Charlotte
Kathleen Weise

Parijs 1609

Vol enthousiasme en goede moed reist de vijftienjarige Charlotte de Montmorency met haar dienstmeid Manon van haar ouderlijk huis, kasteel Chantilly, naar Parijs. Zij zal daar trouwen met de markies De Bassompierre die ze net één keer gezien heeft. Ze vindt hem wel knap en aardig en zal wel zien hoe het in Parijs verder gaat. Daar zal ze hem vast beter leren kennen.
Ze ziet alles als één groot avontuur en kan niet wachten tot ze deel kan nemen aan het hofleven van Hendrik IV in kasteel het Louvre. Haar vader, de rijke invloedrijke Hendrik I van Montmorency en haar een jaar jongere broer Henri en zijn vrouw Jeanne verblijven daar al.
Charlotte verheugt zich op het weerzien, maar zowel haar broer als haar vader zijn erg veranderd. De goede onderlinge verstandhouding die Charlotte met haar broer had is helemaal verdwenen, sterker nog Henri is erg onvriendelijk geworden. Hij waarschuwt zijn zus dat ze zich moet gedragen en moet opletten met wat ze zegt. Ze kan alles verpesten met één verkeerde opmerking.
Haar vader heeft het veel te druk om zich veel met zijn dochter te bemoeien maar waarschuwt haar eveneens. Ze dient zich onberispelijk te gedragen, er hangt veel te veel van de goede onderling gelegde relaties af.

Als snel komt Charlotte tot de ontdekking dat het hofleven helemaal niet zo aangenaam is als ze zich voorgesteld had. Er is veel haat en nijd en onderlinge ijverzucht. Alles draait om de gunst van de koning en de koningin. Iedereen wringt zich goedschiks of kwaadschikt naar de hoogste regionen. Het blijkt dat het Louvre één grote hofkliek is, die elkaar weinig ruimte gunt. 
Charlotte begaat in al haar onschuld een grote fout waardoor ze uitgelachen en genegeerd wordt. Bovendien ontdekt ze iets van De Basompierre en vanaf die tijd wil ze absoluut niet meer met hem trouwen. Maar De Basompierre is een gunsteling van de koning en Charlottes vader en Henri willen die invloed van De Basompierre niet kwijt...
Arme Charlotte, ze weet niet in wat voor wespennest ze terecht is gekomen. Ze krijgt het flink voor haar kiezen. Als dan ook nog blijkt dat de koning zelf erg graag in het gezelschap van de onbedorven en vrolijke Charlotte is, viert de jaloezie helemaal hoogtij. De koningin en haar vertrouwelinge, Leonora Concini, werken Charlotte vanaf die tijd erg in alles tegen.
De onbehouwen prins van Condé, eveneens een gunsteling en achterneef van de koning, maakt alles met zijn bruuske gedrag nog veel erger voor Charlotte.


Naast al deze perikelen rommelt het in Parijs zelf ook flink. De protestanten (hugenoten) en katholieken zijn ondanks het Edict van Nantes (1598), dat garant staat voor godsdienstvrijheid, nog steeds elkaars vijand. Het bloedbad aangericht in de Barthelomeusnacht (1572) staat nog in het geheugen gegrift en ook de Spaanse koning is zijn nederlaag tegen Hendrik IV niet vergeten. Het is derhalve niet erg raadzaam om als katholiek samen met een protestant gezien te worden.
Charlotte krijgt ook met deze situatie te maken als ze goed bevriend raakt met Sophie de Rohan-Montbazon, een hugenote. Natuurlijk mag ze niet met haar omgaan van haar vader maar eigenwijs als Charlotte is, zoekt ze haar eigen weg wel, met alle gevolgen van dien.
Gelukkig is de sceptische dienstmeid Manon er nog die met haar nuchtere verstand Charlotte zoals altijd met raad en daad terzijde staat, totdat...

Achterin het boek staat een persoonsregister zodat je even snel op kunt zoeken wie diegene in het boek ook alweer is. Echt nodig is het niet want het boek is vlot en helder geschreven. Het is een lekker jeugdboek, gebaseerd op het echte leven van Charlotte de Montmorency. Na Lizzy en Fina is dit het derde boek uit de romantische historische serie in de sfeer van Jane Austen.

ISBN 9789026606755 Paperback met flappen 286 pagina's Uitgeverij Callenbach 6 augustus 2013
Leeftijd 12+

© Dettie, 21 augustus 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER