Tussen de regendruppels door
Emma van Liempt

De schrijfster van dit boek was pas veertien jaar oud toen ze dit verhaal schreef.
Het gaat over de dertienjarige Lilly, die in een vreemd avontuur verzeild raakt. Het begint met de dood van een decaan op school. Daar komt ze pas achter op het moment dat ze de klas uit gestuurd wordt en zich moet gaan melden.
Vanaf dat moment ziet Lilly vreemde dingen, die te maken hebben met haar dromen. Het lijkt wel of haar nachtelijke dromen overdag gewoon doorgaan. Heeft ze hallucinaties? Wat gebeurt er allemaal met haar? Wie is dat meisje dat ze steeds ziet, en later zelfs hoort praten?
Niet alleen mag ze niets aan anderen vertellen, het lijkt haar ook niet verstandig: men zal denken dat ze gek is of zo. Maar toch: haar moeder doet soms ook erg raar.
Lilly begrijpt er niet veel van, maar ze houdt vol: ze moet weten wat er aan de hand is!
Ze zegt het zelf al ergens:

“dat gaan we haar ook niet vertellen, want erg geloofwaardig is het natuurlijk allemaal niet.’

Nee, dat klopt, die ongebreidelde fantasie zal ik haar zeker niet verwijten, maar het is absoluut niet geloofwaardig dat een decaan bij een auto-ongeluk om het leven komt en dat niemand van de leerlingen en leerkrachten daar iets mee doen. Nog erger: dat ze het zelfs niet weten!
Dat haar moeder vreemde brieven krijgt, die zomaar overal slingeren zodat Lilly ze kan lezen, hm..
of die chatroom op het laatst.

Maar zoals ik al zei: fantasie is helemaal niet erg. Wel vind ik dat leeftijd geen enkel excuus is voor foutief taalgebruik -  ik wordt;  hij heeft verknalt; hij zij; onzettend; zo”n -  mijn spellingchecker protesteert hier toch!
Waar is de redacteur die een jonge schrijver beschermt als een boekje als dit uitgegeven wordt? Mij stoort het enorm, het leidt af van het verhaal op zich. Ik weet wel zeker dat het andere jonge lezers  - de doelgroep - ook opvalt!
Nog iets wat erg vreemd is, en waar ik geen logica in kan vinden: er zijn drie perspectieven: Lilly als ik-verteller, Lilly als dagboekschrijfster en dan ook nog een algemene verteller, met Lilly als uitgangspunt. Het verhaal is gewoon chronologisch, er is geen enkel verschil tussen de stukjes met een ik-persoon en die met een zij-persoon.

‘Ik sluip de trap af, goed oplettend voor meer krakende treden. Voorzichtig kijk ik om de hoek.’

Dan volgt een brief zoals haar moeder die krijgt en daarna gaan we verder in dagboekstijl. Een kort stukje en dan weer in de derde persoon.

‘Ze gaapt. Bah,  wat is dit saai. Haar gedachten dwalen af naar de brief…’

Natuurlijk is het erg leuk voor Emma van Liempt dat haar boekje is uitgegeven.
Het was nog leuker geweest als er geen fouten in hadden gestaan.
Heb ik de lat te hoog liggen? Ik vind zelf van niet. Als het gaat om een schoolopdracht, soit, maar niet als het gaat om een echte uitgave.

ISBN 9789081562362 | paperback | 70 pagina's | De Duivelsberg | november 2011
Leeftijd: 13+

© Marjo, 8 maart 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER