De zaak Kikker
Rory de Raaf detective - Deel 4
Illustraties: Ralph Lazar
Tekst: Andrew Clover

In Amerika gaan basisschoolkinderen eten in de kantine van de school. Daar wil Rory, de ik-verteller, meer over vertellen. Er gebeurt namelijk iets vreselijks in die kantine! En het is al zo’n akelige plek, bloedheet en lawaaierig. En de drie dames die daar de baas zijn, die maken het niet veel aangenamer.

Er is het hoofd, mevrouw Rogiers, door de leerlingen De Kikker genoemd (ziehier de titel verklaard!), er is mevrouw Wenskams, die geen woord zegt en er is mevrouw Eetveldt. Op die laatste is Rory wel gesteld, ze maakt namelijk heerlijke perzikcrumble.

Nadat Rory nog wat meer achtergrondinformatie heeft gegeven begint zijn verhaal, een avontuur waarin hij zijn talenten als detective namelijk weer kan laten zien.
Gelukkig laat hij zich terzijde staan door Kato, zonder haar zou hij zich flink in de nesten werken!

Het is de jaarlijkse talentenjacht. Meneer Bommers, de onderdirecteur, kondigt aan dat hij zelf een rap zal doen. Dat vinden de leerlingen heel grappig, een volwassene die gaat rappen? Ze moeten nog even wachten, er zijn eerst anderen die laten zien wat ze kunnen. Als je Rory moet geloven is het niet veel soeps.
En dan mag meester Bommers. De kinderen kijken eerst wat lacherig toe als hij een tekst rapt over de dt-regel, maar al snel zijn ze helemaal vol bewondering. Wat doet de meester dat leuk! Hij zwaait ook met borden, en het werkt aanstekelijk. Al gauw doen ze allemaal mee!

Voor het verhaal begint staat er een tekstje:

‘Wij dragen dit verhaal op aan alle leraren die extra hun best doen om hun lessen interessant te maken – en aan de kinderen die naar hen luisteren.’

Dat heeft waarschijnlijk vooral te maken met deze rap, die een belangrijke taalregel uitgebreid naar voren brengt. Wat zou het in het originele Engelstalige versie geweest zijn?

Maar eigenlijk gaat het boek dus over mevrouw Kikker. Ook zij doet een optreden, maar niet lang daarna hoort Rory een ijselijke schreeuw. En als hij op onderzoek uit gaat zien ze mevrouw Rogiers op de vloer liggen, met een enorme blauwe plek op haar hoofd.  Ze is dood! En dan gaat Rory op onderzoek uit, op zijn eigen onovertroffen wijze, met Kato dus. Doldwaze capriolen halen ze uit om er achter te komen.
Maar hoe graag hij ook een held wil zijn, Rory is toch een heel gewone jongen.

“Wanner ik naar mijn kamer boven ga, voel ik me gespannen. Ik denk voor het eerst: Er was een echtbestaande moordenaar op school vandaag, en ik ben doodsbang. Maar op dit moment ben ik nog veel banger van mijn mama.
Want dit is een van die momenten waarop je niet weet hoe geïrriteerd je mama zal zijn, omdat je niet weet wat zij weet.’’

Dit boek zit vol humor, die door Clover en Lazar zowel in de tekst als in de tekeningen is verwerkt. Véél tekeningen, dus het boek is zeker geschikt voor die kinderen die niet zo graag lezen. Op de binnenkanten van de omslag worden alle personages getekend voorgesteld.

ISBN 9789403214139 | hardcover | 360 pagina's | Uitgeverij Ballon| september 2019
Vertaald uit het Engels door Saskia Martens | Leeftijd vanaf 8 jaar

© Marjo, 6 december 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER