Meegaan tot het eind
Stervende mensen bijstaan
Marinus van den Berg

Dit is een fijngevoelig en zinvol boek over de laatste levensdagen van een mens. Het stervensproces wordt gevoelig vertolkt in zijn opeenvolgende fasen:
- Hoe lang duurt het sterven?
- Hoe gaat het sterven?
- Waken 
- De laatste zorg

'Wie is de stervende voor u?' Een goede vraag die aan het begin van het boek gesteld wordt. Ieder mens heeft zijn of haar eigen relatie tot degene van wie men binnenkort afscheid zal nemen.

'Sterven is steeds meer niet kunnen' (pag 37). In die ogenschijnlijk simpele uitspraak ligt in feite álles opgesloten. De toenemende beperkingen van de stervende en de betrokkenheid van degene die er omheen staan. 'Sterven is een onbekend gebied betreden' (pag 48) zoals Jacqueline van der Waals in een lied zegt: 'moedig sla ik dus de ogen naar het onbekende land'.

We zijn tegenwoordig geneigd om het sterven vooral 'mooi' te maken; het wordt gezien als een persoonlijke voltooiing van het leven. Daarom is het goed dat de auteur benoemt dat sterven ook onaangenaam kan zijn voor de omstanders (afstotend ziekteproces, geur, ontlasting).

'Bij het sterven 'passeren' de voorbije generaties; er gaat een generatie voorbij en er schuift er een op. Wie achterblijft, kijkt naar wie zijn voorgegaan', pag 61.

Een dergelijk boek was er nog niet!

ISBN 9789025905804 | Paperback | 123 pagina's | Uitgeverij Ten Have | februari 2017

© Evert van der Veen, 17 februari 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER