Florica
Dirk Bracke

De boeken van Dirk Bracke roepen altijd heel wisselende gevoelens bij me op. De verhalen die hij schrijft maken me vaak boos omdat ze ondanks de pittige onderwerpen te makkelijk, te oppervlakkig of te stereotype zijn. Het maakt wel dat ze vlotjes weglezen maar toch ontbreekt regelmatig de echte diepgang. Zo ook in dit boek.

Het verhaal handelt om Florica (15), een Romameisje (ook wel zigeunermeisje genoemd). Florica is beeldschoon en dat heeft de veel oudere Ruud ook opgemerkt. Hij is blindverliefd op haar. Zij niet op hem, maar hij heeft wel veel geld. Ze weet hem steeds vrij dure cadeautjes te ontfutselen door haar uitdagende gedrag waardoor Ruud de hoop krijgt dat er uiteindelijk meer dan een steels kusje uitgewisseld zal worden. Maar volgens de Romatradities moet een Romameisje maagd blijven tot haar huwelijk en broer Luca is daarom altijd mee als Ruud en Florica met elkaar afgesproken hebben of uitgaan.
Broer en zus weten Ruud nog steeds aan het lijntje te houden want ze willen hun gulle 'vriend' nog niet kwijt.

De vriendelijke en erg aantrekkelijke Jason heeft Florica - en haar broer en Ruud - ook opgemerkt in een discotheek en is blij als Luca in zijn klas terechtkomt. Via Luca lukt het hem in contact te komen met haar en als hij de jaloerse Ruud een dreun geeft, is ze verkocht. Vanaf die tijd zijn ze een stel. Nu ze met Jason is, is de 'bewaking' van Luca ook wat minder streng. De sensuele vonken spatten er dan ook al gauw van af...

Helaas is er voor de twee geen 'en ze leefden nog lang en gelukkig' in het vooruitzicht gesteld. De vader van Florica heeft namelijk een huwelijkskandidaat voor Florica gevonden, in Tsjechië...! Natuurlijk wil Florica dat niet, ze vindt Jason en het leven in België te leuk, bovendien wil ze verder leren, ze wil bejaardenverzorgende worden, ze moet wat verzinnen...

Op zich zijn dit allemaal interessante ingrediënten voor een boek. Maar naast dat het verhaal vrij rommelig en afstandelijk is geschreven, is er nog iets wat me erg stoort en dat is dat Florica alle 'eigenschappen' van de vooroordelen over Romamensen schijnt te vertegenwoordigen. Zij en haar familie zijn smerig in en om het huis - botjes van vlees en andere etensresten worden bijvoorbeeld op de vloer gegooid.-  Ze stelen, ze bedelen, ze vechten, ze dragen messen bij zich, ze zijn onbetrouwbaar enz. Alles verhalen die de ronde doen over Roma's, wordt in dit verhaal bevestigd.
Uiteindelijk 'wint' de leuke, keurige Jason en krijgt de onbetrouwbare Florica boontje om haar loontje.
Dat had ook wel anders gekund, dit boek maakt de vooroordelen over Roma's alleen maar groter. Het gif dat rondgestrooid wordt rond deze bevolkingsgroep wordt zo nóg meer verspreid. Voor een jongerenboek en in deze bizarre (politieke) tijden niet erg wenselijk... Om deze reden raad ik het boek ook af.

Dirk Bracke (Sint-Gillis-Waas, 4 juni 1953) is een Belgische schrijver van jeugdboeken.
Bracke publiceerde enkele kortverhalen in de Vlaamse Filmpjes vooraleer hij in 1993 debuteerde met Steen. Hij zette de toon voor zijn verdere werk met Blauw is bitter waarin hij allerlei maatschappelijke thema's aanpakt. De meeste van zijn boeken zijn controversieel en behandelen bijna uitsluitend onderwerpen over de zelfkant van de maatschappij zoals kinderprostitutie, drugsverslaafde jongeren, aids, echtscheiding, seksueel geweld, afpersing, brutaliteit, oorlog, vandalisme, instellingen en sociale wantoestanden. De beschrijvingen van seks en geweld zijn onverbloemd.

ISBN 9789059088351 | Paperback | 205 pagina's | Uitgeverij Davidsfonds Infodok | september 2018 | leeftijd 14+

© Dettie, 5 april 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER