Neil en ik

We gaan verhuizen, zegt de moeder van Kick bij het ontbijt...

Zus Flo en broer Matt zijn er niet blij mee, erger nog, ze vinden het vreselijk. Kick vindt het niet zo heel erg. Hij heeft maar één vriend, maar echt vervelend vindt hij het niet als hij hem niet meer zou zien. Kick is een heel rustige, onopvallende jongen. Hij maakt niet zo makkelijk contact maar daar zit hij niet mee, hij vermaakt zich altijd wel. Ze gaan nu verhuizen naar een middelgrote stad en dat spreekt hem wel aan.
Als ze daar eenmaal wonen lijkt het net of mensen hem kennen, hij krijgt allemaal opmerkingen naar zijn hoofd die niet echt leuk zijn. Hij snapt er niets van. En dan staat ineens de politie voor de deur. Kick zou bushokjes in elkaar getrapt hebben, ruzie met mensen gemaakt hebben en nog veel meer dingen. Iedereen is stomverbaasd. Kick? Dat kan haast niet, die doet zoiets niet. Kick is net zo verbaasd als de rest van het gezin.
Maar ondanks dat hij natuurlijk alles ontkent ziet hij dat mensen gaan twijfelen... waar rook is, is vuur. Gelukkig geloven zijn ouders hem wel en zijn twee nieuwe vrienden ook. Bovendien blijkt zijn broer Matt ook aardiger dan Kick dacht.
En dan... ontmoet hij Neil. Het kon zijn tweelingbroer zijn!
Aanvankelijk vertelt hij thuis niets over Neil. Kick is bijna dagelijks bij Neil en zowel Kick als Neil vinden het heel bijzonder dat ze zoveel op elkaar lijken. Maar als ze een keer opgepakt worden door de politie en bij Kicks huis worden afgeleverd komt alles uit. Neil heeft niemand die voor hem zorgt en Kicks ouders vinden dat heel erg. Ze nemen Neil in huis...

Iedereen is blij en ze zijn zelfs een beetje jaloers op Kick. Hij heeft toch maar mooi een soulmaatje, een alter ego gevonden, dit kan nooit meer stuk gaan. Maar Kick en Neil nemen elkaars gedrag over en Kick weet af en toe zelf niet meer wie hij is. Hij merkt steeds vaker dat mensen hem aanspreken met Neil, zelfs zijn ouders vergissen zich. Bovendien is Neil veel vlotter, leuker, gezelliger vindt Kick. Hij is de rustige, de stille... Ergens wil hij ook wel zo vlot zijn maar dat zit niet in zijn aard.
Terwijl iedereen alles fantastisch vindt raakt Kick steeds meer zichzelf kwijt. Zijn stemmingen wisselen steeds vaker. Er moet iets gebeuren...

Het is een erg mooi psychologisch verhaal. Als je het uit hebt blijft het nog een tijdje door je hoofd spoken. Je vraagt je af hoe het zou zijn als het jou zou overkomen. Zou je jaloers zijn op alle aandacht voor de ander of het leuk vinden, zou je lachen of kwaad worden als mensen je met de verkeerde naam aanspraken, zou je zo op kunnen gaan in de ander dat je je ook de ander voelt, bijna bént? Zou je ook op gegeven moment willen dat iedereen je weer als jezelf, je eigen unieke ik zag? Of zou je het wel makkelijk vinden dat je bij wijze van spreken inwisselbaar bent?

Jacques Brooijmans heeft de gevoelens van Kick erg goed verwoord. Het is nergens overtrokken of ongeloofwaardig. Schitterend boek.

ISBN: 9789044807943 Hardcover, Aantal blz. 200 Uitgever: Clavis uitgavejaar 2007 Leeftijd: 14+ AVI: 9

© Dettie, februari 2008