De jongen, de wolf, het schaap en de sla


Dat raadsel kennen we allemaal wel denk ik, en menigeen zal ook de oplossing wel kennen. (Ik vergeet het steeds...), dus je vraagt je af wie daar nou een boek over gaat schrijven en wat er dan wel in zal staan!

Het valt me reuze mee, het is tegen het absurde aan, met een filosoferend schaap, en een wolf die conform zijn natuur onbetrouwbaar is. De verteller van het verhaal is schrijver en probeert uit te zoeken wat de achtergrond van dit raadsel is. Hij ondervraagt de betrokkenen, de jongen dus, het schaap, de wolf en ook de sla... en de dierenarts en de moeder van de jongen.. . het gaat niet altijd van een leien dakje. Ofwel hij is er niet zeker van of de ondervraagde wel de juiste antwoorden geeft, ofwel het gesprek wordt ruw onderbroken en niet voortgezet. En intussen is er Grootje Pomfers, die een storende factor vormt, maar in welke zin, dat ontdekken we pas aan het einde.

Steeds zet de schrijver de feiten op een rijtje, denkend en ordenend terwijl hij de lezer direct toespreekt. Er worden ook tekeningen gebruikt, er zijn citaten en voetnoten, het verhaal loopt niet altijd even soepel, maar dat draagt juist bij tot de algemene humor.
Het komt er op neer dat niets is wat je denkt dat het is, en dat er heel veel verschillende mogelijkheden zijn, en/ of meerdere versies van een en hetzelfde.