De grote beerrups

Er was eens… een grote beerrups!
Misschien heb je die al wel eens gezien, want ze vallen best op met hun enorme beharing!

De rups in het boek smult van paardenbloemen. Tot iemand zomaar de paardenbloemen uit de grond trekt. Tja, mensen denken helaas nog vaak dat paardenbloemen ‘onkruid’ zijn. Gelukkig beperken de beerrupsen zich niet tot een enkele plant zoals veel rupsen doen, maar kunnen ze allerlei planten eten.

Op zoek naar voedsel komt onze beerrups andere rupsen tegen: de schaapje-rups, de witvlakrups en de hermelijnrups. Mooie namen, en mooie kleurige rupsen. Maar ze doen heel akelig tegen de beerrups die er saai bruin uit ziet. Ze zingen een liedje – ieder een variatie op dit:

‘Kijk naar mij!
Kijk naar mij!
Ik ben kleuriger en feller dan jij.
met mijn haren van goud
waar iedereen van houdt,

Loopt niemand mij zomaar voorbij.’

Jij zou er vast ook verdrietig van worden als iedereen steeds maar zegt hoe saai en lelijk je bent, dus je snapt dat de beerrups zich ook niet fijn voelt. Als ze genoeg gegeten heeft, spint ze zich in, net als de andere rupsen. En dan gebeurt het grote wonder.
Bij alle vier de rupsen gebeurt dat, maar hoe zullen ze eruit zien?

Dit is het verhaal, een variant van het sprookje Het lelijke jonge eendje, dat in dit prachtige boek wordt verteld. Het wordt met hele mooie illustraties uitgebeeld. Vooral als je de coconnetjes ziet: zo leuk gedaan!
De les is prima: een ander is niet minder omdat hij of zij er anders uitziet.
De pagina’s staan vol met allerlei beestjes en planten, in mooie aansprekende kleuren. Er is veel te zien, en: veel te vertellen!

En mocht je nu denken dat dit een verzonnen verhaal is, dan heb je voor de helft gelijk. Het verhaal is inderdaad verzonnen, maar de rupsen bestaan echt, en de vlinders dus ook! De ‘lelijke’ rupsen zijn rond de 5 cm lang en zijn flink behaard. Zoals rupsen dat doen wordt ook deze rups een vlinder: de grote beervlinder!

Je zou alle dieren zo’n eigen boek gunnen, dat is onmogelijk natuurlijk, maar de beerrups is er alvast! Maar het is ook een leerzaam boek. Des te meer omdat achter in het prentenboek een boekje is toegevoegd, waarin je de rupsen en vlinders levensecht ziet. In het prentenboek zijn ze ‘geromantiseerd’. Je ziet overigens de getekende rups naast de echte rups in dit boekje, heel mooi!

Naast de rupsen die in het prentenboek voorkomen zie je er ook andere, en er staat heel veel informatie in over deze beestjes, met een woordenlijst en de mogelijkheid om zelf op ontdekking uit te gaan en je bevindingen te noteren.
Dat boekje is geschreven door Michael Blencowe, een natuurexpert.

Julia Donaldson (Hampstead, 1948) is een Engelse schrijver en toneelschrijver, en de 2011-2013 Children’s Laureate, schreef natuurlijk De Gruffalo, een klassieker intussen, maar maakte meerdere boeken die ook met de natuur te maken hebben.

Yuval Zommer studeerde aan het Royal College of Art in Londen. Hij werkte als creative director bij allerlei grote reclamebureaus. Bij Lemniscaat verschenen eerder van zijn hand Het Bijzondere Beestjes Boek, Het Buitengewone Beesten Boek, Het Zinderende Zee Boek en het vrolijke prentenboek De grot van Bruine Beer.

ISBN 9789047713555 | hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat| januari 2022
Vertaald uit het Engels door Johanna Rijnbergen | Leeftijd vanaf 4 jaar

© Marjo, 8 april 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER