Vandaag komen we niet meer thuis
Illustraties: Maartje Kuiper
Tekst: Enne Koens

Vaak horen we verhalen van mensen uit Syrië, Iritrea etc. die naar Nederland zijn gekomen. Hoe het was voor hen om in een voor hen wildvreemd land te leven waarvan ze de landstaal niet kenden. Hoe ze met vallen en opstaan langzaam hun draai vonden, of niet.

Enne Koens heeft het nu eens omgedraaid. Zij vertelt het verhaal van de tienjarige Mirza die door zijn vader van school gehaald wordt en totaal onverwacht het land waarin hij woonde en naar school ging, achter zich laat. Hij wordt min of meer ontvoerd door zijn vader.
Natuurlijk is er in het begin het ongeloof, het niet begrijpen maar ook de woede. Hoe kon zijn vader dit doen!
Hij had die middag nog wel afgesproken met zijn beste vriend Lucas en nu rijden ze ineens zomaar het land uit. Lucas weet vast niet waar hij blijft!

Mirza's vader heeft het heel radicaal aangepakt. Zelfs zijn telefoon heeft hij niet meegenomen, dus dat Mirza even naar Lucas kan appen zit er ook niet in. En zijn vader zegt niets, geeft geen antwoord op Mirza's vragen. Hij rijdt maar door en door, stopt af en toe om te tanken en een hazenslaapje te doen en dan stapt hij de auto weer in. Na tweeënhalve dag blijkt dat zijn vader terug is gegaan naar zijn geboorteland!
Even hoopt Mirza dat het tijdelijk is, een soort vakantie, maar niets van dat al.
Ze blijven!

We lezen over de innerlijke strijd van Mirza, die zich totaal verloren voelt. Hij kent de taal niet, de gewoontes zijn zo anders, er is geen openbaar vervoer, alles moet lopend gedaan worden. Op school bestaat hij eigenlijk niet. Bovendien blijken enkele dorpsbewoners een niet te verklaren afkeer te hebben voor Mirza en zijn vader.
De grote steun voor Mirza is Lucas! Hij voert in gedachte hele gesprekken met zin vriend.
Mirza wil ook graag mee voetballen met de jongens van zijn klas, maar hoe pakt hij dat aan? Gewoon maar doen? Of hoe anders?
Waarom heeft Mirza's vader dit gedaan? Nog steeds zegt hij niets over de reden. En Mirza wil gewoon terug, naar zijn eigen school, huis en vrienden en Lucas moedigt hem aan.
Maar Mirza ontdekt dat zijn vader een geheim heeft, kan hij nog wel terug?

Er volgt een interessant, spannend, hartveroverend verhaal waarbij je niets anders dan bewondering kunt voelen voor die dappere Mirza.

Het knappe van dit boek is dat er geen bestaand land genoemd wordt. Daardoor kan een regime of een situatie opgevoerd worden zonder te vervallen in een landsaard of 'bekende' oorlog of opstand.  Op de plek waar Miza's vader vandaan komt spreken ze bijvoorbeeld Levaars, een taal die niet bestaat.
Langzamerhand leren we de woongemeenschap kennen waaronder oude kennissen, vrienden en 'vijanden' van Mirza's vader. We lezen over Mirza's voorouders en welke rol ze gespeeld hebben in conflicten én zeer vriendschappelijke omgang met de bewonders van het gebied.

Enne Koens heeft er een gevoelig verhaal van weten te maken dat toch veel levenslust en kracht uitstraalt.
Het laat je nadenken over hoe jezelf zou reageren en handelen als je in een totaal vreemd land noodgedwongen zou moeten wonen.

De illustraties van Maartje Kuiper moeten apart genoemd worden, ze heeft haarfijn de sfeer aangevoeld die het boek uitstraalt.
En zo worden afbeeldingen en verhaal uiteindelijk een prachtig geheel. Vooral lezen dit boek.

ISBN 9789021038605 | Hardcover | 239 pagina's | Luitingh-Sijthoff | 13 juni 2024
Leeftijd 10+

© Dettie, 1 oktober 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER