Stine Jensen: Dokter Jazz (debuut)

[Marjo]

Omdat de stijl heel vaak net zo is als in haar boek 'Turkse vlinders' vind ik dit eigenlijk helemaal geen debuut. Maar afgezien daarvan komt het toch niet op de shortlist..Denk ik zo.

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/stine-jensen

Marjo

[Dettie]

Toch blijft het vreemd dat iemand die al veel boeken geschreven heeft op de debutantenlijst geplaatst is.

Het lijkt me een bizar boek.

Dettie

[Marjo]

Bizar..hm, nee, dat zou niks niet zeggen. Warrig, dat is het enige woord dat ik kan bedenken dat er bij past.

[Dettie]

O dear, dat belooft weer wat.

Dettie

[Dettie]

Stine hield een aanstekelijke speech over hoeveel van dat boek nu autobiografisch was en hoeveel fictie.
Nogal wat echt gebeurd: de Deense achtergrond bijvoorbeeld, haar Deense vader was er en de Deense ambassadeur. Over een familielid dat ook echt maagenvliezenoperaties deed. En ook echt tamelijk racistisch was al had ze dat op verzoek veranderd in Arabierenhater. Schijnt minder erg te zijn merkte ze ironisch op. En veel jazz, waar haar vader van houdt, en er was ook een bandje meegekomen, dat meteen inzette met ‘Hello Central, give me doctor Jazz!’ Wat de herinnering opriep aan mijn vader, die erg van de Dutch Swing College Band was.

Dit bovenstaande stond in het weblog van Anja Meulenbelt over het boek van Stine Jensen

http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2009 ... more-13683

Dettie

[Marjo]

Ik geloof niet dat deze wetenschap iets verandert aan mijn gevoel over het boek.

[Dettie]

Nee dat geloof ik gelijk, het was alleen bedoeld als 'weetje'.
Omdat in je verslag staat Is het behalve wat ze nog meer wil - daarover later - ook nog een boek met biografische elementen?

Dettie

[Marjo]

Dat van die oom met die kliniek dat vroeg ik me inderdaad af, ja, omdat ze het boek opdroeg aan een oom.
Dus nieuwsgierigheid bevredigd...

[Dettie]

Nou, ik heb het gelezen, ben niet laaiend enthousiast, lees het verslag

klik hier http://www.leestafel.info/stine-jensen

Dettie

[Marjo]

Ik dacht zo dat Dolly nodig was om van het boek een roman te maken, (dus is het een debuut) maar ik ben het met je eens dat ze beter weg had kunnen blijven.
Een consequent hanteren van de verhalende journalistieke stijl die ik van 'Turkse vlinders' ken, was beter geweest.

[Dettie]

Ik denk dat je gelijk hebt over Dolly, zij was nodig om er een roman van te maken. Het was ook leuk geweest om er een verhalenbundel van te maken met de kliniek als middelpunt als ode aan haar oom. Bijv. het verhaal van een moslima, het verhaal van Selma, een verpleegkundige in die kliniek enz.
Steeds vanuit een ander gezichtspunt. Maar nu zat er geen kop of staart aan.

Dettie

[Marjo]

Het zou niet het eerste zijn waar ik aan zou denken, verhalen, maar het was een beter idee geweest dan dit boek.

[PetraO.]

Ik vond het goed. Het had beter verteld kunnen worden en aan Madsen en Selma apart had je al een heel boek kunnen wijden, ze vertelt wat teveel en ze toont wat te weinig, maar toch, al met al, een boek met inhoud die de moeite waard is. Aanstekelijk geschreven bovendien.

[EvaW]

Hmm, de meeste reacties zijn niet zo lovend. Ik ben benieuwd, moet dit nog gaan lezen voor de Academica Debutantenprijs. Maar inderdaad, of je dit nu nog een debutant kan noemen....?

[Dettie]

Ja is dit nog een debutant vraag ik mezelf ook af... Na zoveel boeken zou je zeggen van niet.
Persoonlijk vind ik ook het personage Dolly niet veel voorstellen, maar door de toevoeging van Dolly wordt het een roman ipv een verhaal, docudrama over haar oom. Laat je Dolly weg dan hou je gewoon een zoektocht naar een familielid over.
Maar ja, dat neemt niet weg dat het wel lekker weglas ondanks de kritiek.

Dettie

[WilV]

ze vertelt wat teveel en ze toont wat te weinig

Ja, dat was precies wat ik van dit boek vond. Ik had al lezend steeds ook het idee dat het in potentie een veel beter boek had kunnen zijn. Het hinkt een beetje op twee gedachten, de vertelster, die er eigenlijk helemaal niet toe doet krijgt veel te veel ruimte, en de verhalen raken elkaar uiteindelijk net niet, of net wel, maar zelfs dat is niet duidelijk.

ik begreep het einde ook niet goed,
ze belt haar vader om te zeggen dat ze weet hoe het met Mads zit,
maar uiteindleijk wéét ze toch helemaal niet hoe het met Mats zit, althans niet hoe aan zijn einde is gekomen, is hij echt uitgedroogd of was er toch spraken van opzet, geen idee,
Of heb ik iets gemist?

En de vraag wát er nu precis met Mats gebeurd was was toch de aanleiding van dit hele verhaal

Maar het is wel lekker vlot geschreven en leest lekker weg.

Bij het lezen van de shortlist debutanten ontkom je niet aan vergelijken,
en bij mij staat zou die boek nu op de derde plaats komen, onder Paul Baeten Gronda , mijn nummer één tot nu toe, en Ellen Heymerikx, en boven Joost Vandecasteele.
Michiel Klein Nulent moet ik nog lezen.

Willeke

[irene]

Het idee van dit boek is origineel, de uitwerking beduidend minder. Het geheel kwam bij uiterst rommelig over. Jensen wil teveel vertellen, maar ze zegt feitelijk nauwelijks iets...
Haar schrijfstijl is m.i. te doordrammerig, teveel steunt ze op feiten, citaten uit andere boeken en "jazzy" songteksten. Dat kan en mag, maar zorg dan wel voor een mooi, uitgediept verhaal en noteer aan het einde in ieder geval de bronnen. Ik kon ook maar geen binding krijgen met de hoofdpersoon: Dolly.
Opgeblazen zoals ze is schrijft ze vrijwel in het begin van het boek:

...De schoonheid van taal is mijn beroep. Het gaat in mijn vak niet om de waarheid, maar om de aantrekkelijke leugen. Ik doe meer dan corrigeren: zoals een lingerieverkoopster borsten in de juiste bh mooier doet uitkomen, zo verzorg ik zinnen....
...Ik ben nogal goed in mijn werk. Dat hoor ik tenminste de hele tijd.....
Waarom dan zo'n zin verderop in het boek:
...Dat ik niet doorvroeg, was niet omdat ik niet graag wilde weten hoe het allemaal in elkaar stak....

3 keer niet in een zin...dan krommen mijn tenen!

Haar reconstructie naar het ware leven van haar oom en zijn dood blijven daarbij duidelijk onder de maat, sterker nog op het einde van het verhaal vraag je je af of ze er wel daadwerkelijk achter is gekomen. Dit bleek voor mij heel onbevredigend.

Moeilijk om dit boek te beoordelen. Het leest vlot, (te) gemakkelijk, te oppervlakkig en te vlug-vlug willen schrijven misschien? Toch blijf je met veel vragen zitten. Ik zou het fijner gevonden hebben als Stine Jensen dieper ingegaan was op de karakters van bijvoorbeeld Mads en Selma, dan was dit boek misschien een nominatie voor de Debutantenprijs waard geweest, nu voor mij althans, duidelijk niet.
Voorlopig voor mij op de laatste plaats, maar ik heb nog een boek te gaan namelijk van Joost Vandecasteele.

irene

[Dettie]

Bij mij komt dit boek ook op de laatste plaats. Vooral omdat het totaal niet blijft hangen, ik moet diep graven en het verslag lezen om me weer te herinneren waar het over gaat.
Die Dolly ergerde ik me aan. Het leek alsof zij het gefantaseerde personage was waardoor je het boek een roman kunt noemen. Ook nog aantrekkelijk en rondborstig... welja... voor de smeuïgheid denk ik, een volkomen ongeloofwaardig type. Inderdaad vreemd dat zij de 'taaldeskundige' is. Dat gegeven vind je (als ik het me goed herinner) niet meer terug in het boek.

Dettie

[Marjo]

Dit boek staat nu te lezen voor de leesclub.

[Dettie]

Ik hoop dat je dan wilt vertellen wat de leesclub er van vindt.
Hier is het boek niet echt een succes...

Dettie

[Marjo]

Hoewel we het er niet over hebben welk boek op welke plaats eindigt, denk ik dat Ellen Heijmerikx hoge ogen gooit.
Er zitten geen jongeren bij, dat maakt wel verschil, maar wie zal er straks op de prijs stemmen? Ook niet de jongeren denk ik zo.

[Dettie]

Bij mij scoort Ellen Heijmerikx niet zo hoog. Ik vind altijd debuten gebaseerd op eigen leven een minpunt hebben. Het ontspruit niet aan eigen fantasie en zoals ik al vaker gezegd heb vraag ik me af of iemand dan een tweede boek kan schrijven, dan valt die basis, het eigen leven, weg. Hebben ze dan fantasie genoeg om een ander boek te schrijven?

Dettie

[Marjo]

Voor haar tweede boek gebruikt Heijmerikx ook eigen ervaringen, maar haar boek(en) is (zijn) niet alleen maar biografisch,. Ze heeft het wel fictief gemaakt. Ik denk dus wel degelijk dat ze kan schrijven, het gaat er dan om of ze een thema vindt, een onderwerp, of wat ook om over te schrijven.

[Dettie]

Ja ze heeft het goed geschreven, dat is zeker. Maar wat ik mis is de eigen fantasie. Je snapt wel wat ik bedoel. De boeken van Siebelink vind ik ook vreselijk omdat hij altijd maar put uit zijn eigen ervaringen rondom het geloof en de tuinderij. De man kan schrijven maar toch vind ik het geen groot schrijver doordat hij maar doorzaagt over hetzelfde, verzin zelf eens een verhaal denk ik dan.

Dettie

[Marjo]

Het zal inderdaad zo zijn dat Heijmerikx inspiratie haalt uit haar eigen belevenissen en die van vrienden en kennissen. Dat zegt ze zo ook.
Maar weten wij in hoeverre een andere schrijver dat misschien ook wel doet? Nog afgezien van de krant, het nieuws en weet ik veel.

Ik ben even advocaat van de duivel, want ze eindigt bij ook niet nummer een!