Missie afbreken
Illustraties Linde Faas
Tekst Pieter Koolwijk

Nadat de lieve, enthousiaste, meelevende, kleurige, flitsende Gozert zowel Luna als Ties er weer helemaal bovenop heeft weten te helpen, merkt hij dat ze hem niet meer zo nodig hebben. Dat doet zeer want hij houdt zoveel van 'zijn' mens Ties. Alles is goed als hij maar bij Ties is. Als Ties hem roept dan laat Gozert alles vallen en móet hij naar hem toe.
Maar Gozert heeft Ties zo geholpen dat hij het nu eigenlijk wel alleen redt.

Ties is de enige die Gozert kan zien, Luna de enige die Gozert kan horen. Maar als zij te druk zijn met hun nieuwe leven en vrienden, wat voor nut heeft Gozert dan nog? Ze willen zelfs niet eens meer op de missies die Gozert altijd bedacht.
De arme Gozert voelt en ziet dat zijn bruisende, flitsende bubbel die altijd om hem heen hangt, langzamerhand minder helder wordt. Hij vraagt zich af, wat is hij eigenlijk zonder zijn mens? 

Als hij weer eens in zijn eentje rondvliegt ontdekt hij Wes. Wes is zijn mens kwijt, hij is nu helemaal grijs, alle kleur is verdwenen, alleen als Ties met hem praat, zie je de kleurige Wes weer verschijnen. Gozert vindt het verschrikkelijk Wes zo te zien en is heel bang dat hij ook als Wes zal eindigen. Dat nooit! denkt hij.

Het is ontroerend om te lezen hoe Gozert worstelt met zichzelf. De ene keer is hij de oude, kleurige, vrolijke, altijd vol plannende zitten Gozert, en valt er heel veel te lachen, de andere keer is Gozert een schim van zichzelf. Hij gaat zich steeds meer afvragen wat hij nu eigenlijk is. Is hij een geest? Een spook (neeee), maar wat is hij wel?
De enige met wie hij daarover kan praten is Wes. Die geeft wel antwoord op alle vragen van Gozert maar daar word je niet vrolijk van. Wes heeft het opgegeven, het is zoals het is. Maar Gozert houdt teveel van alles en iedereen, hij is zo enthousiast over alles. Maar toch... die vragen, die twijfel...

Gelukkig zijn Ties en Luna en nog veel meer mensen er wel. Mensen die ondanks de onzichtbaarheid van Gozert toch veel van hem houden.
Heel langzaam leert Gozert daardoor wat hij is en dat hij er wél toe doet, maar dan op een heel andere manier dan de mensen gewend zijn.

Dit is helaas het laatste boek rond Gozert. Het kostte me moeite om het te gaan lezen omdat je geen afscheid wil nemen van die fijne Gozert. Linde Faas maakte met haar afbeeldingen Gozert helemaal levend voor je. En Pieter Koolwijk wist aldoor de juiste toon te raken waardoor je enorm mee kon leven met alle problemen rond Ties en Luna waarbij Gozert de levenslustige, fantasievolle, verbindende factor was. Je ging van Gozert houden, je wilt hem niet kwijt, maar toch is uiteindelijk de afsluiting helemaal goed... Om met Gozert te spreken, helemaal precies goed.

Dag lieve Gozert, ik ga je missen!

ISBN 9789047713869 | Hardcover | 264 pagina's | Lemniscaat | 12 mei 2023
Leeftijd 9+

© Dettie, 16 mei 2023

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER