Robbert Welagen: Philippes middagen

[Marjo]

Zo eindelijk het verslag. Dit was een boek met hindernissen. Ik was er ooit in begonnen toen ik het net geleend had uit de bieb en niets anders bij me had. Maar thuis lag toen een ander boek, dus dit verdween op de plank.
Nu heb ik het weer opgepakt, na 'verre vrienden' ,
Ik moest natuurlijk vooraan beginnen...

Ik denk dat ik dit tweede boek het beste vind van de drie. Maar het is niet simpel om duidelijk te maken waarom ik Welagen een goed schrijver vind.

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/robbert-welagen

Marjo

[Dettie]

Het verhaal doet wel een beetje denken aan Lipari vind ik als ik jouw verslag zo lees.
Ook over zo'n ontmoeting die weer voorbij gaat en de lome sfeer.

Dettie

[Marjo]

Ze lijken alle drie wel op elkaar.
De personages zijn mensen die eenzaam lijken, geen echte feeling met de wereld hebben. Maar de weinige gebeurtenissen houden hen dan toch bij de les.