De vreselijke belevenissen van Barnaby Brocket
John Boyne

“Jullie broertje is een beetje anders dan wij,” vertelde Alistair hun die ochtend aan het ontbijt, en hij koos zijn woorden zorgvuldig. “Ik weet zeker dat het iets tijdelijks is, maar vervelend is het wel. Jullie moeten gewoon niet naar hem staren, goed? Als hij denkt dat mensen reageren, moedigt dat zijn dwaze gedrag alleen maar aan.”

Het broertje in kwestie heet Barnaby Brocket. Hij is nog maar net geboren. Barnaby heeft twee doornormale ouders en een heel gewone broer en zus. Vader en moeder Brocket verafschuwen abnormale toestanden. Ze brengen hun dagen zo onopvallend mogelijk door. Het was dus even schrikken toen Barnaby direct na zijn geboorte naar het plafond zweefde!

Vader en moeder hopen dat de kleine Barnaby snel zal stoppen met zijn rare fratsen. Zweven is nergens goed voor en bovendien is het ongewoon. Maar Barnaby blijft zweven. Zijn dagen brengt hij vooral tegen de plafonds van zijn huis door waar “David Jones Bellissimo medium zachte matrassen” zijn bevestigd. Heel soms mag hij even aan een lijn uitwaaien in de tuin. Vader en moeder houden Barnaby zoveel mogelijk uit het zicht want ze schamen zich voor hem. De kleine Barnaby is erg eenzaam.

Tegen de tijd dat Barnaby vier is, zweeft hij nog steeds. Ondanks alle boze woorden van zijn ouders lukt het hem niet om gewoon te zijn. Tegen de tijd dat Barnaby acht is hebben zijn ouders er schoon genoeg van. Ze willen hun normale leven terug en dat lukt niet zolang Barnaby deel uitmaakt van het gezin. Op een ochtend neemt moeder de altijd vriendelijke Barnaby tot zijn grote vreugde mee uit wandelen. Hij moet zijn met zand verzwaarde rugtas dragen zodat hij niet wegzweeft. Maar dan, terwijl Barnaby uitkijkt over de zee, snijdt moeder de rugtas van haar zoon open. Al het zand loopt eruit. En daar gaat Barnaby, hij zweeft steeds hoger en hoger.

Gelukkig wordt Barnaby gered door twee vrolijke dames die per luchtballon op weg zijn naar hun thuisland Brazilië. Ze nemen Barnaby mee en hij mag logeren op hun koffieplantage. Wanneer Barnaby hun vertelt wat zijn moeder heeft gedaan, reageren ze geschokt. Zelf zijn ze volgens hun ouders ook niet normaal maar ze zijn al jaren gelukkig met elkaar. Ze zijn aller- allerbeste vriendinnen. Eigenlijk zijn ze meer dan dat maar dat snapt de achtjarige Barnaby nog niet goed.

Toch wil Barnaby naar huis. Als hij weer thuis is dan komt alles vanzelf goed, hij weet het zeker. De dames twijfelen maar geven hem toch een vliegticket naar Sydney, waar Barnaby woont. In de trein naar het vliegveld valt Barnaby in slaap en pas bij het eindstation wordt hij wakker. Hij is in New York! Is dat dichtbij Sydney? Barnaby blijft proberen om naar huis te gaan en ontmoet bijzondere mensen in verschillende landen. Velen van hen zijn niet normaal. Maar wat is dan eigenlijk normaal? Wie bepaalt dat?

De vreselijke belevenissen van Barnaby Brocket is ondanks alle vrolijkheid en grappige gebeurtenissen een heel verdrietig verhaal. Nog nooit in zijn leven heeft Barnaby iemand kwaad gedaan. Barnaby is een lief jongetje maar hij is anders en daarom is hij ongewenst. Barnaby groeit op met het gevoel dat hij zijn ouders tot last is. Dit boek maakt op een bijzondere manier duidelijk dat het niet erg is om verschillend te zijn. Behandel elkaar goed en respectvol, ieder mens is uniek. Geheel in de stijl van het verhaal is het einde ook ongewoon. Ik zat bijna te juichen op mijn stoel! Maak kennis met Barnaby Brocket en bekijk de vele bijzondere mensen op de wereld voortaan met heel andere ogen. 

ISBN 9789022564547| Gebonden met stofomslag|234 pagina's| Boekerij  | april 2013
Met illustraties van Oliver Jeffers | Vertaald door Elinor Fuchs | Vanaf 10 jaar

© Annemarie, 19 mei 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER