Jaco Jacobs 

Dingen die ik niet over schapen wist
Jaco Jacobs


Oorspronkelijke titel: Dinge wat ek nie van skape geweet het nie.


‘Luan, nu moet je goed luisteren,’ zegt hij met die stem waarmee hij getuigen in de rechtbank in tranen kan laten uitbarsten. ‘Je ziet echt in grote moeilijkheden. Ik heb besloten dat je je vakantie beter ergens anders kan doorbrengen. Terwijl jij weg bent, zal ik alles regelen.’


Afgezien van de vraag hoe de veertienjarige Luan weet wat voor stem zijn vader opzet in de rechtbank, is het belangrijker om het antwoord te kennen op de andere vragen die na dit stukje tekst vanzelf opkomen.
Wat heeft Luan uitgespookt? Waar gaat hij heen op vakantie?


De laatste vraag is het snelst beantwoord: hij moet met zijn oma mee, die foto’s gaat maken voor een fotoboek. Een boek over windmolens. Kan het suffer?
Hij was van plan geweest om op zijn PlayStation te spelen. Lekker uitslapen, films kijken, alle dingen de je als veertienjarige doet. Lekker chillen met zijn vrienden. Maar juist die vrienden zijn er min of meer de oorzaak van dat zijn vakantie totaal anders zal verlopen. Natuurlijk was Luan er zelf ook bij: ze hebben iets stoms uitgehaald, en hun ouders zijn erg boos. Wat ze gedaan hebben? Dat komt later pas.


De dag na zijn vaders preek rijdt de Landrover van zijn oma voor met een hoop kabaal. Er is geen ontsnappen aan. Er komt nog bij dat zijn vader Luans telefoon afgepakt heeft. Hij kan zijn vrienden niet eens vertellen wat er gaande is!


Luan kent zijn oma nauwelijks, want zijn vader vindt haar maar een excentriek mens, onbetamelijk vindt hij haar. Ze fotografeert mensen in hun nakie, ook voor een fotoboek, en zegt precies wat er in haar hoofd opkomt. Dat is ook niet altijd wat zijn vader gepast vindt. Dus er was weinig tot geen contact. Maar blijkbaar is het nu allemaal geen punt meer!
Later zal Luan ontdekken dat er meer dingen zijn die hij niet wist, dingen die zijn leven veranderen.


Het begint al met een ontmoeting onderweg: Lana’s vader fietst om geld op te halen en zij is met haar moeder zijn verzorger. Als ze Luan vraagt om mee te gaan naar een kerkbazaar, is dat de start van een bizar avontuur: op de bazaar ‘ontmoeten’ ze het schaap dat ze Dolores zullen noemen. Zij is gedoemd om opgegeten te worden, Lana is vegetariër, en Luan is nogal een dwaze jongen.
Voilà…


In de uitgestrekte vlakte van Zuid-Afrika was er een tijd dat niemand zou ontdekken waar dat schaap is gebleven. Maar het is de tijd van moderne media: Lana houdt een blog bij, en twittert. Een mooi gelaagd verhaal, over wie je zijn wilt in het leven, en hoe je dat kunt bereiken.


'...ik zou veel liever naar mijn oude ipod-muziek luisteren dan naar nepcowboys die klinken alsof ze zichzelf wat gaan aandoen omdat ze zo naar een meisje verlangen.'
'Poeh, de lucht is hier dikker dan kwark.' (En daar wordt niet de lucht mee bedoeld die je inademt)
'Ik ben zo'n puzzelstukje dat nergens past.'
(en zoals dat dan het geval is: natuurlijk past het ooit wel...)


Drie personages die je als lezer in je hart sluit, ieder om andere redenen.
De schrijver heb je misschien al eerder in je hart gesloten na zijn eerste in het Nederlands vertaalde boek ‘Een mooie dag om in een boom te klimmen’.
Jaco Jacobs (1980, Carnarvon, Noord-Kaap) heeft al ruim 170 boeken geschreven, in het Zuid-Afrikaans.


ISBN 9789021682822 | hardcover| 128 pagina's | Uitgeverij Ploegsma| april 2022
Vertaald uit het Afrikaans door Tjalling Bos | Leeftijd 10+

© Marjo, 17 mei 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER