Katrhyn Stockett - Een keukenmeidenroman
Hilly, toch ook een belangrijk persoon in het verhaal, komt niet goed uit de verf. Ze moet een loeder voorstellen maar ze overtuigt niet als personage, ze had feller, valser moeten zijn. Nu is het een vrouw waarvan je weet dat ze niet aardig is maar je siddert niet als ze in de buurt is. Je voelt wel hoe zulke personen geweest moeten zijn, blind voor hun zwarte personeel, die een soort voorwerpen waren waar je alles mee kon doen. Verstand of een eigen persoonlijkheid hadden ze niet laat staan gevoel.
Het bovenstaande schreef ik in mijn verslag, ik vond Hilly dus niet echt als persoon naar voren komen, vind jij dat ook Petra?
Het bovenstaande schreef ik in mijn verslag, ik vond Hilly dus niet echt als persoon naar voren komen, vind jij dat ook Petra?
Mooi en meeslepend verhaal. Toch blijft het een roman.
Dat bedoel ik niet slecht, ik wil er mee zeggen dat het een goed verhaal is, goed verteld. Er ontbreekt nog wat, en dat moet de schrijfster in een volgend boek zien te bereiken.
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/kathryn-stockett
Marjo
Dat bedoel ik niet slecht, ik wil er mee zeggen dat het een goed verhaal is, goed verteld. Er ontbreekt nog wat, en dat moet de schrijfster in een volgend boek zien te bereiken.
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/kathryn-stockett
Marjo
ja, ik weet wat je bedoelt Marjo. Ik denk dat het komt omdat Stockett het contrast zwart-wit niet hard genoeg weergeeft. Die Hilly is erg maar dat komt niet echt naar voren. Het risico dat de hulpen lopen komt ook niet sterk genoeg naar voren. Stockett vertelt het wel maar ze laat je het gevaar niet echt voelen, vind ik.
Toch inderdaad een heel mooi boek.
Dettie
Toch inderdaad een heel mooi boek.
Dettie
Nou... ik denk zeker dat je dat kunt invoelen. Als je al ziet hoe mensen op zwarten reageren zoals bijv. door natellen van tafelzilver en die aparte toiletten, zo minachtend, dan is het wel voor te stellen hoe bang de hulpen zullen zijn als ze hun mond open trekken. Ze zijn niets in de ogen van de blanken.
Dettie
Dettie
Prachtig verhaal. In een ruk uitgelezen (en dat is lang geleden, zo 'n dikke pil!).
Een boek dat je leest met een lach en een traan, ontroert en verbijsterd, met personages die je lief gaat krijgen en je niet wilt ontmoeten...Kortom een verhaal dat boeit, toegankelijk geschreven is en heerlijk wegleest.
Het einde vond ik, in tegenstelling met het complete verhaal, wat tegenvallen; een beetje afgeraffeld alsof de auteur er niet echt raad mee wist.
Al met al een zeer geslaagd debuut, ik ben benieuwd naar een volgende roman van deze schrijfster.
irene
Een boek dat je leest met een lach en een traan, ontroert en verbijsterd, met personages die je lief gaat krijgen en je niet wilt ontmoeten...Kortom een verhaal dat boeit, toegankelijk geschreven is en heerlijk wegleest.
Het einde vond ik, in tegenstelling met het complete verhaal, wat tegenvallen; een beetje afgeraffeld alsof de auteur er niet echt raad mee wist.
Al met al een zeer geslaagd debuut, ik ben benieuwd naar een volgende roman van deze schrijfster.
irene
Ja, mijn mening is natuurlijk niet anders dan die van iedereen. Prachtig boek, in één ruk uitgelezen.
Ik vond niet dat Hillie niet goed genoeg beschreven werd. Hillie was net als Celia en Elizabeth één van de "randfiguren". Slechter van karakter, maar daarom hoeft ze nog niet uitgebreider beschreven te worden.
Wat mij betreft had de titel beter "De dienstmeid" kunnen zijn. In de tijd waarin het boek speelt, heette die in Nederland nog geen "Hulp".
Ik vond niet dat Hillie niet goed genoeg beschreven werd. Hillie was net als Celia en Elizabeth één van de "randfiguren". Slechter van karakter, maar daarom hoeft ze nog niet uitgebreider beschreven te worden.
Wat mij betreft had de titel beter "De dienstmeid" kunnen zijn. In de tijd waarin het boek speelt, heette die in Nederland nog geen "Hulp".
Ook ik heb dit boek onlangs in één ruk uitgelezen, om deze term nog maar eens te gebruiken, zoals velen hier voor mij, d.w.z. tot in de heel late uurtjes.
Het is een meeslepend boek, een ongelooflijke prestatie voor een debuutroman.
Het meeste is hier al gezegd, dus weinig aan toe te voegen.
Misschien nog hetvolgende:
wat mij is opgevallen, is de jeugdige leeftijd van de blanke (vrouwelijke) personages, ca 23 jaar in het begin, en het verhaal gaat toch niet over zo'n lange periode (of heb ik iets gemist?).
En toch hadden die jonge vrouwen (vooral Hilly) naast hun dominantie over het zwarte personeel, zo'n invloed op het societygebeuren!
Hilly vond ik sowieso een kreng, maar om op zo'n jonge leeftijd al zo'n karakter te hebben!!!
De schrijfster had natuurlijk gemakkelijk de leeftijd van haar personages kunnen verhogen, maar...deed het niet.
Voor haar was dit perfect mogelijk.
Voor mij blijft dit een raadsel.
mira
Het is een meeslepend boek, een ongelooflijke prestatie voor een debuutroman.
Het meeste is hier al gezegd, dus weinig aan toe te voegen.
Misschien nog hetvolgende:
wat mij is opgevallen, is de jeugdige leeftijd van de blanke (vrouwelijke) personages, ca 23 jaar in het begin, en het verhaal gaat toch niet over zo'n lange periode (of heb ik iets gemist?).
En toch hadden die jonge vrouwen (vooral Hilly) naast hun dominantie over het zwarte personeel, zo'n invloed op het societygebeuren!
Hilly vond ik sowieso een kreng, maar om op zo'n jonge leeftijd al zo'n karakter te hebben!!!
De schrijfster had natuurlijk gemakkelijk de leeftijd van haar personages kunnen verhogen, maar...deed het niet.
Voor haar was dit perfect mogelijk.
Voor mij blijft dit een raadsel.
mira
Misschien was het ook normaal in die tijd. Men trouwde erg jong. De meisjes werden opgevoed om zo snel mogelijk een zo rijk mogelijke man met aanzien aan de haak te slaan. Studeren was voornamelijk bedoeld om een goede man te ontmoeten. Ze hadden geen verdere interesses dan huisvrouw te worden en probeerden op die positie macht te veroveren.
Ik denk dat de mannen het goedmoedig toelieten, verblind door hun knappe vrouwtje en te druk met hun eigen carrière.
Misschien was het ook maar een bepaalde laag van de bevolking. Hadden de oudere vrouwen hun eigen societyleven.
Ik denk dat de mannen het goedmoedig toelieten, verblind door hun knappe vrouwtje en te druk met hun eigen carrière.
Misschien was het ook maar een bepaalde laag van de bevolking. Hadden de oudere vrouwen hun eigen societyleven.
ja ik denk hetzelfde wat berdine zegt.
Er was een tijd geleden een tvprogramma over Nederlandse meisjes die in de hogere kringen geboren en opgegroeid waren. Het was voor hun heel gewoon dat ze veel invloed hadden. Waar ze ook kwamen werden ze behandeld als zijnde belangrijk. Hun wil was wet. Ik denk dat het met deze vrouwen ook zo was. Ze hadden een bepaalde plaats in hun omgeving alleen al door hun afkomst of een invloedrijke man en de rest buigt dan daarvoor. Zo werkt dat kennelijk nu eenmaal.
Dettie
Er was een tijd geleden een tvprogramma over Nederlandse meisjes die in de hogere kringen geboren en opgegroeid waren. Het was voor hun heel gewoon dat ze veel invloed hadden. Waar ze ook kwamen werden ze behandeld als zijnde belangrijk. Hun wil was wet. Ik denk dat het met deze vrouwen ook zo was. Ze hadden een bepaalde plaats in hun omgeving alleen al door hun afkomst of een invloedrijke man en de rest buigt dan daarvoor. Zo werkt dat kennelijk nu eenmaal.
Dettie
Ik heb dit boek ook gelezen en was er helemaal weg van.
Op het net vond ik volgend commentaar:
http://leesclubijsselstein.web-log.nl/m ... -2010.html
Evaluatie
Een boek met een aparte titel en een leuke voorkant. Het is een bekend onderwerp dat op een leuke, maar misschien te gemakkelijke manier, is beschreven in het boek. Het drukt je neus weer op de feiten over hoe het er nog niet zo lang geleden aan toe ging. Het boek bevat schokkende verhalen, met humor en hoop gebracht. Volgens sommigen van ons is het overdreven gebracht door de verhalen van de zwarte vrouwen met een ander taalgebruik te beschrijven. Samengevat, een onderhoudend leuk boek, maar niet van erg hoog niveau.
Met dat laatste ben ik het helemaal niet eens. het is veel meer dan "onderhoudend leuk". Ik vind het trouwens een prestatie voor een eerste boek.
Tiba.
Op het net vond ik volgend commentaar:
http://leesclubijsselstein.web-log.nl/m ... -2010.html
Evaluatie
Een boek met een aparte titel en een leuke voorkant. Het is een bekend onderwerp dat op een leuke, maar misschien te gemakkelijke manier, is beschreven in het boek. Het drukt je neus weer op de feiten over hoe het er nog niet zo lang geleden aan toe ging. Het boek bevat schokkende verhalen, met humor en hoop gebracht. Volgens sommigen van ons is het overdreven gebracht door de verhalen van de zwarte vrouwen met een ander taalgebruik te beschrijven. Samengevat, een onderhoudend leuk boek, maar niet van erg hoog niveau.
Met dat laatste ben ik het helemaal niet eens. het is veel meer dan "onderhoudend leuk". Ik vind het trouwens een prestatie voor een eerste boek.
Tiba.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 13 gasten