Adriaan van Dis - De wandelaar (samenleesboek april 2007)
Ivm de biechtstoel, ik denk dat Mulder nieuwsgierig is.
Sinds de hond bij hem is, gaat er een nieuw Parijs voor hem open. Hij opent zijn ogen voor een Parijs waarvoor hij voordien met een grote boog omheen liep. Hij raakt betrokken op en nieuwsgierig naar dat nieuwe Parijs en zijn inwoners.
Groetjes, kim
Sinds de hond bij hem is, gaat er een nieuw Parijs voor hem open. Hij opent zijn ogen voor een Parijs waarvoor hij voordien met een grote boog omheen liep. Hij raakt betrokken op en nieuwsgierig naar dat nieuwe Parijs en zijn inwoners.
Groetjes, kim
Ik heb het boek uit en ik ben niet wild enthousiast.
Ik begrijp eigenlijk niet echt goed waar Van Dis heen wilt met dit boek.
Ons wakkerschudden omdat er meer gebeurt dan waar wij weet van hebben?
Het bleef in mijn ogen allemaal toch erg afstandelijk. Ook de bevlogen pater die ineens helemaal niet meer bevlogen is, wil Van Dis laten zien dat alles kapot gemaakt wordt door de regeltjes?
De Chinees en Sri.. wilde hij laten zien dat je weinig nodig hebt om gelukkig te zijn?
Ik weet het niet, ik heb een beetje m'n bedenkingen bij dit boek.
Dettie
Ik begrijp eigenlijk niet echt goed waar Van Dis heen wilt met dit boek.
Ons wakkerschudden omdat er meer gebeurt dan waar wij weet van hebben?
Het bleef in mijn ogen allemaal toch erg afstandelijk. Ook de bevlogen pater die ineens helemaal niet meer bevlogen is, wil Van Dis laten zien dat alles kapot gemaakt wordt door de regeltjes?
De Chinees en Sri.. wilde hij laten zien dat je weinig nodig hebt om gelukkig te zijn?
Ik weet het niet, ik heb een beetje m'n bedenkingen bij dit boek.
Dettie
Ja ik denk dat hij dat inderdaad wil, ons wakker schudden. I.v.m. met de priester denk ik dat hij wil aantonen hoe de kerk zijn eigen regels negeert. Hij is volgens mij tegen kerkgenootschappen. De priester wil zijn geloof uitdragen: mensen in nood helpen en wordt door zijn superieuren volkomen gefrustreerd. De priester wil goed doen, maar mag niet. Het is denk ik niet dat hij niet meer bevlogen is. In feite neemt Mulder de rol van de priester over. Mulder doet overal afstand van. Van zijn veilige, zekere bestaan, van gezelschap (de hond), van de liefde (Sri) en deels ook van zijn geld, om anderen gelukkig te maken. Misschien wil hij aantonen dat je zonder religie ook een goed mens kunt zijn?
Ik heb het boek, met dank aan Dettie, nu ook gelezen. Dit is wat ik er (voordat ik al jullie opmerkingen over dit boek gelezen had) over heb opgeschreven:
Ik weet het niet met dit boek. Het leest wel gemakkelijk weg en de onhandige figuur van Mulder is sympathiek en herkenbaar. Het gegeven om hem d.m.v. een hond met een andere kant van Parijs kennis te laten maken is goed gevonden, maar daar blijft het dan verder bij. Het verhaal kabbelt maar een beetje voort. Er is geen echte plot. Dat er enorm grote problemen zijn met vluchtelingen, illegalen en zwervers in de banlieux van Parijs weten we allemaal uit de kranten en de journaals. Ik verwacht ook niet dat Van Dis met een oplossing komt, maar wat zegt hij er nu precies wel over? Was het alleen zijn bedoeling om een paar van deze mensen een gezicht te geven? Ook wordt mij niet duidelijk wat de schrijver vindt van de rol van de religie in deze problematiek. Mulder is zelf niet gelovig, maar bij monde van pere Bruno wordt wel gezegd dat de Westerse beschaving heeft gefaald omdat de ruggengraat van godsdienst ontbrak. De schrijfstijl sprak me ook niet aan. Kortom ik vind het een matig boek.
Nu ik jullie opmerkingen hierboven gelezen heb, zie ik dat een aantal van jullie het wel met mij eens zijn en ik ga gauw die link van Pauw en Witteman eens bekijken om te zien wat Van Dis er zelf over gezegd heeft.
Ik weet het niet met dit boek. Het leest wel gemakkelijk weg en de onhandige figuur van Mulder is sympathiek en herkenbaar. Het gegeven om hem d.m.v. een hond met een andere kant van Parijs kennis te laten maken is goed gevonden, maar daar blijft het dan verder bij. Het verhaal kabbelt maar een beetje voort. Er is geen echte plot. Dat er enorm grote problemen zijn met vluchtelingen, illegalen en zwervers in de banlieux van Parijs weten we allemaal uit de kranten en de journaals. Ik verwacht ook niet dat Van Dis met een oplossing komt, maar wat zegt hij er nu precies wel over? Was het alleen zijn bedoeling om een paar van deze mensen een gezicht te geven? Ook wordt mij niet duidelijk wat de schrijver vindt van de rol van de religie in deze problematiek. Mulder is zelf niet gelovig, maar bij monde van pere Bruno wordt wel gezegd dat de Westerse beschaving heeft gefaald omdat de ruggengraat van godsdienst ontbrak. De schrijfstijl sprak me ook niet aan. Kortom ik vind het een matig boek.
Nu ik jullie opmerkingen hierboven gelezen heb, zie ik dat een aantal van jullie het wel met mij eens zijn en ik ga gauw die link van Pauw en Witteman eens bekijken om te zien wat Van Dis er zelf over gezegd heeft.
Sarah schreef:Was het alleen zijn bedoeling om een paar van deze mensen een gezicht te geven?
Dat vraag ik me dus ook af. Door van vluchtelingen personen met een naam te maken ga je misschien nadenken?
Ik vond Mulder meer de observator, hij zag alles wel maar echt willig om te helpen vond ik hem niet. Hij werd eerder steeds voor voldongen feiten gesteld. Zoals de vrouw die voor zijn wonign zit en daardoor maar binnengelaten moet worden. Pere Bruno die hem eigenlijk dwingt contact op te nemen met de mafia, de hond die hem overal mee naar toe sleept.
En eigenlijk kon hij ook niet anders doen zoals hij deed met de hond. Hij had alles, dat meisje niet. Echt een aardig mens vond ik Mulder niet. Koel tegen het kille aan. Het enige waar hij écht om gaf was de hond, niet de mensen.
Dettie
De hond werd zijn alibi: met de hond kreeg hij aandacht, had hij een excuus om te komen waar hij niet eerder was (de hond wilde dat), maar de hond werd ook zijn geweten: denk maar aan de scene waarop de hond hem lange tijd doordringend aan blijft kijken en hij niet slapen kan en tegen hem roept: wat wil je dan dat ik doe? (ongeveer).
Aan het eind van het verhaal was de hond niet meer nodig: Mulder wist van de wantoestanden, had er naar zijn idee iets mee gedaan en kon als laatste goede daad twee zaken combineren: zijn normale leven weer oppakken (al zou dat nooit meer helemaal hetzelfde zijn met deze wetenschap) en het meisje een plezier bezorgen door haar de hond te geven.
In een recensie stond: de hond staat symbool voor de fenix van het West-Europese geweten, die uit het brandende pand naar buiten komt. Vond ik wel mooi uitgedrukt.
Aan het eind van het verhaal was de hond niet meer nodig: Mulder wist van de wantoestanden, had er naar zijn idee iets mee gedaan en kon als laatste goede daad twee zaken combineren: zijn normale leven weer oppakken (al zou dat nooit meer helemaal hetzelfde zijn met deze wetenschap) en het meisje een plezier bezorgen door haar de hond te geven.
In een recensie stond: de hond staat symbool voor de fenix van het West-Europese geweten, die uit het brandende pand naar buiten komt. Vond ik wel mooi uitgedrukt.
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
De feniks is een vogel die steeds opnieuw verrijst uit zijn eigen as.
Wikipedia zegt dit:
De Grieken geloofden dat de feniks in staat was steeds weer opnieuw uit zijn eigen as herboren te worden. Hij zal dan bovenin een boom van kruiden een nest maken en daarin verbranden. Door de geur van de kruiden zal hij opnieuw geboren worden.
Met de zin
de hond staat symbool voor de fenix van het West-Europese geweten, die uit het brandende pand naar buiten komt
wordt bedoeld dat het West-Europese geweten herrijst waarbij de hond symbool staat voor de vogel feniks. Zowel de vogel als de hond overleven/herrijzen uit het vuur.
Wikipedia zegt dit:
De Grieken geloofden dat de feniks in staat was steeds weer opnieuw uit zijn eigen as herboren te worden. Hij zal dan bovenin een boom van kruiden een nest maken en daarin verbranden. Door de geur van de kruiden zal hij opnieuw geboren worden.
Met de zin
de hond staat symbool voor de fenix van het West-Europese geweten, die uit het brandende pand naar buiten komt
wordt bedoeld dat het West-Europese geweten herrijst waarbij de hond symbool staat voor de vogel feniks. Zowel de vogel als de hond overleven/herrijzen uit het vuur.
Ik heb dit boek in februari gelezen. En dacht steeds: was de wandeling maar voorbij. Ik ben een echte van Dis fan. Ik kan niet begrijpen dat iemand dit boek als zijn beste boek ziet.
En ik had nog niets van hem gelezen en voelde me na de wandeling daartoe ook niet echt gemotiveerd.

Maar ik wil het nog wel eens proberen. Welke raad jij aan Astrid? Op je weblog zie ik een hele lijst staan.
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Ik heb wel meer gelezen, dat van die 'indische duinen' en 'familieziek', 'dubbelliefde', 'palmwijn' 'zilver' en 'nathan sid'..
Er is weinig meer van blijven hangen dan dat het zeker geen boeken waren waarbij ik me verveelde, maar dat ik er nu lyrisch over was..nee. Net als met 'de wandelaar':aardig om te lezen maar je bent het zo kwijt.
Er is weinig meer van blijven hangen dan dat het zeker geen boeken waren waarbij ik me verveelde, maar dat ik er nu lyrisch over was..nee. Net als met 'de wandelaar':aardig om te lezen maar je bent het zo kwijt.
Ook dit samenleesboek, vier maanden te laat, gelezen. Hoewel het aangenaam leesvoer is, ben ik niet wild enthousiast. Veel van de details vond ik vermakelijk, zoals die eigenwijze hond, die zwerfster die steeds met haar prothese staat te zwaaien en die overkeurige man, die schrikt van modderspatjes.
Maar het is te verzonnen, het komt niet echt over. Zeker, een verhaal hoeft helemaal niet realistisch te zijn, nergens voor nodig. Maar in dit geval kreeg ik het gevoel dat de gebeurtenissen er met de haren zijn bijgesleept om een bepaalde boodschap te verkondigen. Mag ook, alleen is het hier niet zo geslaagd. Daar komt bij dat ik het taalgebruik nogal geforceerd, houterig vond aandoen.
Maar het was wel lekker zitten in de zon met dit boek, hoor, en sommige beelden zullen me wel bij blijven.
Ik ga er nog over nadenken waarom ik het niet echt goed vond.
Maar het is te verzonnen, het komt niet echt over. Zeker, een verhaal hoeft helemaal niet realistisch te zijn, nergens voor nodig. Maar in dit geval kreeg ik het gevoel dat de gebeurtenissen er met de haren zijn bijgesleept om een bepaalde boodschap te verkondigen. Mag ook, alleen is het hier niet zo geslaagd. Daar komt bij dat ik het taalgebruik nogal geforceerd, houterig vond aandoen.
Maar het was wel lekker zitten in de zon met dit boek, hoor, en sommige beelden zullen me wel bij blijven.
Ik ga er nog over nadenken waarom ik het niet echt goed vond.
Ook dit gaat voorbij.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten