Patrick Süskind - Het verhaal van mijnheer Sommer

[Dettie]

Het meest autobiografische verhaal van Süskind, zo wordt gezegd over dit boek.

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/patrick-sueskind

Dettie

[Roel]

Hé Dettie,

Je hebt ook de betovering van dit prachtige werkje van Susskind ondergaan. Dit verhaal valt voor mij in de categorie tragi-komisch.

Ik heb ook de versie met de mooie tekeningen.

Süsskind is een schrijver die teruggetrokken van de buitenwereld leeft, bijna nooit interviews geeft, waardoor er ook weinig over zijn leven bekend is.
Deze boeken liggen al weer ver terug in de tijd. Süsskind heeft bij mijn weten lang geen boek meer gepubliceerd. Ik ken alleen Het parfum, De Duif, Het verhaal van mijnheer Sommer en De contrabas (eenakter) die ik allemaal heb gelezen.

Het meest autobiografische verhaal van Süskind, zo wordt gezegd over dit boek.

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/p-sueskind

Dettie

[librije]

Dit is niet goed voor mij, Dettie en Roel. Hier wordt ik hebberig van.

Dat wil ik niet alleen graag lezen (dus op mijn lijstje), maar als het ook nog van dit mooie tekeningen heeft, in mijn kast hebben staan. Maar ja welke kast , het is hier overvol!

[Dettie]

Het is een dun boekje Librije, 123 pagina's en de tekeningen zijn prachtig. Past vast nog in je kast (vals ben ik he)
Helaas is het boekje niet van mij (het is een ringboek) en het is alleen nog tweedehands te krijgen.

ja Roel, ik kon gisteren niet op het woord komen, het is tragi-komsich. Ik moest erg grinniken om het verhaal bij de pianolerares maar het verhaal van mijnheer Sommer is inderdaad tragisch, maar zo mooi verteld!

Groetjes
Dettie

[librije]

Yes!!!!!!!!!!!! Besteld, tweedehands, voor 2,25 (+ porto). Bij een vertrouwd adresje.... Ben heel benieuwd.

[Dettie]

Bij markt.plaza?? Daar heb ik net een bod gedaan voor 2,25 (+ porto) Het is iemand uit Doetinchem.

Dettie

[librije]

Dus dan was jij mij voor! Ik kreeg net bericht, dat het al verkocht was

Inmiddels een poging gewaagd bij boekwinkeltjes, maar dat was wel duurder en "scheefgelezen". Afwachten maar.

[Dettie]

Nee ik was je niet voor, ik kreeg hetzelfde bericht Librije.. Hij was al verkocht en ik was de 2e vandaag die er om vroeg! Goh wie zou de eerste geweest zijn?

[Marjo]

Ikke niet in ieder geval!!

[Dettie]

Dit is niet te vergelijken met Het parfum Marjo, ik durf zelfs te beweren dat jij dit ook leuk vindt.

Dettie

[Marjo]

Tja, als een boek me niet bevalt, schuif ik dat toch automatisch door naar de schrijver..

[Roel]

Hoi Jannie,

Je hoeft geen vrees te hebben, dit dunne boekje lees je zo uit! En misschien wil je het meteen nog een keer lezen.

Dit is niet goed voor mij, Dettie en Roel. Hier wordt ik hebberig van. :oops:

Dat wil ik niet alleen graag lezen (dus op mijn lijstje), maar als het ook nog van dit mooie tekeningen heeft, in mijn kast hebben staan. Maar ja welke kast :cry: , het is hier overvol!

[librije]

Ik heb het boekje uit en zal het zeker nog eens lezen. Sfeervol die plaatjes erbij.
Overigens: de vertaler Ronald Jonkers heeft ook een fraaie prestatie geleverd! Dat vergeten we wel eens als we een vertaald boek lezen.

WIE HET VERHAAL ZELF NOG WIL LEZEN EN VERRAST WORDEN MOET VANAF HIER NIET VERDER LEZEN!!!!


In het tweedehands boek zat een krantenknipsel uit NRC Handelsblad met een artikel van Hans Vervoort over de schrijver Jan Arends. Het heet Maidenvlucht. Hij betoogde daarin, dat Jan Arends geen teruggetrokken leven leefde en geen zelfmoord had willen plegen. Maar volgens de beheerster van het appartementencomplex waar hij woonde, ervan overtuigd was, dat hij vliegen kon en bij zijn eerste poging niet meer kon landen op de stellage (het landingsplatform) in zijn raamkozijn.
Heel bizar, dat dat in dit boekje gelegd was.

Het verhaal laat mij ook niet los. "Het meest autobiografische verhaal" wordt er beweerd. Slaat dat alleen op de jeugdherinneringen van het jongetje of ook op de heer Sommer, die volgens het jongetje op de vlucht was voor de dood? Waarom springt het kind niet, als hij Sommer onder de boom ziet liggen? Omdat de dood kennelijk iets heel engs is, waarvoor Sommer constant op de vlucht is? Dus kun je daar beter maar niet voor kiezen? Waarom houdt hij aan het eind van het verhaal meneer Sommer niet tegen? Bestaat Meneer Sommer wel of is het een alter-ego, een verzonnen figuur die op den duur niet meer nodig is in zijn leven? Maar waarom zien de andere mensen hem dan ook?

Hoe denken jullie daarover?

Ik heb via internet nog het een en ander opgezocht over Süskind. Zie volgende forumitem.

[janna]

Ik ben gisteren in meneer Sommer begonnen. Wat een prachtig boekje!!!

[librije]

Speciaal voor Roel:
http://www.8weekly.nl/index.php?art=3344

Een recensie van het boekje: Over liefde en dood van Patrick Süskind uit 2005. Daarin wordt tevens verwezen naar Thomas MANN.

Dettie en Roel:
Achtergrondinformatie over de schrijver zelf is te vinden bij:
http://www.kunstbus.nl/verklaringen/pat ... skind.html
of (in het duits): http://de.wikipedia.org/wiki/Patrick_S%C3%BCskind.

Misschien kan de bovenste als link gebruikt worden bij het boek? Er staat wat meer informatie in dan in het stukje in het archief.

Recent is ook: Drie verhalen en een beschouwing (2005, al denk ik dat niet alle verhalen erin nieuw zijn). Het is nog verkrijgbaar.
Biblion: De bundel bevat drie verhalen plus een beschouwing van de Oostenrijkse schrijver (1949) van 'Het parfum'. Op de kleurrijke kaft staat een afbeelding van oesterschelpen, die betrekking heeft op het verhaal 'De erfenis van Maitre Mussard' (het titelverhaal van de eerste Nederlandse uitgave): over een goudsmid die gelooft dat de aardkorst langzaam veroestert. Het tweede verhaal gaat over een miskend kunstenares, die zelfmoord pleegt. In het derde verhaal neemt een beginnend schaker het met groot elan op tegen een gerenommeerd schaker. De beschouwing is een literair hoogstandje over iemand die aan literair geheugenverlies lijdt. Schitterend en boeiend geschreven, met zorg uitgevoerd en vertaald. Prettige, kleine letter.

[Dettie]

Het verhaal laat mij ook niet los. "Het meest autobiografische verhaal" wordt er beweerd. Slaat dat alleen op de jeugdherinneringen van het jongetje of ook op de heer Sommer, die volgens het jongetje op de vlucht was voor de dood? Waarom springt het kind niet, als hij Sommer onder de boom ziet liggen? Omdat de dood kennelijk iets heel engs is, waarvoor Sommer constant op de vlucht is? Dus kun je daar beter maar niet voor kiezen? Waarom houdt hij aan het eind van het verhaal meneer Sommer niet tegen? Bestaat Meneer Sommer wel of is het een alter-ego, een verzonnen figuur die op den duur niet meer nodig is in zijn leven? Maar waarom zien de andere mensen hem dan ook?

Hoe denken jullie daarover?

Ik denk dat het iets is dat Süskind in zijn jeugd meemaakte.

Ik denk eerder dat mijnheer Sommer op de vlucht was voor het leven. Een heel angstige man die zo'n vast stramien (altijd lopen) nodig had om maar niet bij het leven stil te hoeven staan. (letterlijk en figuurlijk) Hij wil niet lastig gevallen worden (laat me eindelijk met rust)
Het jongetje wil springen om niets, om een voorval, doordat hij die man ziet die zo gekweld is beseft hij denkelijk dat zijn 'gekweldheid' niets voorstelt.
Ik denk ook dat hij mijnheer Sommer niet tegenhoudt omdat hij begrijpt dat het voor die man eindelijk rust zal betekenen. Hij is dan eindelijk verlost van zijn kwellingen.

Dettie

[librije]

Dettie:

Ik denk eerder dat mijnheer Sommer op de vlucht was voor het leven.

Zoals jij het opschrijft, kan ik het allemaal ook beter plaatsen. Het lijkt me ook de meest logische verklaring. Maar hij schrijft letterlijk: Zojuist had ik immers een man gezien die zijn leven lang voor de dood op de vlucht was. (blz. 101)
Dan wordt het zoiets als: "die man doet er alles aan om de dood te ontlopen en dan kies ik er vrijwillig voor vanwege zo'n futiliteit als een stukje snot op een pianotoets." Ook de "stereotype" uitdrukking van zijn vader: "U haalt zich nog de dood op de hals" en de reactie van Sommer daarop wordt dan veelzeggender.
In elk geval heb je geen leven meer, als je voortdurend wilt vluchten voor de dood. En pas rust als je je er maar bij neerlegt en de dood tegemoet loopt.

Ben benieuwd wie het nog meer gaat lezen (Janna?). En naar de reacties!

[Dettie]

Ik heb het boekje jammergenoeg niet meer in huis (ringboek, is bij janna nu)
Ik denk dat het eigenlijk op hetzelfde neer komt, hij loopt en loopt maar om aan de dood te ontkomen, op de vlucht voor de dood, maar heeft daardoor ook geen leven. En ja wat jij zegt: die man doet er alles aan om de dood te ontlopen en dan kies ik er vrijwillig voor vanwege zo'n futiliteit als een stukje snot op een pianotoets.

Ik vond dat gedeelte van "laat me eindelijk met rust" ook veelzeggend. Hij had zelf geen rust en kon er niets anders meer bij hebben.

Dettie

[librije]

In het tweedehands boek zat een krantenknipsel uit NRC Handelsblad met een artikel van Hans Vervoort over de schrijver Jan Arends. Het heet Maidenvlucht. Hij betoogde daarin, dat Jan Arends geen teruggetrokken leven leefde en geen zelfmoord had willen plegen. Maar volgens de beheerster van het appartementencomplex waar hij woonde, ervan overtuigd was, dat hij vliegen kon en bij zijn eerste poging niet meer kon landen op de stellage (het landingsplatform) in zijn raamkozijn.
Heel bizar, dat dat in dit boekje gelegd was.

Het wordt steeds bizarder: op zoek naar wat meer informatie over Jan Arends, ontdekte ik dat die in 1974-75 de verhalenbundel schreef: Ik had een strohoed en een wandelstok (net als mijnheer Sommer dus ). Het bekendst is zijn verhalenbundel Keefman over het leven van een man die constant botst met de buitenwereld en psychiaters. Op wikipedia staat: in zekere zin een beschrijving van zijn eigen leven: zeven jaar liet hij zich behandelen voor een alcoholverslaving en een onrustige geest.

[Dettie]

Ik denk dat diegene die het artikel in het boekje deed het ook opvallende gelijkenissen vond.

Dettie

[Roel]

Hoi Librije,

Bedankt voor al die links!
Ik heb net de recensie van dat boekje over liefde en dood gelezen en wel schokkend te constateren dat de recensent er niet anders dan gehakt van maakt! Terecht of niet terecht? Misschien naar aanleiding van die uitspraak van Susskind zelf? Daar we zullen andere recensies voor moeten lezen en het natuurlijk zelf lezen.

Speciaal voor Roel:
http://www.8weekly.nl/index.php?art=3344

Een recensie van het boekje: Over liefde en dood van Patrick Süskind uit 2005. Daarin wordt tevens verwezen naar Thomas MANN.

Dettie en Roel:
Achtergrondinformatie over de schrijver zelf is te vinden bij:
http://www.kunstbus.nl/verklaringen/pat ... skind.html
of (in het duits): http://de.wikipedia.org/wiki/Patrick_S%C3%BCskind.

Misschien kan de bovenste als link gebruikt worden bij het boek? Er staat wat meer informatie in dan in het stukje in het archief.

Recent is ook: Drie verhalen en een beschouwing (2005, al denk ik dat niet alle verhalen erin nieuw zijn). Het is nog verkrijgbaar.
Biblion: De bundel bevat drie verhalen plus een beschouwing van de Oostenrijkse schrijver (1949) van 'Het parfum'. Op de kleurrijke kaft staat een afbeelding van oesterschelpen, die betrekking heeft op het verhaal 'De erfenis van Maitre Mussard' (het titelverhaal van de eerste Nederlandse uitgave): over een goudsmid die gelooft dat de aardkorst langzaam veroestert. Het tweede verhaal gaat over een miskend kunstenares, die zelfmoord pleegt. In het derde verhaal neemt een beginnend schaker het met groot elan op tegen een gerenommeerd schaker. De beschouwing is een literair hoogstandje over iemand die aan literair geheugenverlies lijdt. Schitterend en boeiend geschreven, met zorg uitgevoerd en vertaald. Prettige, kleine letter.