De jongen die van de wereld hield
Tjibbe Veldkamp

Op een brug in een oude stad loopt een jongeman. Het is koud, het heeft gesneeuwd en de brug is glad. Van de andere kant komt er een jonge vrouw aan.
De man schrikt op, en glijdt pardoes uit. Daarbij zoekt hij steun bij het eerste wat hij vast kan grijpen en dat is de jongedame.
Je ziet het gebeuren: ze vallen samen:

‘Daar lagen ze: Vaclav en Zdenka, in elkaars armen, hun gezichten zo dicht bij elkaar dat de adem van de één de lippen van de ander verwarmde.’

Op dat moment is er ineens een fantoom, een jongen, een mogelijk kind, niet echt. De jongen zweefde, en zelfs de sneeuwvlokken vielen door hem heen.

‘Hij zag de sneeuw op de brug, de vlokken die door de lucht buitelden, de lichtjes van Paznau op de oevers en hij hield van de wereld.’

Een ander fantoom verschijnt en deze man geeft hem zijn naam: Adem. Ook vertelt hij over de kinderen die geboren hadden kunnen worden. Maar die er niet zijn. Maar Adem protesteert: hij wil wél leven.
Helaas is de kans dat het zal gebeuren erg klein. Zijn would-be ouders zijn al verder gegaan met waar ze mee bezig waren. Het was niet meer dan een vluchtige ontmoeting op een brug, die geen vervolg krijgt. Ondanks het afspraakbriefje dat zijn vader in de jaszak van zijn moeder stopte, want zij is dat briefje verloren.
Wat nu?

Adem krijgt een enkele kans: hij moet zijn ouders zien te vinden, en aan zijn moeder het briefje geven. En tja, de reactie van zijn ouders? Hoe zal die zijn?
Er wordt een zandloper geplaatst, Adem heeft de tijd tot alle zand doorgelopen is…

Hoe vertel je een verhaal over een jongen die er helemaal niet is? Maar die er wel wil zijn? Daar komt magisch realisme bij te pas: iets verzinnen wat er heel echt lijkt, maar het niet is.
Een bijzonder verhaal, waarbij je vaak vergeet dat het helemaal niet kan.
Een verhaal over liefde, over verlangen naar bij iemand horen, over wilskracht. Je kan het Tjibbe Veldkamp wel toevertrouwen zo'n verhaal heel acceptabel te maken.
Het is een onmogelijke weg die Adem moet gaan, om een echt leven te krijgen. Onderweg leert hij die wereld waar hij al meteen van hield eigenlijk pas kennen. En zijn ouders, die helemaal niet op een kind zitten te wachten. En al helemaal niet op een relatie met elkaar…

Tjibbe Veldkamp woont in Groningen. Hij is vooral bekend als prentenboekenmaker. maar hij schrijft ook voor oudere kinderen. Zijn werk werd o.a. bekroond met een Zilveren Griffel en de Kinderboekwinkelprijs. Ook dit boek kreeg de zilveren griffel.

ISBN 9789045129235 | Hardcover | 184 pagina's | Uitgeverij Querido | augustus 2023

© Marjo, 22 juni 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER