Havank Ross: De schaduw contra de schorpioen

[Marjo]

Dat is wennen, zo'n Havank! Wat is het lang geleden dat ik zijn boeken echt nog met plezier las! Ik ga zeker niet herlezen...


Lees meer: http://www.thrillers-leestafel.info/havank-ross

[Annemarie]

Het is echt prachtig mooi geschreven maar ik kwam er niet doorheen en heb een nieuw baasje voor dit boek gevonden. Ik kon me totaal niet op het verhaal concentreren.

[Marjo]

Het was lastig, dat vond ik ook. Maar eenmaal gewend aan de oudbolligheid wilde ik toch wel weten hoe het af zou lopen. En het was een recensieboek, daar doe ik iets meer moeite voor.

[Annemarie]

Ik lees recensie-boeken altijd helemaal uit. Maar ik had dit boek gewonnen en was zodoende niet "verplicht" het te lezen. Ik ben een aantal keren opnieuw begonnen maar ik kwam er niet in. Het is wel ontzettend knap geschreven en ik kan me goed voorstellen dat deze stijl zo z'n liefhebbers heeft.

[Joanazinha]

Hij staat bij mij nog in de kast; ook een gewonnen exemplaar. Ik was vroeger helemaal weg van De Schaduw; heb bijna alle pockets gehad. Ben dus wel een beetje benieuwd naar dit boek, maar er komen steeds andere boeken die voorkruipen.

[Marjo]

Ik heb het vaker gemerkt: je moet niet goede herinneringen van vroeger willen herbeleven. Het draait vaak op een teleurstelling uit!
Maar ja, je hebt het boek nu al: dus ben ik toch benieuwd hoe je er op zult reageren!

[Joanazinha]

Ik heb het boek vandaag gelezen. Mijn reactie:

De verhalen van de Schaduw zijn voor mij pure nostalgie. Ik lees de boeken van Havank al vanaf dat ik tiener was en heb bijna alle pockets in de kast staan. Omdat de schrijver al jaren dood is, was de kans op nieuwe Havankjes nihil. Het was dan ook leuk te merken dat uitgeverij AW Bruna, t.g.v. het 140-jarig jubileum, had besloten om de Schaduw nieuw leven in te laten blazen en wel door Tomas Ross. De Schaduw contra de Schorpioen is het derde deel in de nieuwe serie, na 'Caribisch Complot' en 'Het mysterie van de Nachtwacht'.

Tomas Ross heeft getracht de groteske, hilarische, bombastische en taalvirtuose schrijfstijl die zo kenmerkend voor Havank was te benaderen. Dat is voor een groot deel goed gelukt en een feest der herkenning, maar wordt in dit boek wel erg kwistig gebruikt. Zo kwistig dat overdaad om de hoek loert en het op een gegeven moment ging irriteren (maar dat deed het bij Havank zelf ook wel eens, moet ik eerlijkheidshalve zeggen).
Afgezien daarvan is De Schaduw contra de Schorpioen een waardig opvolger van bijvoorbeeld 'Deurwaarders Delirium' 'Spaanse pepers' en Caviaar en Cocaine'. Het boek is ook vanwege de humoristische insteek hierbij te plaatsen, in plaats van bij de wat serieuzere avonturen, zoals in 'Er klopt iets niet'. Oude bekenden komen in grote getale voorbij, maar daarvoor heb je wel achtergrondinformatie uit de vroegere boeken nodig.

Al met al een zeer verdienstelijk verhaal, dat goed in elkaar steekt en met veel bombarie gebracht wordt. De Schaduw komt weer in allerlei avonturen terecht waar hij soms op het nippertje min of meer ongeschonden uitkomt. Het is wel even wennen om Monsieur in een eigentijdse omgeving tegen te komen waar de vroegere verhalen uit de aard der zaak speelden halverwege de vorige eeuw. En uiteraard mag het slotakkoord ten huize van De Schaduw in Cassis niet ontbreken.