Het knapste varken van de hele wereld
Illustraties: Sam Loman
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Het knapste varken? Op de omslag ziet ze er maar beteuterd uit, terwijl de dieren om haar heen trots voor haar staan. Als je het boek open doet zie je wel heel veel afbeeldingen van erg leuke varkentjes, veelal met een mooie strik en heel blij.
Zo stapt ons varkentje het verhaal binnen: ze wil graag op de kinderboerderij gaan wonen. Nou, dat kan, zegt duif, de eerste die ze ziet. Plaats genoeg.

Eerst maar eens kennismaken, denkt varken.
Een voor een leert ze de dieren kennen: konijn, kip, haan, eend, pauw, ezel en geit. Al deze dieren zijn fier op zichzelf, en laten aan varken zien wat zij allemaal wel kunnen! Mooie keutels maken, onder water duiken en weer boven komen, ieder dier kan iets wat varken helemaal niet kan. Wat kan ze eigenlijk wel dan?
En zo komt het dat aan het einde van het kennismakingsrondje varken verdrietig op de grond zit. Alle dieren kunnen iets bijzonders, en zij kan niets!
De volgende dag kunnen de dieren varken nergens vinden. En intussen zijn zij ook wel nieuwsgierig wat zij kan. Ze moet toch iets bijzonders kunnen?

‘Ach,’ zegt pauw. ‘Ik vind varken wat gewoon. Wat kan zij voor bijzonders?’
‘Ik weet het niet,’ zegt kip.
‘Laten we haar gaan zoeken om het te vragen.’

Natuurlijk staat hen iets heel bijzonders te wachten, want vanzelf: ieder dier kan of heeft iets bijzonders! Dus ook varken!

In eerste instantie lijken de dieren erg ingenomen met zichzelf, zo trots als ze zijn op wat ze kunnen. Iedereen moet het zien en hen prijzen. Tegen het einde verwacht je eigenlijk niet dat ze toch ook wel heel aardig kunnen zijn. Maar gelukkig zijn ze dat wel. Want varken is net zo goed als zij zelf heel erg knap!

Het is vooral een kijkboek. De illustrator, Sam Loman, heeft veel details toegevoegd op alle pagina’s. Heel grappig zijn die details bijvoorbeeld als konijn laat zien dat hij zulke leuke keuteltjes kan maken: de vogeltjes die daar getuige van zijn houden hun vleugel voor hun neus!
De tekeningen van de dieren zijn levensecht, al hebben ze natuurlijk een menselijke uitstraling in hun snuit of kop. Dat maakt het verhaal levendiger.

De tekst van dat verhaal is klein gehouden, kort en in een klein lettertype.
Leuk om voor te lezen, en te  vertellen – of laten vertellen! - wat er allemaal te zien is.
Opnieuw een zeer geslaagd prentenboek!

Zie ook het inkijkexemplaar

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben al zo ontzettend veel geschreven dat het haast niet mogelijk is dat iemand hen nog niet kent, maar voor het geval dat hebben zij ook een site.

ISBN 9789000367993 | Hardcover | 128 pagina's | Uitgeverij Van Holkema & Warendorf | juni 2019
Leeftijd vanaf 4 jaar

© Marjo, 6 juli 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER