Momenteel lees ik.....

[Dettie]

Wat een bijzonder verhaal berdine! Leuk is dat als je zo ineens een schrijver ontdekt waarvan je niet wist dat hij zo goed was.
Inderdaad lekker laten staan en koesteren zo'n boek!

Dettie

[Renate]

Ik heb weer een paar thrillers liggen. M'n vader heeft nu net een boek van Doeschka Meijsing - 100% chemie, dat ik uit de bibliotheek heb gehaald, evenals de thrillers trouwens. Zelf zal ik waarschijnlijk beginnen met Het Gym van Karin Amatmoekram.

[berdine]

Ik twijfel, verhalen, maar wel de hemel in geprezen door drie mensen die het kunnen weten...

Ha Marjo, dat dacht ik al. Om je nog meer aan het twijfelen te brengen: De slaapkamer heeft maar 122 blz., normaal lettertype en een normale bladspiegel. Dat lees jij binnen twee uur uit.....

[berdine]

Ik heb weer een paar thrillers liggen. M'n vader heeft nu net een boek van Doeschka Meijsing - 100% chemie, dat ik uit de bibliotheek heb gehaald, evenals de thrillers trouwens. Zelf zal ik waarschijnlijk beginnen met Het Gym van Karin Amatmoekram.

Ooww, Renate, Het gym staat ook op mijn verlanglijstje. Ben benieuwd wat je er van vindt! Het had een goede recensie in de Volkskrant. De schrijfster kreeg zelfs een heel stuk in het Volkskrant Magazine. Later zag ik dat zij nu ook voor de Volkskrant recenseert, wat de waarde van die bijdrage toch wel vermindert. Iemand anders, die "mijn soort" boeken leest, vond het boek tegenvallen....

[Renate]

Tot nu toe vind ik het boek van Karin Amatmoekram wel leuk.

De biografie van Fritz Hotz heeft in de Volkskrant ook een goede bespreking gekregen en dat is geschreven door Aleid Truijens, die voor de Volkskrant schrijft. M'n vader vind dat een heel goed boek, al krijgt hij door het boek wel een grotere hekel aan Fritz Hotz (zij het niet aan z'n verhalen).

M'n vader is trouwens niet zo enthousiast over het boek van Doeschka Meijsing.

[Dettie]

De tweede man is een mooi boek van Doeschka Meijsing en persoonlijk vond ik Over de liefde ook een erg goed boek.
Hoewel niet iedereen het goed vond, ze kon zo lekker mopperen in dat boek, waar ik erg om moest lachen.

Dettie
die het vreemd vindt dat er geen recensie op Leestafel over die boeken staat, weet bijna zeker dat ik Over de liefde gerecenseerd heb. De tweede man was misschien nog van voor de Leestafeltijd.

[Marjo]

Ik herinner me 'de beproeving', 'de tweede man', en '100&% chemie', als zijnde mooie boeken, Maar dat 'over de liefde' vond ik helemaal niets.

[Dettie]

O dat had ik eerst geschreven 'dat Marjo het niets vond' maar omdat ik geen recensie kon vinden en een reactie daarop begon ik te twijfelen. 'De beproeving' heb ik dacht ik niet gelezen, de rest wel.

Dettie

[Marjo]

Dat heb ik toen vast gezegd..gewoon op het forum.

[berdine]

Ben begonnen in Broere van Bart Moeyaert.Jeetje, wat een mooi, humoristisch boek is dat! Echt een feelgood-boek. Het zijn korte stukken over zijn jeugd, wat hij allemaal beleefde samen met zijn 6 (!) broers.

[irene]

Ben begonnen in Broere van Bart Moeyaert

Dat is inderdaad een prachtig boek, manlief, als oudste van 5 broers... heeft er indertijd ook enorm van genoten!
Ik lees of herlees momenteel alle boeken van Bernlef die in mijn kast staan, dat is ook puur genieten!

groetjes, irene

[Dettie]

Ben begonnen in Broere van Bart Moeyaert.Jeetje, wat een mooi, humoristisch boek is dat! Echt een feelgood-boek. Het zijn korte stukken over zijn jeugd, wat hij allemaal beleefde samen met zijn 6 (!) broers.

ja heel leuk en goed boek. het is ooit (2004!) een samenleesboek geweest zie viewtopic.php?t=429

Dettie

[berdine]

Aha, na het lezen van die discussie begrijp ik waarom ik in het archief niets kon vinden van Moeyaert. Alles staat bij de kinderboeken. Ook "Het is de liefde die we niet begrijpen" staat bij de kinderboeken, terwijl uit die discussie blijkt dat wij er al de grootste moeite mee hadden. Men vond het niet bepaald een kinderboek.
Ik herinner me dat Moeyaert zelf het niet zo heeft op die hokjes (n.a.v. Graz is hij zichzelf ermee gaan bemoeien ). Ik vind Broere nou ook niet zo'n kinderboek. De nuances zullen een kind ontgaan en die maken het nou net boeiend.
Leestafel heeft nou eenmaal wèl hokjes. Maar iemand die er van uitgaat dat een boek als "Het is liefde die we niet begrijpen" een boek voor volwassenen is, vind het dus niet op Leestafel.
Is het niet mogelijk om Moeyaerts boeken in beide archieven op te slaan?
Ik vind het zo zonde!

[Dettie]

Jawel hoor dat is mogelijk. Ik zal het straks ook in het volwassenenarchief zetten.

Dettie

[berdine]

Dank je!

[Dettie]

Voilà

http://www.leestafel.info/b-moeyaert

Ik blijf wel verwijzen naar de bestaande forumitems, anders wordt het zo'n gerommel.

