Fijne familie
verhalen uit een groot gezin
Hugo Hoes

Elke mogelijkheid om ons de deur uit te krijgen werd door vader met beide handen aangegrepen. Dat moest ook wel, want met acht kinderen in een twee-onder-een-kap was er altijd ruimtegebrek. Elf jaar scheelde ik met mjn oudste zus, en dat betekende in de praktijk dat er dagelijks sprake was van een onhoudbare situatie. Gelukkig wisten we niet beter en ging ik ervan uit dat het normaal was om in zo'n heksenketel te leven.

Aan het woord is Hugo Hoes (1963) die in zeventien verhalen vertelt over zijn jeugd in Silvolde, een plaatsje in de Achterhoek. Als Hugo bij vriendjes thuis kwam vond hij het maar vreemd dat er zo weinig kinderen waren, de rest zat vast op kostschool... Hij was altijd blij dat bij hem thuis het gezin compleet bleef en kinderen niet weggestuurd werden. Dat er niet meer kinderen waren bij die vriendjes kwam niet eens bij hem op! 
De kinderen Hoes worden wel regelmatig naar buiten gestuurd. 'Jacques, het is droog,' zei moeder dan 'Ga toch lekker met de kleintjes naar het Byland.' Dat waren moeders codewoorden voor vader, hij wist dan dat hij er hoognodig met een paar kinderen op uit moest zodat moeder even rust kreeg. Vader vond het geen punt, hij laadde de vier jongsten in de auto en zette ze af bij de recreatieplas en hij ging 'een parkeerplaats zoeken'. Tot groot medelijden van zijn kinderen duurde het altijd uren voor hij een parkeerplek gevonden had. -In werkelijkheid zat hij op een terrasje met een biertje.-
Een andere keer zette hij ze 's ochtends af bij de Paasberg, het zwembad gelegen op de grens van Silvolde en Terborg. Vader kwam tot grote schaamte van zijn kinderen dan 's middags terug met... een pan zuurkool met worst en bekers, bordjes en bestek en een fles melk. De andere kinderen in het zwembad stonden met hun patatje en een flesje fanta in hun handen te kijken naar dat vreemde gezin. Eigenlijk vond Hugo die zuurkool best lekker maar dat zei hij natuurlijk niet.
Hugo Hoes haalt in elk verhaal herinneringen op aan vervlogen tijden, zoals het boodschappen doen bij de kruidenier waar alles in het boekje werd opgeschreven, tot groot gemak van de kinderen want zij haalden daar ook hun koek en snoep voor zichzelf en lieten dat eveneens opschrijven. Ze namen weliswaar gezinsverpakkingen anders kreeg moeder argwaan. Ook het radioprogramma 'Raden maar' met Kees Schilperoord en de lessen op school zijn een bron van vermaak voor het gezin, net als de kermis...

In Silvolde was doorgaans helemaal niets te doen maar rond de derde zondag in september gebeurde alles tegelijk. Dan was het namelijk kermis, en de betekenis van dit jaarlijkse volksfeest voor het dorp viel niet te overschatten. Scholen gingen twee dagen dicht, er werd flink gedronken, soms gevochten, en relaties ontstonden of eindigden. Ruim negen maanden later volgde er steevast een geboortepiekje. [...] Voor ons bestond de kermis uit attracties die we anders nooit zagen, vuurwerk, een wielerronde die voor ons huis langs kwam, een gratis zak snoep en vooral geldgebrek.

Het verdere verhaal over de kermis is hilarisch, de kinderen willen het vuurwerk zien en de ouders willen naar Elly Kolks, hun stamcafé. Vader gaat met de oudste kinderen vuurwerk kijken maar 'moest' op de terugweg nog even langs Elly Kolks, moeder gaat hem 'mopperend' halen...

Of het nu om autodrop gaat, de kermis, de carnavalsoptocht, de vakantie, waarbij vader uren rondreed en deed alsof ze heel ver van huis waren terwijl ze vlakbij op de camping De Kappenbulten zaten, het gebruiken van monopolygeld als betaalmiddel, het kerstdiner waarbij het gezin aan verschillende tafels verspreid door het huis zat, of het 'jatten' van kroketten uit de automatiek, alles is met veel gevoel voor humor en erg liefdevol beschreven door Hugo Hoes.

Hugo Hoes is redacteur bij de VPRO gids en schrijft op freelance basis voor NRC Handelsblad en daklozenkrant Z!. In 2011 schreef hij in de VPRO Gids voor het eerst over zijn familie waarna diverse uitgeverijen belangstelling toonden voor zijn verhalen. Het resultaat is dit erg leuke boek geworden. Een plezier om te lezen.

ISBN 9789400402249 Paperback 223 pagina's Uitgeverij Thomas Rap september 2012

© Dettie, 14 oktober 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER