Het wonderlijke schilderij van Antonio

Het verhaal is grappig, en spannend. Het begint met een vreemde gebeurtenis.
Merle (12 jaar) is met haar klas in een museum in Delft, en omdat zij niets kan verstaan van wat de lerares aan de groep vertelt dwaalt ze wat weg. Ze komt in een klein kamertje waar slechts één schilderij hangt. Het is van een burgemeester, en er staan letters op.
Als Merle zich naar voren buigt om die letters goed te kunnen lezen, ziet ze ineens de burgemeester door een raam. Hij zit buiten op een stoel in de zon en zijzelf bevindt zich in een donker hok. Ze is niet alleen, maar voor ze goed kan zien waar ze is, voelt ze een stomp, ze valt, en alles is donker..
Als ze wakker wordt is ze in een vreemde omgeving. Het blijkt het huis van een schilder te zijn, Antonio heet hij. Dat staat in Brugge en het is 1533. Dat dit de nodige opwinding veroorzaakt is duidelijk. Maar zoals zij zelf openstaat voor de gewoonten en manier van leven in die tijd, zo staat de schilder open voor haar "openbaringen" over de 21e eeuw.

Voor kinderen vanaf een jaar of tien staat op de flap. De taal is vrij eenvoudig en de typografie maakt het overzichtelijk.
Het boek geeft voor zover ik na kan gaan een mooi beeld van Brugge in die tijd, en ook van hoe het in het huis van een schilder toe kan gaan. Het is ook nog leerzaam, maar zonder dat daar de nadruk op ligt.

Hardcover | 160 Pagina's | Unieboek Uitgevers | augustus 2005 | ISBN: 9000036658 Vanaf 10 jaar.

© Marjo, februari 2006