Zwerm
De invasie 2
Kenneth Oppel

'Anya staarde naar de larve in de glazen bak. ‘Dit is toch geen cryptogeen, hè?’
Dat was het woord dat ze gebruikten: ‘cryptogenen.’ Het betekende: ; soort van onbekende herkomst.’ Dat klonk misschien wetenschappelijker dan ‘alien’, maar was net zo angstaanjagend.’

We leerden in het eerste deel ‘Woeker’ drie jongeren kennen, van ongeveer zestien jaar. Ze vormen om en om het vertelperspectief, hetgeen met een eigen symbool  boven de hoofdstukken wordt aangegeven.
Anaya (symbool een klauw) is sinds haar puberteit allergisch voor van alles en nog wat en moet zich aan strikte leefregels houden. Haar vriendin Petra (symbool een schorpioenstaart) bleek in dezelfde tijd ook allergisch, maar dan voor water! Dat kan ze wel drinken, maar douchen gaat niet meer.
En Seth (symbool veren) wiens probleem meer sociaal dan fysiek is: hij is wees, opgegroeid in verschillende pleeggezinnen, niet altijd even fijn.

Drie buitenbeentjes die elkaar alleen al doordat ze anders zijn vinden, maar die nog dichter naar elkaar groeien als de problemen komen in de vorm van regen. Een constante regen, die vreemde planten laat groeien. De zwarte stengels komen werkelijk overal uit de grond en woekeren enorm.
Anaya, Petra en Seth bundelen hun krachten om ze te bestrijden, en komen daardoor in contact met wetenschappers. Sommige daarvan hebben goede bedoelingen. Andere maken zich niet zo druk om het feit dat ze met kinderen te maken hebben.
Er is namelijk een ruimteschip ontdekt, dat aanvallen vanaf de aarde trotseert. Het is dus niet zo vreemd dat mensen bang zijn.

Nu in het tweede deel een nieuwe dreiging opduikt, meerdere zelfs, worden de jongelui opgepakt en naar een zwaar bewaakt pand gebracht waar ze diverse proeven moeten ondergaan. Daar ontdekken ze ook dat er meer buitenbeentjes zijn zoals zij. En dat ze uiterlijk allemaal veranderen. Ook blijken ze specifieke gaven te hebben die ze razendsnel weten te ontwikkelen. Daardoor vinden gewone mensen hen maar eng. Gevaarlijk dus, ondanks dat ze aangeven alleen maar goede bedoelingen te hebben. Al komen ze er ook voor uit dat ze er steeds minder zin in hebben om weer normaal te worden.

Maar moeten ze dus dan maar opgesloten worden?
Dat accepteren ze niet…en wie is eigenlijk de vijand?

Het wordt wel aangeraden om deel 1 eerst te lezen, om te kunnen begrijpen wat hier allemaal gebeurt. Het blijkt een trilogie te worden - na deze dus nog een deel - en trilogieën kun je het best helemaal vanaf het begin lezen.

Terwijl de fantasierijke scenes elkaar in een razend tempo opvolgen blijken onze hoofdpersonen ook gewoon tieners te zijn. Hoezeer ze misschien ook cryptogeen zijn, ze zijn opgegroeid op onze aardbol, en kennen gevoelens van vriendschap,  verwachtingen en ook teleurstellingen. Van haat en wraak. Ze vormen groepen, die ook weer uiteen vallen. Zoals dat in een trilogie gaat: er is de strijd tussen goed en kwaad, waarbij algemeen belang en individueel belang nogal eens botst.
Welke keuze maak je dan?

Dit is een serie die verfilmd zou moeten worden, je ziet het al lezend al voor je, deze bijzondere strijd met aliens! Kenneth Oppel laat je diverse keren denken dat je weet hoe het verder gaat om dan weer zodanig te spelen met het verhaal dat alles anders wordt. Laat deel 3 maar komen!

Kenneth Oppel (1967) is een Canadese schrijver van kinderboeken.

ISBN 9789493189843 | paperback | 312 pagina's | Uitgeverij Condor | juni 2022
Vertaald uit het Engels door Maria Postema | Leeftijd vanaf 13 jaar.

© Marjo, 24 juli 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER