Koolwijk - Jeugd - Leestafel

De trollen van Leif
Illustraties: Linde Faas
Tekst: Pieter Koolwijk

Ravna (8) is een stoere Vikingdochter:

'Alles aan haar was sterk. Haar armen bijvoorbeeld. Met de kleine bijl die aan haar riem bungelde, hakte ze in korte tijd een boom om. Maar ook de woorden die uit haar mond kwamen, waren zelfverzekerd, krachtig en doelgericht. Zelfs haar gedrag was ijzersterk. Ze leek nooit een foutje te maken of te twijfelen over haar beslissingen. Ravna mocht dan nog jong zijn, mensen luisterden naar haar."

Leif, haar oudere broer, is precies het tegenovergestelde. Leif is dun, onzeker en een echte slapjanus. "Waar Ravna een en al kracht uitademde, leek Leif ieder moment in elkaar te storten." Leif is na de dood van opa de skald van het dorp. Hij zou voortaan de volksverhalen vertellen en de liedjes zingen. Er is alleen één probleem, Leif kan niet zingen en is veel te onzeker om verhalen te vertellen.
De dorpsbewoners lachen hem zelfs uit, zijn ouders zetten hem voor gek en Ravna schaamt zich rot voor haar nutteloze, irritante flapdrol van een broer.

Hun ouders zijn de leiders van het dorp en daarom moeten de bewoners naar Ravna luisteren als zij, zoals elk voorjaar, op plundertocht gaan.
Ravna vindt de baas spelen niet zo heel moeilijk. Maar wat ze wel lastig vindt, is hoe haar broer zich gedraagt. Hij loopt maar in het rond met zijn stomme trollenboek die hij van opa gehad heeft en nóg erger is dat hij vertelt dat de bomen de haren van de trollen zijn of van slag is als mensen gaten hakken in een grot. Dat is het hoofd van een trol roept hij dan verschrikt. Hij zorgt zelfs voor de trollen en brengt ze eten, maar niemand heeft ze ooit gezien.

Hun dorp kan niets gebeuren zegt Leif ook, want als er gevaar dreigt zullen de trollen helpen. Ravna moet hem vertrouwen zegt hij keer op keer.
Maar Ravna lacht hem uit en kan niet uitstaan dat haar broer zulke onzin uitkraamt. Zij snapt niet dat ze zo'n mislukkeling van een broer kan hebben.

Zoals vaak in de boeken van Pieter Koolwijk is de hoofdpersoon een kind dat moet knokken om serieus genomen te worden. Leif is niet lastig, doet niemand kwaad, maar niemand wil naar hem luisteren. Het enige wat hij vraagt, is of zijn zus en de andere mensen hem willen vertrouwen. Hij weet wat hij ziet, hij weet wat hij zegt. Maar hoe vaker hij het over trollen heeft, hoe harder hij bespot wordt. Totdat...

Wat ik in dit boek mis is het invoelend vermogen en de fijngevoeligheid die Pieter Koolwijk in de boeken zoals Gozert en Luna wel toont. In die boeken worden de kinderen en hun eigenheid bijna levend. Maar Leif en vooral Ravna blijven in dit boek voornamelijk platte karakters.
Misschien valt het tegen omdat dit keer het boek is opgebouwd uit in elkaar overlopende verhalen die elk met een onvriendelijke zin over Leif eindigen. Pas later verandert die negativiteit. Ook het feit dat een achtjarig meisje het voor het zeggen heeft in een stoer Vikingdorp doet afbreuk aan de geloofwaardigheid.

De afbeeldingen van Linda Faas zijn wel opnieuw een prachtige aanvulling op het Vikingverhaal en kinderen zullen het vast een heel leuk en spannend boek vinden maar persoonlijk ben ik deze keer minder gecharmeerd van het verhaal. Mogelijk omdat het boek geïnspireerd is door de verslagen, foto's en beelden die de in Noorwegen wonende Linde Faas toonde. Die inspiratie heeft Pieter Koolwijk helemaal niet nodig, zijn eigen fantasie is goed genoeg, zelfs beter! Ik kijk dan ook uit naar het derde deel rond de personages Gozert en Luna.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

...Terug