Cowboy Casper
illustraties: Angelique Braspennincx
tekst: Christien Kaaij

Met de opdracht voor in het boek is meteen duidelijk voor wie het boek geschreven is.
Kinderen die emigreren, moeten emigreren! Zij worden door hun ouders meegenomen, zonder dat ze ook maar iets in te brengen hebbe, Dat is moeilijk natuurlijk. Ze laten hun vrindjes achter en komen in een nieuw land waar ze niemand kennen maar vaak ook de taal niet spreken. Hoe kun je dat een kind aandoen???

Caspar is zo'n kind. Als hij van de plannen hoort, - die al geen plannen meer zijn trouwens, hij vertrekt al binnen enkele dagen! - is hij boos. Ontzettend boos. Hij wil niet mee. Hij wil bij Luuk blijven, zijn vriendje.
Caspar zit niet bij de pakken neer, hij schrijft een briefje aan Luuk, hij kan vast wel bij hem blijven?
Groot is zijn teleurstelling als dat natuurlijk niet kan. Hij is machteloos, en gaat mee.
Gelukkig heeft hij een begrijpende moeder en een juf die ook mee wil helpen om Caspar te laten wennen aan het idee. Hij mag een spreekbeurt houden, en alle kinderen - die niet mee hoeven! - zijn jaloers op hem. Hij is al een beetje verzoend met het idee.

Eenmaal in Canada valt het opnieuw allemaal erg tegen. Het huis ligt afgelegen, hij verstaat de kinderen op school niet, hij voelt zich heel eenzaam en alleen. Hij wil Luuk bellen, maar dat kan ook al niet. Er is natuurlijk een tijdsverschil. Boos loopt Caspar het bos achter het huis in. Hij mag daar niet komen, maar heel vreemd: ook als hij de dagen erna iedere dag weer het bos in gaat, is er niemand die er iets van zegt. Niet dat Caspar dat opmerkt, hij is druk, hij heeft iets gevonden dat hem afleidt. En het raadsel wordt ook al snel opgelost...

Voor kinderen vanaf zes jaar staat in het boek. Dat zal inderdaad de minimum leeftijd zijn van kinderen die zich kunnen inleven in dit verhaal, maar ze zullen wel de hulp van volwassenen nodig hebben, want zelfstandig lezen kan op die leeftijd nog niet.
Natuurlijk weet een volwassene dat een kind zich aan zal passen, misschien is het voor een jong kind zelfs makkelijker, maar dat neemt het probleem voor dat betreffende kind niet weg. Een verhaal als dit kan helpen, zoals de spreekbeurt in het boek dat doet.
Het is sowieso een aardig verhaal, met leuke vondsten. Caspar die zijn ene kamer gedag zegt en de nieuwe kamer begroet. Het ongelukje in het vliegtuig, en de eekhoorn die het nieuwe vriendje wordt.
Ik vind de tekeningen wat ouderwets, maar ze illustreren wel het verhaal.

ISBN 9789079287062 | Hardcover | 63 pagina's | Uitgeverij Personalia | juni 2009
vanaf 6 jaar

© Marjo, november 2009

Lees de reacties op het forum, klik HIER