Het uitzonderlijke leven van Violetta Vonk
illustraties: Heleen Brulot
tekst: Hilde Vandermeeren
Als de papa van Violetta op een avond na een vergadering nogal vrolijk thuiskomt, vertelt hij aan Violetta dat mama haar uitzonderlijk vond.
Het is al uniek dat papa sowieso wat zegt over mama want na haar dood, nu vier jaar geleden, praat hij liever niet over haar. Het lijkt wel of zijn mond op slot zit als Violetta naar haar vraagt. Verder zegt papa jammer genoeg niets meer maar Violetta is al helemaal blij, zij is uitzonderlijk! Eenmaal in bed kan ze niet slapen, ze vindt het spannend dat ze uitzonderlijk is maar nog spannender dat ze niet precies weet waarom.
De volgende dag probeert ze uit te vinden waarom mama dat vond maar papa is niet erg te spreken. Brigitte, de vriendin van papa, is definitief weg. Niet dat Violetta dat erg vindt, zij vond Brigitte helemaal niet leuk en koken kon ze ook al niet. Maar papa is dus helemaal niet in de stemming om te praten en al zeker niet over mama.
Violetta besluit dan maar samen met haar beste vriend J.T. uit ze zoeken waarom ze uitzonderlijk is en dat leidt tot een doldwaas verhaal. Omdat ze mogelijk uitzonderlijk goed met dieren is bedenkt ze een gek plan waarbij Dikke Johny het schaap van buurvrouw Roberta de hoofdrol speelt. Helaas mislukt het plan en dan bedenkt Violetta dat ze misschien wel goed is in het opbeuren van oude mensen en dit keer is buurvrouw Roberta zelf aan de beurt. Ook dit loopt heel anders dan Violetta bedacht had. En zo probeert ze steeds maar uit te vinden waarin ze nou zo uitzonderlijk is.
Ondertussen lezen we ook over J.T. die niet zo lekker in zijn vel zit. J.T. is superintelligent. Hij weet bijvoorbeeld alles van dinosaurussen en planeten. Maar zijn ouders zijn zo anders, zijn moeder wil hem tot zijn afgrijzen mee laten doen aan de Mister Mini schoonheidswedstrijd en zijn vader speelt in een hard-rockband en koopt T-shirts met doodskoppen voor J.T.
J.T. is er van overtuigd dat hij geadopteerd is, dat kan niet anders, ze hebben ook geen babyfoto's van hem. Ze zeggen dat het door een brand komt maar daar gelooft hij helemaal, totaal, absoluut niets van!
En zo hebben de twee kinderen dankzij hun rijke fantasie, levensgrote problemen. Violetta wil zo graag weten waarom en waarin ze uitzonderlijk is en J.T. wil weten wie zijn échte ouders zijn. Het antwoord wat ze uiteindelijk vinden, is een heel ander antwoord dan ze verwacht hadden.
Het verhaal wordt door Violetta verteld en we lezen voornamelijk wat zich in haar hoofd afspeelt. Het is allemaal heerlijk ontwapenende kinderlogica wat ze te vertellen heeft. Papa is duidelijk met heel andere dingen bezig dan Violetta maar dat ontgaat haar totaal. J.T. en Violetta voelen elkaar prima aan maar soms hebben ze ook hun, vriendelijke, commentaar op elkaar.
Het is een vermakelijk maar soms ook ontroerend verhaal. Vooral het eind is bijzonder.
De gebruikte taal is vlot en past precies bij een jong meisje van ca. 9 jaar.
Doorheen het boek staan zwart-wit afbeeldingen. Hoewel ik meestal een hekel aan zwart-wit tekeningen heb omdat ze door het ontbreken van kleur vaak somber aan doen is dat in dit boek niet het geval. De afbeeldingen zijn soms grappig of ontroerend. Ze passen qua sfeer precies bij het bijbehorende hoofdstuk.
Mooi boekje dat ik met zeer veel plezier gelezen heb.
ISBN 9789059084681 Hardcover 84 pagina's Davidsvonds Infodok maart 2013
Leeftijd 8+
© Dettie, 25 augustus 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER