Vederland

Arnoud is dertien, woont bij zijn vader, nu zijn moeder hen verlaten heeft. In de zomer voor hij naar de middelbare school zal gaan, sterft zijn grootmoeder van vaderskant.
Arnoud kende haar eigenlijk niet, maar omdat zijn vader de enige zoon is, moeten ze wel naar het dorp waar de begrafenis plaats zal vinden. Eenmaal daar blijkt dat zijn vader ook het huis zal moeten opruimen, en dat is een heel karwei.
Arnoud zelf heeft de schilderijen van zijn grootmoeder geërfd en haar naaikistje. In het kistje zit het houten ei, dat hij zo grappig vond, ooit, toen hij een enkele keer op bezoek was.
Maar de andere dingen? Wat moet hij ermee? Hij wil weg uit dat achterlijke dorp, waar men smiespelt als men hem ziet, waar verder niets te beleven valt.
Maar dan ontdekt hij dat hij niet alleen het sprekend evenbeeld van zijn grootvader is, maar dat die grootvader bovendien niet de held was waarvoor hij aangezien werd. Zijn grootmoeder heeft brieven achtergelaten voor hem. Niet voor zijn vader, die van niets weet, omdat hij pas geboren is toen zijn vader al gefusilleerd was aan het eind van de oorlog. En als Arnoud bij een van zijn ontdekkingstochten de barones ontmoet, krijgt hij het hele verhaal te horen.
Geheimen die de familie aangaan, maar ook het hele dorp. Wat zal hij doen, nu de last bij hem komt te liggen?

Een prachtig verhaal over een jongen die op een aparte manier volwassen wordt. In de ene zomer in dat stomme dorp, waar hij zijn wortels blijkt te hebben.
Behalve met het ontrafelen van het geheim, is Arnoud ook bezig met de liefde, en met uilen. Het boek is spannend, en soms grappig.
Als je alles op een rijtje zet is het wel een fantasierijk verhaal, maar het wordt geloofwaardig en overtuigend verteld. De realiteit wordt niet uit het oog verloren, het is geen sprookje geworden. Heel mooi, voor een eersteling.

Hardcover | 216 Pagina's | Davidsfonds ISBN10: 9059081102

© Marjo, mei 2007