De wandelaar

Mulder heeft zijn leven op orde.
Hij woont in zijn geliefde stad, Parijs, en hoeft dank zij een erfenis niet te werken.
Hij is een keurige man, vrijgezel, die op orde, netheid en regelmaat gesteld is. Omdat de dokter het geadviseerd heeft maakt hij iedere avond voor het slapen gaan een wandelingetje, meestal dezelfde route. Onderweg heeft hij zo zijn vaste rituelen. Soms maakt hij hier en daar een praatje, maar echte vrienden die over de vloer komen heeft hij niet. En dan ineens staat zijn wereld op zijn kop: hij komt in een oploopje terecht, waaruit hij niet weg kan. De menigte drijft hem naar een brandend huis, en hij blijft zijns ondanks staan kijken, naar het blussen en de pogingen van de brandweer om mensen; levens te redden. Dan springt de hond uit het raam en springt tegen Mulder op. Omdat iedereen schijnt te denken dat het 'dus' zijn hond is, neemt Mulder hem maar mee.
Dat is het begin van een totaal ander leven... de hond neemt het heft in handen, brengt Mulder overal waar hij eigenlijk niet wil zijn, brengt hem in contact met mensen waar hij vroeger met een boog omheen liep. Totaal in de war doet Mulder dingen die hij nooit had gedacht te zullen doen: hij geeft bij de politie een valse naam op, hij laat een vieze zwerfster in zijn huis, hij maakt een deal met de maffia.
Nooit zal zijn wereld er nog hetzelfde uitzien...

Het boek begint heel tam, ik had geen idee wat de schrijver nu eigenlijk wilde met dit boek. Al gebeurt er veel, toch kabbelt het maar een beetje. Omdat Mulder passief blijft denk ik.
Het verhaal komt pas tot leven op het moment dat Mulder alles wat hem overkomt begint te accepteren, en er zich actief mee gaat bemoeien. Hij kan zich niet langer aan het ware, het echte leven onttrekken, en wil dat ook niet meer.
Dit besef drong pas tot me door toen ik het boek al lang en breed uit had. Ik wil het dus nog een keer lezen, om te weten of ik het anders beoordeel nu.
Maar nog even niet...

Uitgeverij Augustus, januari 2007 Paperback, 219 bladzijden ISBN 978 90 457 0015 1

© Marjo, april 2007

Reageren? Klik hier!