Annabelleke
illustraties: Monique van Hout
tekst: Miriam Borgermans
Het boek ziet er alvast erg mooi uit. Mooie sprekende kleuren, die uitstekend blijken te passen bij de verhalen, zelfs aanvullend zijn.
Maar de verhalen, tjee, die Annabelleke! Ik heb meelij met de ouders! Zij is een ontzettend stout kind. Origineel, zegt haar vader, die vindt dat je alles moet doen om een kind blij te laten zijn. Maar als je dit boek leest heb je daar wel je bedenkingen bij. Is dit de opvoeding van vandaag de dag? Het wordt namelijk een eigentijds boek genoemd. Gelukkig weet ik beter!
'Toch was Annabelleke als baby’tje lief.
Baby’tjes kunnen niet stout zijn.
Maar baby’tjes groeien.
Hun hersentjes groeien.
Hun scherpe nageltjes groeien.
Ze ballen hun handen tot vuistjes en op een dag…
knijpen ze in je neus!
Zo ging het ook bij Annabelleke.
Annabelleke werd elke dat een beetje meer
brutaal
ondeugend
ongehoorzaam
steeds meer, tot...
Annebelleke HET ALLERSTOUTSTE KINDJE VAN DE HELE WERELD
was geworden.'
Met angst en vrees ziet de familie het meisje en haar ouders op bezoek komen. En ze ervaren iedere keer weer dat hoe ze ook proberen hun dierbare spulletjes veilig te stellen, Annabelleke ze toch iedere keer weer weet te vinden. Dat gaat niet eens expres. Ze heeft gewoon een neus voor de dingen die het stoutst zijn.
En berg je maar als ze iets in haar hoofd heeft gehaald. Ze kan me toch schreeuwen en krijsen, pagina's vol WEEEH!!!
Het is niet eens vreemd dat haar ouders haar steeds haar zin geven (Maar wel zeer onverstandig). De kinderen uit haar klas vinden haar eigenlijk wel leuk: zo gebeurt er nog eens iets! Alleen Diederik, de braafste jongen van de klas, vindt haar verschrikkelijk. En de juffen zijn het met hem eens. Maar ja, ook Annabelleke moet naar school. Naar juf Emma die de ouders vraagt te komen omdat de punten van hun dochter zo laag zijn. Maar Annabelleke heeft de '2' die ze kreeg prachtig versierd, er een mooie zon van gemaakt,en de ouders snappen er niks van: zo'n laag punt voor zo'n prachtige tekening! Wat een domme juf!
Annabelleke is zo ontzettend stout, zo vreselijk stout, dat je het meisje griezelig vindt. Je durft niet in haar buurt te komen. Maar misschien, heel misschien hoeven we nu (na het laatste verhaal in dit boek) niet meer bang te zijn…
Miriam Borgermans (Vught, 1965) is een Vlaamse schrijfster, van zowel verhalen voor volwassenen als Young Adults. En superleuke kinderboeken.
De samenwerking met Monique van den Hout (http://www.moniquevandenhout.nl ) is heel goed gekozen. Het is een boek geworden om van te genieten. Mooi vormgegeven. Ik vraag me wel af: zouden de kinderen die dit lezen door Annabelleke geïnspireerd raken?
Ze zullen het in ieder geval heerlijke verhalen vinden, dat weet ik zeker!
ISBN 9789044827828 | Hardcover | 144 pagina's | Uitgeverij Clavis | september 2017
Afmeting 261 x 203 x 21 mm | Om voor te lezen vanaf 5 jaar, om zelf te lezen vanaf 7 jaar.
© Marjo, 7 december 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER