Ik vond het boek sowieso niet super. Op het eind werd het wel wat beter maar dat heen en weer gebel van de zussen werd een beetje vervelend. En niemand kwam echt goed uit de verf. Een beetje los-zand verhaal.
Dettie
Marina Lewycka - Een korte geschiedenis van de tractor in de Oekraïne
Ik heb me de afgelopen dagen vermaakt met dit boek, en me tegelijkertijd ook wel bekommerd om die arme vader.
Mijn enige aanmerking is dat ik steeds het idee had dat ze te véél wilde vertellen... het boek gaat én over een schaamteloze gelukzoekster, en over vader- dochterrelaties, én over zusterrelaties, en over het leven in de Oekraine met alle geheimen die daarin nog niet aan de oppervlakte waren gekomen, én over de geschiedenis van de tractor in de Oekraine, en over wát mensen drijft om zich om een beter leven te storten ten kosten van alles en iedereen....
en ik had het idee dat het daardoor eigenlijk allemaal nét niet goed uit de verf kwam, vooral het gedeelte over het verleden in de Oekraine.
Maar toch met plezier gelezen dit boek.
Groeten
Willeke
Mijn enige aanmerking is dat ik steeds het idee had dat ze te véél wilde vertellen... het boek gaat én over een schaamteloze gelukzoekster, en over vader- dochterrelaties, én over zusterrelaties, en over het leven in de Oekraine met alle geheimen die daarin nog niet aan de oppervlakte waren gekomen, én over de geschiedenis van de tractor in de Oekraine, en over wát mensen drijft om zich om een beter leven te storten ten kosten van alles en iedereen....
en ik had het idee dat het daardoor eigenlijk allemaal nét niet goed uit de verf kwam, vooral het gedeelte over het verleden in de Oekraine.
Maar toch met plezier gelezen dit boek.
Groeten
Willeke
Re: Marina Lewycka - Een korte geschiedenis van de tractor in de Oekraïne
Ik ben er op dit moment in bezig en schiet er al flink mee op. Ik kan niet zeggen dat ik het een humoristisch boek vind. De vader vind ik vooral eigenwijs (verblind door de liefde, of door z'n wens anderen te helpen). Toch blijf ik het geboeid lezen. Valentina is een bloedzuiger, maar ergens doen haar ideeën over het westen wel denken aan een beeld dat je wel vaker tegenkomt bij mensen die onder het communisme geleden hebben. Een poosje terug zag ik dat ook bij een schrijfster uit Estland, die bij 'Boeken et cetera' te gast was. Het westen, was het paradijs voor haar. Een plaats waar Disneyland is, kan alleen maar beter zijn dan landen onder het communisme. Dat er in het westen ook armoede is en mensen zijn die het zich helemaal niet kunnen permitteren om naar Disneyland te gaan, lijkt dan vergeten te worden, evenals de redenen waarom het communisme in het begin omhelsd werd en door sommigen nog steeds omhelsd wordt.
De verhalen over de tractor in het boek vind ik ergens toch ook wel interessant. Maar goed, ik ben altijd in techniek geïnteresseerd geweest.
De verhalen over de tractor in het boek vind ik ergens toch ook wel interessant. Maar goed, ik ben altijd in techniek geïnteresseerd geweest.
Re: Marina Lewycka - Een korte geschiedenis van de tractor in de Oekraïne
Oef, nu moet ik heel erg diep in mijn geheugen tasten, dit boek is aardig diep weg gezakt. Altijd fijn dit forum, dan kan ik in ieder geval terug lezen wat ik er tóen van vond 
Re:Marina Lewycka - Een korte geschiedenis van de tractor in de Oekraïne
Ik moest bij het lezen van dit boek ook even denken aan 'Langzame man' van J.M. Coetzee. Dat is een boek waar m'n vader nogal gek op was. Ook hierin komt een man voor, die zich te zeer verantwoordelijk voelt voor het welzijn van iemand anders en daardoor in de problemen komt. M'n vader herkende iets van zichzelf in de hoofdfiguur in de verhouding met een hulp in de huishouding die hij op dat moment had.
Het is niet verkeerd om mensen te willen helpen, maar het is wel verstandig om bepaalde grenzen in de gaten te houden.
De vader van Nazdja (hoe heet ze nu eigenlijk?) en Vera gaat hierin te ver, misschien ook gedreven door een vorm van eenzaamheid. Ergens vind ik hem vooral vreselijk eigenwijs en irritant, vooral omdat hij niets lijkt te leren. Valentina belazert hem, gedraagt zich grof tegenover hem en laat haar minachting tegenover hem duidelijk blijken, als hij haar niet kan geven wat zij wil, namelijk een leven in luxe, met een dure auto en alle andere dingen die de gemiddelde Brit zich ook niet kan permitteren, maar toch wil vader haar weer terug hebben, als de echtscheidingsprocedure al in gang is gezet. Vera vind ik ook niet al te sympathiek. In zekere zin lijkt ze misschien op Valentina. Ze is ook erg op geld uit en soms krijg je de indruk dat het welzijn van haar vader haar minder interesseert, dan het feit dat zij misschien voor allerlei kosten op moet draaien. Vader wordt door haar vooral gezien als iemand die absoluut niet voor zichzelf kan zorgen en maar opgenomen moet worden. De ik-figuur is eigenlijk nog het sympathiekste van het stel. Zij wil nog altijd het beste voor haar vader, maar ze ziet ook in dat een relatie met Valentina dat absoluut niet is. Ze verdedigt haar vader ook tegen Vera, die vooral aan haar eigen belangen denkt.
Mijn vader is ook wat eigenwijs, maar ik hoop dat hij in ieder geval wat minder naïef is.
Het is niet verkeerd om mensen te willen helpen, maar het is wel verstandig om bepaalde grenzen in de gaten te houden.
De vader van Nazdja (hoe heet ze nu eigenlijk?) en Vera gaat hierin te ver, misschien ook gedreven door een vorm van eenzaamheid. Ergens vind ik hem vooral vreselijk eigenwijs en irritant, vooral omdat hij niets lijkt te leren. Valentina belazert hem, gedraagt zich grof tegenover hem en laat haar minachting tegenover hem duidelijk blijken, als hij haar niet kan geven wat zij wil, namelijk een leven in luxe, met een dure auto en alle andere dingen die de gemiddelde Brit zich ook niet kan permitteren, maar toch wil vader haar weer terug hebben, als de echtscheidingsprocedure al in gang is gezet. Vera vind ik ook niet al te sympathiek. In zekere zin lijkt ze misschien op Valentina. Ze is ook erg op geld uit en soms krijg je de indruk dat het welzijn van haar vader haar minder interesseert, dan het feit dat zij misschien voor allerlei kosten op moet draaien. Vader wordt door haar vooral gezien als iemand die absoluut niet voor zichzelf kan zorgen en maar opgenomen moet worden. De ik-figuur is eigenlijk nog het sympathiekste van het stel. Zij wil nog altijd het beste voor haar vader, maar ze ziet ook in dat een relatie met Valentina dat absoluut niet is. Ze verdedigt haar vader ook tegen Vera, die vooral aan haar eigen belangen denkt.
Mijn vader is ook wat eigenwijs, maar ik hoop dat hij in ieder geval wat minder naïef is.
Re: Marina Lewycka - Een korte geschiedenis van de tractor in de Oekraïne
En ik heb ook dit boek uit. Drie boeken in minder dan een week, ik heb het wel eens slechter gedaan, hoewel het boekje van Anton Valens erg dun was.