Het laatste jaar
Matt Goodfellow

Als ik een boek heel mooi vind, vind ik het moeilijk om over te schrijven. Woorden kunnen dan nauwelijks weergeven waarom het zo mooi is, mijn mening is dan dat je zo'n boek moet voelen en het verhaal moet ondergaan. Op de recensie van dit boek heb ik dan ook lang zitten broeden. Het verhaal is namelijk zo fragiel, zo teder, maar gelijk zo krachtig en onderhuids ook wrang. Hoe geef je dat weer?

Het verhaal draait om Nate, die na de vakantie aan zijn laatste jaar op de basisschool begint. Helaas wordt zijn voormalige klas gesplitst en komt zijn beste vriend Parker Smith (PS) in de andere groep. De vriendschap is daarmee tot Nates verdriet ook gelijk over. 
Gelukkig heeft hij een geweldige nieuwe leraar, meneer Joshua, die de persoonlijk kracht en het talent van Nate ziet en onderkent. Nate kan namelijk prachtig dichten. In een paar woorden kan hij precies tot de kern van iets komen. 

Meneer Joshua laat Nate ook in een persoonlijk gesprekje weten dat hij Nate bewondert, hij zag hoe de jongen worstelde met zijn gevoelens en zijn ademtechnieken toepaste. Nate heeft namelijk soms last van woedeaanvallen, het Beest noemt hij het zelf. Nate mag altijd naar meneer Joshua komen voor hulp.

In de nieuwe klas komt Nate naast Caleb te zitten, een rustige jongen die prachtig kan tekenen. Ze vinden elkaar in hun kunst. De vriendschap is heel anders dan het met PS was, maar wel heel goed.

Thuis heeft Nate min of meer de moederrol overgenomen. Hij zorgt voor zijn kleine broertje Dylan als mama, zoals elke dag, samen met 'tante' San en een fles wijn de wereld doorneemt. Hij blijft ook wakker om te horen of zijn moeder wel veilig thuiskomt na haar bingoavond. 
Het is dus niet makkelijk allemaal voor de jongen. 

En dan wordt zijn lieve, grappige, klierige, geweldige broertje ziek, héél erg ziek.  Opnieuw staat Nates wereld op zijn kop.
Caleb blijkt gelukkig een fijne vriend en meneer Joshua staat ook voor Nate klaar. Maar of alles goed komt? Daar is Nate helemaal niet zo zeker van! Eigenlijk totaal niet zeker van.

Het is niet alleen het verhaal zelf dat je zo raakt maar ook de manier waarop het geschreven is. Nate vertelt het namelijk zelf en gebruikt daarbij zijn eigen prachtige woorden. Hij schrijft ook in korte maar rake zinnen. Zijn poëtische gave komt mooi naar voren. Toch zijn het geen gedichten.
Kortom, dit boek moet gewoon gelezen worden, daar zal niemand geen spijt van krijgen.

ISBN 9789062224012 | Hardcover | 287 pagina's | Uitgeverij Volt | 11 februari 2025
Zwart-wit illustraties Joe Todd-Stanton | Leeftijd 11+

© Dettie, 17 juli 2025

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER