Dieltiens - Jeugd - Leestafel

Donsdag
Illustraties Jeska Verstegen
Tekst: Kristien Dieltiens

Gaston heeft een beste vriend, Fons. Er gebeurt helaas iets waar Gaston niets aan kon doen maar daardoor wil Fons geen vrienden meer zijn.
En Fons is heel belangrijk voor Gaston.

"Hij blijft mijn beste vriend, ook al weet hij het zelf niet.
Met Fons durf ik alles. Bijna alles.
Met Fons durf ik een bommetje doen in het zwembad.
En fietsen met één hand. [...]"

Maar Fons is zo boos, dat hij Gaston zelfs niet eens meer ziet staan. Gaston is er beroerd van. Hij mist Fons vreselijk.

En dan komt opa Vik, die bij Gaston en zijn papa en mama woont, met een piepklein jong eendje... zo zacht, zo teer, zo eng om op te pakken.
Gaston geeft het beestje een naam... Fons zal hij heten. Deze Fons loopt niet weg, deze blijft!

Papa en mama zijn er niet echt blij mee, maar zij hebben andere zorgen. Ze willen graag nog een kindje maar dat lukt niet zomaar. Ze moeten daarom heel veel naar het ziekenhuis.
Maar als papa en mama thuis zijn dan zijn ze daar nog mee bezig. Gaston is maar wat blij dat opa Vik er wel is. Opa luistert en belooft voor Fons te zorgen als Gaston op school is. Maar op school mist Gaston zijn vriend Fons nog steeds. Gelukkig is Marie er. Lieve, vriendelijke Marie.

En dan komt de dag dat zijn ouders groot nieuws hebben... en ook dat zet de wereld van Gaston op zijn kop. Helemaal als alles toch niet zo loopt als het zou moeten en Fons ineens wegvliegt. Wat moet hij zonder Fons?
Of is er toch nog hoop?

Een ontroerend, warm en deels verdrietig boek o.a. over afscheid nemen en levenslessen leren. Gelukkig is het verhaal niet loodzwaar. Kristien Dieltiens weet precies de goede toon te raken. Ook de illustraties van Jeska Verstegen zorgen voor de juiste dosering en sfeer. Deels zijn ze vrolijk en licht en deels ingetogen en stemmig.
Het is een boek als het leven zelf, de ene keer een lach, de andere keer een traan.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

...Terug

K Dieltiens