Dettie

[berdine]

Ja natuurlijk. Maar nu zoek je niet vergeefs als je niet in de gaten hebt dat je een kinderboek zit te lezen.

[Renate]

Het gym heb ik inmiddels uit. Het boek gaat over Sandra, een Surinaams meisje uit een achterstandswijk, die naar het gymnasium in het dorp gaat. Op deze school zitten eigenlijk hoofdzakelijk kinderen van rijke ouders en natuurlijk is Sandra daar een vreemde eend in de bijt. Haar vriendinnen van haar oude school gaan naar een grote scholengemeenschap, naar de VMBO-afdeling en Sandra staat eigenlijk tussen 2 werelden. Op haar nieuwe school zitten kinderen die ook een bepaalde culturele bagage hebben en voor wie het de normaalste zaak van de wereld is, dat ze naar het gymnasium gaan. Iets anders zou van hen ook niet geaccepteerd worden. Het gaat er niet eens om hoe lang men er over doet, maar dat gymnasium moet gehaald worden. Ondanks de kloof tussen haar oude situatie en de situatie op haar nieuwe school, krijgt Sandra daar toch een paar vriendinnen Nynke, Mirte en Jojanneke. Natuurlijk valt ze soms wel uit de toon en ze wordt ook wel geconfronteerd met wat racistische uitspraken van een paar medeleerlingen. Haar vriendinnen gaan redelijk normaal met haar om, hoewel je soms toch ook wel een wat vreemde houding bespeurd, vooral bij de familie van de vriendinnen. Ze wordt toch een beetje als iets bijzonders gepresenteerd. Ergens wil ze misschien wel van het gymnasium af, omdat bepaalde opmerkingen van haar medeleerlingen pijn doen. Zo wordt ze als een excuus-allochtoon gezien en bij negatieve opmerkingen over mensen in de bijstand krijgt ze ook de kriebels. Haar moeder zit in de bijstand en probeert zich door studie weer kansrijker op de arbeidsmarkt te maken. Haar moeder vindt ook dat ze het gymnasium af moet maken want "je diploma is je eerste man".
Haar vriendinnen van haar oude school zitten natuurlijk in een heel andere wereld en hebben een bijbaantje, waardoor ze geld hebben. Ook met hen kan Sandra dus niet altijd meedoen. Ze vinden wel dat Sandra op school moet blijven, omdat ze goed kan leren. Met haar moeder zijn er natuurlijk ook problemen, vooral ook met betrekking tot haar vader, die een nieuwe vrouw heeft, waarmee hij ook kinderen heeft. Hij woont met haar in de Bijlmer, maar keert zo nu en dan ook terug naar de moeder van Sandra, waar hij eigenlijk niet veel anders doet dan op de bank hangen. Als de druk hem bij de moeder van Sandra te veel wordt, gaat hij weer weg. Dat gebeurt bijvoorbeeld als Sandra van haar moeder te horen krijgt dat ze het geld voor een nieuwe broek maar aan haar vader moet vragen. Die beloofd haar inderdaad het geld, maar is de volgende dag weer verdwenen, zonder dat hij geld heeft achtergelaten. Sandra haalt op een gegeven moment een 9 voor een opstel en men vindt dat ze talent heeft. Voor haar moeder telt dit eigenlijk niet, omdat voor haar alleen maar dingen waarvoor je moet leren tellen.
In de beschrijving van het milieu van Surinaamse alleenstaande moeders, doet het boek soms een beetje denken aan Bingo van Clark Accord.
Ik vond het wel een schrijnend boek, waarin ik ook wel dingen herkende, vooral het gevoel een buitenbeentje te zijn.

[Dettie]

Kijk Renate, je mooie verslag staat op de site http://www.leestafel.info/boeken

Dettie

[Renate]

Leuk, maar ik denk dat ik er dan toch nog wel een beetje aan moet sleutelen. Als m'n vader het boek ook gelezen heeft, zal ik dat wel doen.

[berdine]

Ben halverwege in De verzonken jongen van Jan Vantoortelboom. Het valt me eerlijk gezegd nogal tegen.

[Marjo]

Kun je ook aangeven waar dat aan ligt, Berdine? Te hoge verwachtingen, of toch de stijl?
Ik vond het mooi, maar ik ben het verhaal wel kwijt..

Ik heb net de nieuwste van R J Ellory uit...ik at mijn vingers er bij op!!
En wat nu...

[berdine]

Op het moment dat ik bovenstaande schreef was het met name de stijl. Die werd wel beter na de eerste helft. Maar toen was er weer wat anders wat me tegenstond. Ik reageer nog even bij het topic van het boek.

[berdine]

Ik lees nu Winesburg, Ohio van Sherwood Anderson. Schetsen over een Amerikaans stadje rond 1919, met al hun eigenaardige gewoontes en gedachten.

[Dettie]

Nou moe... hoe kom je daarbij berdine? Ik heb het deze week gekocht van de boekenbonnen die ik gekregen had.
Ik zal ook vertellen waarom.
Toen ik nog in Amsterdam-Osdorp woonde zat er een geweldige boekwinkel op Tussen Meer (een straat)
De eigenaar wist me altijd precies te vertellen welke boeken uit waren en welke ik mooi zou vinden, het klopte altijd. Helaas verhuisde het echtpaar naar Naarden en daar werd de winkel voortgezet. Ze hadden wel gelijk, daar zaten ze veel beter op hun plek.
De boekhandel heet Comenius en ze hebben een website waar ze tips geven over boeken, je raadt het al, dit boek zat daar bij en hun beschrijving sprak me aan. Zie:

http://www.boekhandelcomenius.nl/Boekha ... _Ohio.html

Dettie