tegenwoordig nagenoeg draait."

Balram Halwai: "Het Chinese volk is ons ver voor in alle opzichten, behalve dat u geen ondernemers hebt... Uit respect voor de vrijheidsliefde van het Chinese volk, en vanuit de overtuiging dat de toekomst van de wereld in handen ligt van de gele mens en de bruine mens, nu onze voormalige meester, de blanke mens, zichzelf te gronde heeft gericht door flikkerij, mobiel telefonie en drugsmisbruik, doe ik het aanbod u, geheel kosteloos, de waarheid over Bangalore te vertellen. Door u mijn levensverhaal te vertellen".
De brieven zijn geschreven in de vorm van een bekentenis.
Halwai beschrijft hoe hij opgroeide in een arm dorpje en na een paar jaar onderwijs als kind in een theehuis moest gaan werken. Na jaren voelt hij dat hij om verder te komen in het leven op zoek moet naar ander werk in de stad en hij neemt autorijles en haalt zijn rijbewijs. Maar hoe komt hij aan een baan als chauffeur.

"Hij klopte aan poorten en voordeuren van rijke mensen en vroeg of iemand een chauffeur nodig had voor zijn auto. Iedereen zei nee. Op die manier kreeg je geen werk. Je moest iemand van de familie kennen om werk te krijgen. Met aankloppen en vragen ging het niet."

Na een aantal weken is hij aan de deur van een familie die in zijn oude dorp heeft gewoond. De oudste zoon van de familie is net teruggekeerd uit Amerika en er is een auto voor hem aangeschaft. Halwai krijgt de kans om 2e chauffeur en bediende te worden. Bij toeval ontdekt hij dat de eerste chauffeur zich voordoet als hindoe, maar in werkelijkheid moslim is en hij verlinkt deze chauffeur bij zijn baas. Hij krijgt de baan van de ontslagen chauffeur.
De oudste zoon en zijn Amerikaanse vrouw verhuizen naar Delhi en Balram Halwai verhuist mee. Daar komen zij in een prachtig appartementencomplex in een wijk, speciaal opgezet voor de allerrijksten, te wonen. Het onderkomen van Balram is in de kelder, waar de bedienden en de chauffeurs wonen. Balram's werk bestaat uit het rijden van Mevrouw naar zwaarbewaakte shoppingmalls en exclusieve nachtclubs. Meneer brengt hij naar invloedrijke politici, waar koffertjes met inhoud afgegeven moeten worden.
Balram Halwai begrijpt dat er maar een weg is om boven zijn eigen kaste uit te komen: hij moet zijn meester vermoorden.

"De witte tijger" is een scherpe, maar humoristische beschrijving van het hedendaagse India. India maakt een enorme economische ontwikkeling door, maar het is de bovenlaag die daar van profiteert. De laagste klassen kunnen met moeite overleven en hebben geen mogelijkheid om boven hun klasse uit te stijgen.

"De witte tijger", door The Sunday Times een pageturner genoemd, is de debuutroman van Aravind Adiga. Adiga is geboren in 1974 in Madras, maar groeide grotendeels op in Canada. Momenteel woont de schrijver weer in India, in Bombay.
De roman is niet onopgemerkt gebleven: Adiga won met zijn originele satirische kijk op het hedendaagse India de Man Booker Prize 2008!
Deze spannende en goed geschreven roman is een must voor liefhebbers van literatuur uit India!

ISBN 9789023428954Paperback 278 pagina's | De Bezige Bij | juni 2008 Vertaald door Arjaan van Nimwegen

© Jeannette, januari 2009

Lees de reacties op het Leestafelforum, klik hier