De walnotenkraker
Victor Kammeyer

‘In Nederland en Vlaanderen spreekt men haast in elke plaats met een ander accent. Hoe kunnen al die mensen elkaar begrijpen? In mijn boek leiden spraakverwarringen tot grappige misverstanden.’

Ik citeer de schrijver zelf, en heb dan meteen de kracht van dit debuut te pakken. Het is erg grappig.

‘Mijn broer en ik waren eusterfiskers. We woonden in Danmark, op een prachtig eiland.’
‘Wat zijn dat toch, eusters?’ onderbreekt Bruno hem.
‘Ik geloof dat jullie ze oesters noemen,’ zegt Morten. ‘Het zijn weekdieren.’
’ Weekdieren? Heb je ook maanddieren dan?’

Flauw natuurlijk, maar tegelijk moet je er om lachen. Bruno is nog maar een kind, en hij uit zijn nieuwsgierigheid nu eenmaal op een grappige manier. 
Bruno heeft iets met de letter ‘b’. Zijn lievelingskleur is blauw; hij eet ’s morgens een bruine boterham. Daar zou hij het liefst bastognekoeken op doen, maar dat mag niet van zijn moeder. De wereld van de volwassenen vindt hij maar lastig, wat is er mis met bastognekoeken?
Als hij op een dag erg vroeg opstaat en het huis verlaat - terwijl zijn moeder nog slaapt, dus met een stuk of zes bastognekoeken! – gaat hij een stukje fietsen. Naar het park. Daar ontmoet hij een oude man, die ook nog vreemd praat. Bruno is voorzichtig, maar de man begrijpt dat wel.

‘Ik ben voor jou misskien een vreemde, maar ik vind mezelf helemaal niet vreemd, al kom ik wel uit een vreemd land.’

Bruno is een nieuwsgierig joch. Wie is die oude man, met zijn rimpelige gezicht en felblauwe ogen? Hij draagt een viezig donkerbruin pak, en op zijn schoenen zit modder. Hij besluit de man het voordeel van de twijfel te geven. Niet dat hij weet wat dat betekent, maar het klinkt goed. De man moet er om lachen. Het is het begin van een uitzonderlijke vriendschap. En hij wil niets liever dan de oude man, die zich voorstelt als Morten, helpen.
Maar wat als het enige dat Morten wil is zijn broer terug? En als die broer in de gevangenis zit?

Het wordt een grappig avontuur, vol kleine filosofietjes. Steeds zijn er kleinigheden, zinnetjes, voorvalletjes die de lezer spelenderwijs aan het denken (kunnen) zetten. Het doet denken aan de boeken van Guus Kuyer, eveneens een schrijver die kinderen aan wil zetten om eens wat verder de wereld in te kijken dan hun neus lang is. Behalve dat is het ook een leuk verhaal over een eigenwijs joch.
Geslaagd debuut!

ISBN 9789044825312 | Hardcover |79 pagina's| Uitgeverij Clavis | augustus 2015
Leeftijd vanaf 10 jaar Illustraties van Helen van Vliet

© Marjo, 4 oktober 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER