Arthur Japin: De overgave (samenleesboek febr/maart 2008)

[Marjo]

Meeslepend, net als zijn andere boeken.
Uitgangspunt is weer een ware gebeurtenis, het thema is vergeving, maar de toon is anders vind ik.

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/arthur-japin

Marjo

PAS OP er zitten in dit FORUMitem verklappers
(niet in Marjo's verslag)

Dettie

[WilV]

Heb je 'm al uit..?
Dat is snel.

Het is een aanrader?

Groeten
Wil

[Marjo]

Ik vind het een aanrader Wil, zelfs al moest ik even wennen aan een andere benadering van de lezer. Het is een boek dat ik met plezier nog een keer zou lezen.

[Dettie]

Mooi verslag heb je ervan gemaakt Marjo. Vond je dit niet vervelend lezen? Omdat je meestal niet graag over andere culturen leest.
Of is het bezoek aan Japin ook van invloed? Vertel, vertel.

Dettie

[WilV]

Mooi verslag inderdaad. ik ben zeer benieuwd naar dit boek.

Groetjes
Wil

[Marjo]

Dit is geschiedenis..totaal anders dan de boeken die ik inderdaad niet zo graag lees. Japin vertelt natuurlijk wel over de cultuur, dat kan niet anders, maar de hoofdzaak is een "Kleine geschiedenis", een voorval dat misschien geen grote gevolgen had, maar voor een kleine groep heel ingrijpend was. Net zoals zijn andere boeken: een gebeurtenis die mensen aan de zijlijn van de Grote Geschiedenis hebben meegemaakt.
Zijn verhaal heeft alleen invloed gehad op het feit dat ik zijn boek voorrang heb gegeven. Ik zou het toch gelezen hebben.

[Dettie]

Ah net als bij Een schitterend gebrek dus, het hele leven van Casanova was bekend maar niet dat van zijn 'eerste liefde'. Of zoals bij De zwarte met het witte hart. Allemaal een connectie met geschiedenis.
Dat is altijd wel apart van Japin.

Dettie

[Dettie]

Ik heb het boek uit, wat een schitterend verhaal.

Die Granny vergeet je nooit meer.

Dettie
die zo gauw mogelijk een verslag maakt.

[Joanazinha]

Ah net als bij Een schitterend gebrek dus, het hele leven van Casanova was bekend maar niet dat van zijn 'eerste liefde'. Of zoals bij De zwarte met het witte hart. Allemaal een connectie met geschiedenis.
Dat is altijd wel apart van Japin.

Dettie

De zwarte met het witte hart heb ik ook nog op de grote berg te lezen boeken liggen. Geleend van een collega met de boodschap: kijk maar wanneer je er tijd voor hebt.
Hmm, is het slim om deze direct na De overgave te lezen of is dat teveel Japin? Wie geeft raad??

[Marjo]

De boeken zijn totaal anders, dus volgens mij maakt het niet uit als je ze na elkaar leest.

[Joanazinha]

Bedankt Marjo!

[Dettie]

He ik wilde dat ik die Zwarte met het witte hart nog moest lezen, dat was ook zo'n mooi boek.

Dettie

[Dettie]

Ik ben eens aan het googlelen gegaan en die familie Parker heeft dus echt bestaan! De vrouw op de cover IS Cynthia-Ann!
Als ik m'n verslag af heb zal ik wel allemaal linken erbij zetten.

Dettie

[Marjo]

Dat staat toch ook in het boek? Of weet ik dat nu omdat ik Japin er over heb horen vertellen? Hij schrijft alleen maar over dingen die echt zijn.
Hij loopt tegen een historisch feit aan, en gaat dan op zoek naar informatie. Daar romantiseert hij dan een verhaal omheen, maar het merendeel is allemaal waar.
Ik dacht toch echt dat het in het boek stond..

[Dettie]

Ik ga het nakijken Marjo, volgens mij las ik in het nawoord dat hij onder een standbeeld een tekst had gelezen en daarop voortgeborduurd had.
Het was op mij in ieder geval niet overgekomen dat de mensen echt bestaan hadden.

Dettie

[Dettie]

Je hebt helemaal gelijk Marjo.
Ik zag het nawoord ook als fictie. Waarschijnlijk nog beïnvloed door Redemption Falls. Het enige wat ik onthouden had was die tekst onder een standbeeld en dat Japin daar mee verder gegaan was.

Ik zal voortaan beter opletten!

Dettie

[WilV]

Ben gister begonnen en het boek heeft mij nu al in zijn greep.

Wil

[Enitnaj]

Ik vond "De overgave" ook een prachtig boek, toevallig las ik het dus ook deze maand... voor mij een reden om me dan toch eindelijk eens aan te melden bij de Leestafel

Mag ik wat ik er van vond hieronder zetten?? (ik weet nog niet zo goed hoe het hier werkt )

Misschien met SPOILERS...
Mooi boek, aangrijpend (realistisch!) verhaal, over de ontberingen die een familie pioniers meemaakt in het "Wilde westen".
Terwijl ik het boek aan het lezen was kwam op tv de film "Once upon a time in the west", dat qua sfeer aardig aansloot.
Hoewel dit boek veel dieper gaat en meer op de ontberingen ingaat. Alleen het laatste stuk werd voor mijn gevoel wat langdradig. Er was ook geen spannende ontknoping, je kon de loop van de gebeurtenissen al wel voelen aankomen. Dat neemt niet weg dat het verhaal indrukwekkend was en ik het met veel belangstelling heb gelezen!
Granny Parker doet een aantal wijze uitspraken, al dan niet cliché-matig... Het mooiste vind ik het regelmatig terugkeren van de opmerking: ... is voor iedereen anders. (en dan op de ... een bepaalde emotie)
Hoe zij zich vastbijt in haar gevoelens van wraak en woede en er uiteindelijk op het eind van haar leven toe komt om te onderkennen dat vergeving niet iets is dat je een ander schenkt; maar al te waar!
Japin heeft (weer) een schitterende historische roman geschreven!

[Marjo]

Ha Jantine! Leuk je hier te 'zien'!

Over die Granny zei ik in mijn verslag dat ze erop los psychologiseert. Is dat ook wat jij zegt?

[Dettie]

Hee dat is een verrassing! Wat leuk Enitnaj!!
welkom welkom!

Dettie

[Enitnaj]

Over die Granny zei ik in mijn verslag dat ze erop los psychologiseert. Is dat ook wat jij zegt?

Ik denk het wel

[Joanazinha]

Ik heb het boek vandaag opgehaald bij de bieb! Ben erg benieuwd na jullie commentaren.

[Dettie]

Ik zit nog te broeden op m'n verslag, gelukkig heb ik tot eind maart de tijd

Dettie

[berdine]

Een prachtig boek. Erg mooi geschreven ook. Van de vier die ik van Japin nu gelezen heb, vind ik dit boek het mooiste.
Wat mij in het verhaal bevreemdde was dat Granny Parker zich niet (wilde) afvragen wat het voor Cynthia Ann moest zijn om haar zoontje achter te laten. Feitelijk overkwam Cynthia Ann hetzelfde als Granny. Wel verstikkend, die liefde van Granny voor haar kleinkind!

[Wandelaartje]

Ik heb dit boek genomineerd voor mijn persoonlijke TOP 3 voor 2008. Wat een prachtig boek. Tijdens het lezen werd steeds duidelijker dat Granny niet alleen een pittig "Eigenheimertje" is maar ook behoorlijk aan de egoïstische kant is en eigenlijk maar oog heeft voor één belang: eigenbelang.
Over Cynthia Ann / Naduah is ook door Lucia St. Clair Robson in 1990 een historische roman geschreven, maar dan bekeken vanaf de indiaanse kant:
Naduah
1990, Weert: Kadmos, 736pag., 23cm, ISBN 90-6790-246-2, hardcover
vert.van: Ride the Wind : the Story of Cynthia Ann Parker and the Last Days of the Comanche (New York: Ballantine, 1982),
vert.uit het Engels: Ineke van Bronswijk, omslagontwerp: Sjef Nix, omslagillustratie: Tom Hall
Het waargebeurde levensverhaal van Cynthia Ann Parker, het blanke meisje dat een trotse Comanche werd. In 1836 werd ze op negenjarige leeftijd door de Comanche-Indianen ontvoerd. Ze leerde hun leefwijze respecteren en begrijpen, trouwde met één van hun leiders en werd in alle opzichten - met uitzondering van haar blonde haren en blauwe ogen - een echte Comanche.
Het aangrijpende epos over de even onverschrokken als hopeloze strijd van de Indianen tegen de blanke indringers en voor het behoud van hun land en leefwijze. Een gevoelig eerbetoon aan een bijzondere en dappere vrouw alsmede aan een trots en onschuldig volk, aan een manier van leven die voorgoed tot het verleden behoort. Een authentieke, meeslepende en rijkgeschakeerde roman die terecht werd bekroond met de Prijs voor de Beste Historische Roman.
Ik ben héél nieuwsgierig of Granny daarin ook voorkomt....
Zodra ik dit boek op de kop heb getikt en gelezen laat ik het jullie weten.