Dikke Vik en Vieze Lies lachen om de liefde
illustraties: Eva van Aalst
tekst: Sunna Borghuis

Dikke Vik en Vieze Lies trekken dagelijks met elkaar op. Ze voelen zich  heel erg op hun gemak als ze bij elkaar zijn. 'Vik vindt nooit iets gek van mij. Daarom zijn we ook vrienden,' vertelt Lies (de ik-verteller) ons. Ze houden alle twee ook helemaal niet van flauwekul en daarom vieren ze geen Valentijnsdag. Toch laat Vik op Valentijnsdag een hart van chocola aan Lies zien.

'Het is toch niet voor Valentijn, hè? voeg ik. We hadden juist de dag ervoor nog gezegd dat we daar niet aan deden. Omdat je dan op iemand op wie je verliefd bent een cadeautje geeft. Wat een onzin. Ik krijg elke dag kauwgom van Vik en we zijn niet verliefd.'

'Natuurlijk is het geen Valentijnscadeau,' verzekert Vik, het lag gewoon bij hem op de mat. Hij dacht dat het van Lies kwam. Ze lachen erom en eten samen lekker elk een helft op en dat was Valentijnsdag, tenminste, dat dachten ze...

Eenmaal op school zit Merel te pronken met haar cadeautjes. 'Merel is het mooiste meisje van de klas en alle jongens zijn verliefd op haar. Behalve Vik geloof ik.' meldt Lies ons. Maar toch schrikt ze als ze kauwgom tussen de cadeautjes van Merel ziet liggen. Zou Vik dan toch op Merel zijn? Maar gelukkig is het andere kauwgom...  En nog is het Valentijn'gedoe' niet over want ook de juf besteed er aandacht aan. Van Lies hoeft dat allemaal niet zo. Het is veel interessanter dat er kermis in het dorp is, misschien dat de tot nu toe onbekende vader van Lies daar werkt! Want dat hij op de kermis werkt is het enige dat ze van hem weet.

Maar de anders zo trouwe Vik heeft tòch andere dingen aan zijn hoofd... Tot de stomme verbazing van Lies kiest hij de mooie Merel als hulpje uit als hij op school het aquarium mag schoonmaken. Dat heeft Lies nog nooit meegemaakt. Tot haar grote schrik ontdekt ze ook nog dat Vik ineens andere kauwgom gebruikt, dezelfde als Merel had gekregen! Een klein jaloers angeltje steekt in haar hart.

Helaas, ook ná Valentijnsdag is Vik druk met Merel, hij gaat zelfs mee naar haar huis! Lies heeft het er maar moeilijk mee, ze mist haar vriendje met wie ze altijd alles deelt en Merel is wel mooi, maar ook saai... Toch draagt Lies haar hart wel op de goede plek, ze gunt het Vik ook. En als ze naar de kermis gaat en een jongen uit haar klas tegenkomt blijkt hij ook erg leuk. Maar kan hij net zo goed mee helpen zoeken naar haar vader als Vik? Haar moeder heeft wel vertelt hoe hij eruit ziet en wat zijn voornaam is, maar veel meer weet ze niet. Vik zou vast goede ideeën hebben gehad...

Opnieuw een heerlijk boek over dit leuke tweetal. Ze zijn heel goede vrienden met een klein beetje meer. Ze hebben dat speciale wat heel goede vrienden hebben. Het is aandoenlijk om te lezen hoe hard Lies haar best doet om over haar licht jaloerse gevoelens heen te komen.
Daarnaast is het gewoon een heel gezellig, vrolijk verhaal dat heel vlot en makkelijk wegleest. Eva van Aalst heeft er ook nog eens erg grappige, kleurige afbeeldingen bij gemaakt waardoor het boek nóg leuker wordt.

Dit is, het zelfstandig te lezen, deel 3 van de serie over Dikke Vik en Vieze Lies. Hopelijk verschijnt er gauw weer een nieuw deeltje over dit leuke stel. Het is puur genieten.

ISBN 9789025770457 | Hardcover | 112 pagina's | Uitgeverij Gottmer | januari 2019
Leeftijd 8+

© Dettie, 10 april 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER