Alessandro Baricco is schrijver, musicoloog, saxofonist en gelegenheidsacteur. Vooral dat laatste vind ik mooi, want wat is de gelegenheid? Gaat het er om dat Baricco de gelegenheid heeft of krijgt? En op het podium of in het leven? Signor Baricco neemt de gelegenheid altijd en vertelt ons bij gelegenheid de werkelijkheid. Met fluweel. Niet de werkelijkheid zoals wij die kennen en niet willen zien. Baricco neemt ons mee naar een andere dimensie.
lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/alessandro-baricco
yvonnep
Alessandro Baricco - Land van glas / Oceaan van een zee
Alessandro Baricco - Land van glas / Oceaan van een zee
Laatst gewijzigd door Dettie op 08 Apr 2009, 20:46, 2 keer totaal gewijzigd.
De link doet het weer, gelukkig.
Yvonnep, je bent hier goed bezig, een mooie geplaveide weg banend door de italiaanse literatuur.
Ik ben zelf ook een groot liefhebber van Baricco, heb alle boeken die in het Nederlands vertaald zijn gelezen.
Heb je al eens iets gelezen van Morazoni. Ben de titel kwijt, maar het was een warm, beeldend boekje. Echt de moeite waard.
Yvonnep, je bent hier goed bezig, een mooie geplaveide weg banend door de italiaanse literatuur.
Ik ben zelf ook een groot liefhebber van Baricco, heb alle boeken die in het Nederlands vertaald zijn gelezen.
Heb je al eens iets gelezen van Morazoni. Ben de titel kwijt, maar het was een warm, beeldend boekje. Echt de moeite waard.
Moet je zeker doen, Berdine!
En Baricco leest vrij gemakkelijk, zeker als je zoals ik het onvermijdelijk in een roes leest. Alleen City vond ik een lastiger boek.
En Baricco leest vrij gemakkelijk, zeker als je zoals ik het onvermijdelijk in een roes leest. Alleen City vond ik een lastiger boek.
berdine schreef:Ja, Oceaan van en zee staat al heeeel lang op mijn leeslijst. Het is vaak uitgeleend in de bieb, en vaak wil ik eerst iets anders lezen. Maar met die prachtige verslagen van Yvonnep, loop ik weer helemaal warm.
Oceaan van een zee. Ja een mooi boek. Niet helemaal begrijpelijk, maar toch. Sommige stukken zijn moeilijk en lezen traag. Filosofisch. Andere stukken zijn heel humoristisch, alsof de schrijver de spot drijft met zijn eigen "zware" verhaal. Daar schiet je razendsnel doorheen. Het middenstuk, het verhaal van het vlot vond ik heel aangrijpend. Net als Yvonnep, was ik ook benieuwd naar de gekke namen van de kinderen in het Italiaans. Doot? Staat dat voor dood? Zijn de kinderen engelen? Het verhaal speelt zich af in een soort niemandsland. Op de grens van de zee en van het land, tussen leven en dood, tussen hemel en hel, een soort vagevuur? Nee ik kan van geen kanten alles verklaren en toch vond ik het mooi.
Hoi Berdine,
Dit boek las voor mij als een gedicht, gedragen door de golven van de woorden vloog ik over de bladzijden. Daarom is het verhaal totaal weg, alleen flarden hangen nog in mijn hoofd.
Dus hoogste tijd voor herlezing.
Ik hoop dat het mooiste boek van Baricco voor mij blijft.
Dit boek las voor mij als een gedicht, gedragen door de golven van de woorden vloog ik over de bladzijden. Daarom is het verhaal totaal weg, alleen flarden hangen nog in mijn hoofd.
Dus hoogste tijd voor herlezing.
Ik hoop dat het mooiste boek van Baricco voor mij blijft.
berdine schreef:Oceaan van een zee. Ja een mooi boek. Niet helemaal begrijpelijk, maar toch. Sommige stukken zijn moeilijk en lezen traag. Filosofisch. Andere stukken zijn heel humoristisch, alsof de schrijver de spot drijft met zijn eigen "zware" verhaal. Daar schiet je razendsnel doorheen. Het middenstuk, het verhaal van het vlot vond ik heel aangrijpend. Net als Yvonnep, was ik ook benieuwd naar de gekke namen van de kinderen in het Italiaans. Doot? Staat dat voor dood? Zijn de kinderen engelen? Het verhaal speelt zich af in een soort niemandsland. Op de grens van de zee en van het land, tussen leven en dood, tussen hemel en hel, een soort vagevuur? Nee ik kan van geen kanten alles verklaren en toch vond ik het mooi.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 24 gasten