Menu’s voor stokstaartjes en
andere hongerige dieren
Ben Hoare

Als je naar een dierentuin gaat, staat er bij de meeste dieren wel op een bordje vermeld wat zij eten. Maar als je dat thuis nog eens na zou willen kijken dan is er nu dit prachtige boek. Waar je overigens meer vindt dan alleen het menu.

Stokstaartjes dus. Maar wie zijn de andere hongerige dieren?
Je ziet ze al als je het boek openslaat en omdat er meteen een inhoudsopgave volgt, kan je meteen bladeren naar het dier waar je meer van wil weten.
Een papegaai? Een grizzlybeer? Of misschien een brilslang of blauwe vinvis?

We bladeren naar de mestkever!
Nou, het is wel duidelijk wat die eet, maar toch snel eens kijken wat daar over te vertellen valt.
Zoals ook bij de andere dieren staat ook hier vermeld waar je deze dieren kunt vinden. In dit geval overal op aarde, behalve op Antarctica.
Bij de meeste dieren zie je overigens een landkaart van de wereld waarop aangegeven staat waar ze wonen. (Soms moet je even zoeken naar dat kaartje, het is klein)

Vervolgens wordt verteld welke soorten poep de jonge mestkevers het liefst eten en welke poep de volwassenen liever hebben. Bij een menuutje hoort ook een drankje, en bij de meeste dieren wordt dat duidelijk verteld. Bij de mestkevers wordt vermeld dat zij geen apart drankje nodig hebben.
Na het menu volgen nog twee pagina’s met allerlei andere weetjes. Hoe ze wonen en waarom ze nuttig zijn. Hoe ze er uit zien weten we dan al, ze worden volop afgebeeld, maar hoe groot ze precies zijn? Hoe zwaar?

Wat een toeval: laat een bepaalde soort mestkever nu vaak bij de stokstaartjes inwonen! Daar eten ze de poep en zo blijven de holen van de stokstaartjes netjes. Die eten ook wel kevers, maar juist deze soort niet. De natuur heeft dat prima geregeld.
Aan de andere kant vallen stokstaartjes wèl ten prooi aan andere dieren: roofvogels lusten wel een stokstaartje! Daarom hebben ze een systeem waarbij er altijd een of meer op wacht staan. Misschien heb je dat wel eens gezien: zo'n waakzaam diertje ziet er schattig uit. Maar het is dus niet voor niets!

Ieder dier dat voorbij komt krijgt vier pagina’s, met mooie afbeeldingen en de informatie in kadertjes.
En natuurlijk vind je in dit boek nog veel meer dan hier verteld is. Een heerlijk bladerboek, waar je veel van leert.
Vóór in het boek lees je nog waarom eten eigenlijk nodig is, en achterin vind je een woordenlijst.

Ben Hoare schreef verschillende boeken over de natuur en het dierenrijk. Hij is lid van de Zoological Society of London en zijn teksten worden gepubliceerd in BBC Wildlife en Birdlife.

ISBN 9789047715696| Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | juli 2024
Vertaald uit het Engels door Steven Blaas | Illustraties van Hui Skipp | Leeftijd vanaf 8 jaar

© Marjo, 21 augustus 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER