Het verhaal gaat over Steppo (eigenlijk Stefan) die pas zijn vader verloren is.
Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/mikael-engstroem
Marjo
Michael Engström - Dief van de duivel (vanaf 13 jaar)
Michael Engström - Dief van de duivel (vanaf 13 jaar)
Laatst gewijzigd door Dettie op 08 Mei 2009, 13:09, 3 keer totaal gewijzigd.
Je bent erg ouderwetsch hoor..
Ha ha dat ben ik zelf ook wel. Het gaat me niet zozeer om dat vingertje, of dat er een wijze les in zo'n boek zit, maar het gaat om de manier waarop. Hier komt het er allemaal zo achteraan, iets van: jongens, dit was allemaal heel leuk, al die avonturen, maar....je moet dat niet doen want..
Ik vind dat een verhaal dat IN zich moet hebben. Een kind moet er bij en na het lezen een gevoel bij krijgen, dat hij/zij niet zo'n leven zou willen.
Ha ha dat ben ik zelf ook wel. Het gaat me niet zozeer om dat vingertje, of dat er een wijze les in zo'n boek zit, maar het gaat om de manier waarop. Hier komt het er allemaal zo achteraan, iets van: jongens, dit was allemaal heel leuk, al die avonturen, maar....je moet dat niet doen want..
Ik vind dat een verhaal dat IN zich moet hebben. Een kind moet er bij en na het lezen een gevoel bij krijgen, dat hij/zij niet zo'n leven zou willen.
Ha ha..zou dat het zijn? Dat al die boeken met zo heel veel ellende erin, dat teweegbrengen?
Ik krijg een poster van de film "afblijven" van de kinderboekenwinkel. Ze zei: "of wil je die niet neerhangen als je niet van Slee houdt?" Tja, als kinderen alleen lazen wat ik zelf leuk vind, dat zou wat zijn..
Ik krijg een poster van de film "afblijven" van de kinderboekenwinkel. Ze zei: "of wil je die niet neerhangen als je niet van Slee houdt?" Tja, als kinderen alleen lazen wat ik zelf leuk vind, dat zou wat zijn..
-
franshollander
miskleun van de zoen-jury
Dief van de duivel, miskleun van de Zoen-jury
Als verzamelaar van bekroonde kinderboeken las ik onlangs het boek van Mikael Engström, Dief van de duivel. Het boek kreeg in 2007 de zilveren zoen. Voordat die zoen uitgedeeld was, stond al op de omslag: Nieuw boek van Zilveren Zoen winnaar!
Engström had namelijk al eerder, in 2005, een zilveren zoen gewonnen met zijn boek Tobbe.
Het boek begint met een potloodventer.
Daarna volgen alle mogelijke problemen waar tieners mee te maken kunnen hebben: sleur op school, drankmisbruik, criminaliteit, drugsgebruik, pesten, vrijen zonder condoom en de daarop volgende angst voor zwangerschap, joy riding, lover boys, zwervers, nazisme/racisme, gescheiden ouders, depressieve moeder.
Een betrekkelijk klein groepje scholieren maakt het allemaal mee.
Dat is al merkwaardig. Nog merkwaardiger is dat veel van hun activiteiten zonder gevolgen blijven. Het toppunt is wel het in de prak rijden van een gestolen auto in dronken toestand. Hoewel er gewonden zijn, blijkt nergens dat er politie bij geweest is, of een ziekenwagen. Het leven van alledag gaat gewoon verder.
Ander voorbeeld: Seppo, een van de hoofdpersonen, breekt in opdracht van een malafide handelaar boxen open in een rij flatgebouwen. Dag in dag uit doet hij dat, zonder gepakt of zelfs maar opgemerkt te worden.
Je vraagt je af waar de politie mee bezig is.
Dat blijkt ook: Seppo komt op een keer bij het politiebureau aan om een bepaalde agent, die hij goed kent, te spreken. Hij is niet te bereiken, krijgt hij aan de balie te horen. Als hij doorzet en uiteindelijk verder komt, blijkt de agent bezig met het repareren van een boot.
Nog gekker wordt het al;s diezelfde agent aan het einde van het boek wordt aangesteld als begeleider van Seppo, die dan al erg ver van de normale paden is afgeraakt.
Door de dichtheid van de problemen, worden ze nauwelijks uitgewerkt. Het verhaal blijft dardoor oppervlakkig en ook de personen blijven oppervlakkiger figuren.
Hakan is plotseling verdwenen. Waarom is niet duidelijk. Eva verandert van een met 'plasamoebe' gepest meisje plotseling in een gothic type. De potloodventer blijkt een leraar, maar zijn beweegredenen blijken nergens.
De jury roemt ook nog de taal van het boek. Ook die kan ik niet geweldig vinden. De toms op een drumstel pauken noemen, kan een fout zijn van de vertaler. Maar ik weet niet wat ik me voor moet stellen bij deze zin:
Zware, natte sneeuw vlijde zich als een dun vliesje van kleffe, waterig pap op de grond. (p.186).
Alles bij elkaar is het onbegrijpelijk dat een jury voor dit boek heeft gekozen.
Frans Hollander
Als verzamelaar van bekroonde kinderboeken las ik onlangs het boek van Mikael Engström, Dief van de duivel. Het boek kreeg in 2007 de zilveren zoen. Voordat die zoen uitgedeeld was, stond al op de omslag: Nieuw boek van Zilveren Zoen winnaar!
Engström had namelijk al eerder, in 2005, een zilveren zoen gewonnen met zijn boek Tobbe.
Het boek begint met een potloodventer.
Daarna volgen alle mogelijke problemen waar tieners mee te maken kunnen hebben: sleur op school, drankmisbruik, criminaliteit, drugsgebruik, pesten, vrijen zonder condoom en de daarop volgende angst voor zwangerschap, joy riding, lover boys, zwervers, nazisme/racisme, gescheiden ouders, depressieve moeder.
Een betrekkelijk klein groepje scholieren maakt het allemaal mee.
Dat is al merkwaardig. Nog merkwaardiger is dat veel van hun activiteiten zonder gevolgen blijven. Het toppunt is wel het in de prak rijden van een gestolen auto in dronken toestand. Hoewel er gewonden zijn, blijkt nergens dat er politie bij geweest is, of een ziekenwagen. Het leven van alledag gaat gewoon verder.
Ander voorbeeld: Seppo, een van de hoofdpersonen, breekt in opdracht van een malafide handelaar boxen open in een rij flatgebouwen. Dag in dag uit doet hij dat, zonder gepakt of zelfs maar opgemerkt te worden.
Je vraagt je af waar de politie mee bezig is.
Dat blijkt ook: Seppo komt op een keer bij het politiebureau aan om een bepaalde agent, die hij goed kent, te spreken. Hij is niet te bereiken, krijgt hij aan de balie te horen. Als hij doorzet en uiteindelijk verder komt, blijkt de agent bezig met het repareren van een boot.
Nog gekker wordt het al;s diezelfde agent aan het einde van het boek wordt aangesteld als begeleider van Seppo, die dan al erg ver van de normale paden is afgeraakt.
Door de dichtheid van de problemen, worden ze nauwelijks uitgewerkt. Het verhaal blijft dardoor oppervlakkig en ook de personen blijven oppervlakkiger figuren.
Hakan is plotseling verdwenen. Waarom is niet duidelijk. Eva verandert van een met 'plasamoebe' gepest meisje plotseling in een gothic type. De potloodventer blijkt een leraar, maar zijn beweegredenen blijken nergens.
De jury roemt ook nog de taal van het boek. Ook die kan ik niet geweldig vinden. De toms op een drumstel pauken noemen, kan een fout zijn van de vertaler. Maar ik weet niet wat ik me voor moet stellen bij deze zin:
Zware, natte sneeuw vlijde zich als een dun vliesje van kleffe, waterig pap op de grond. (p.186).
Alles bij elkaar is het onbegrijpelijk dat een jury voor dit boek heeft gekozen.
Frans Hollander
-
franshollander
Problemen bestaan. Daar kun je dus een boek over schrijven. En in sommige gevallen kunnen verschillende problemen samenkomen. Daar kun je dan ook over schrijven.
Maar ik stel aan boeken wel de eis van de waarschijnlijkheid.
Een zaken als een ongeval waarbij de auto total loss is, die later bij de eigenaar in de schuur staat zonder dat de politie daar iets mee gedaan heeft, is onwaarschijnlijk. Een politieagent die in de baas zijn tijd aan een privé-boot werkt, is onwaarschijnlijk.
Flat na flat boxen openbreken zonder dat iemand er alert op is, is onwaarschijnlijk.
Al dat soort elementen heeft mij ontzettend gestoord.
Maar ik stel aan boeken wel de eis van de waarschijnlijkheid.
Een zaken als een ongeval waarbij de auto total loss is, die later bij de eigenaar in de schuur staat zonder dat de politie daar iets mee gedaan heeft, is onwaarschijnlijk. Een politieagent die in de baas zijn tijd aan een privé-boot werkt, is onwaarschijnlijk.
Flat na flat boxen openbreken zonder dat iemand er alert op is, is onwaarschijnlijk.
Al dat soort elementen heeft mij ontzettend gestoord.
Van die eerste kan ik me niets herinneren, die andere wel, en die stoorden mij niet. Een politieagent die in de baas zijn tijd privé dingen doet? Politie is corrupt of, er gebeurt helemaal niets en het wordt oogluikend toegestaan.
Het tweede wijst eigenlijk op hetzelfde. Er is dan iets goed mis, maar onwaarschijnlijk vind ik dat niet.
Het tweede wijst eigenlijk op hetzelfde. Er is dan iets goed mis, maar onwaarschijnlijk vind ik dat niet.
Terug naar “Kinder- en jongerenboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 12 gasten