Quasi historische roman. Nou ja, er zit wel historie in, maar niet wat je zou verwachten als je op de omslag hebt gelezen dat het "het meeslepende verhaal is achter Jan van Eycks beroemde schilderij van het echtpaar Arnolfini"
Zo, eerst even laten zien hoe dat schilderij er uit ziet: http://nl.wikipedia.org/wiki/Bestand:Ja ... ck_001.jpg
(Portret van Giovanni Arnolfini en zijn vrouw)
Het was aardig geweest als het op de omslag had gestaan, maar misschien mocht dat niet.
Wel is er een woord vooraf, waarin de schrijfster het een en ander uitlegt over het schilderij zelf, gegevens die ze ook in het boek verwerken zal. Wie Jan van Eyck is, wat de betekenis van de symbolen is die hij gebruikt heeft, en waarom hij zo beroemd is.
Maar meteen stelt ze heel duidelijk dat ze het verhaal verder uit haar duim gezogen heeft. De man Arnolfini heeft geleefd. En ook Giovanna Cenami die de hoofdrol speelt in het verhaal heeft werkelijk geleefd. Maar zij is niet degene die op het schilderij staat afgebeeld.
Dat het historisch niet juist is, is jammer, maar het verhaal dat verteld wordt, geeft natuurlijk wel een beeld van de vijftiende eeuw. Het feit dat vrouwen alleen maar nuttig waren om uit te huwlijken aan een goede partij, zodat de familie meer aanzien kreeg, vormt de kern van het verhaal.
Arme Giovanna, veertien jaar oud is zij, en nog maar net een vrouw. En ook nog net verliefd geworden op een knappe jongeman die haar ook wel ziet zitten. Maar trouwen met de man van haar eigen keuze, dat kan niet, en al helemaal niet als blijkt dat de jongen een telg is van de familie met wie Giovannas eigen familie al eeuwen overhoop ligt...
Het is een spannend en romantisch verhaal geworden dat je toch wel met plezier leest. Maar om er iets van op te steken is eigenlijk het voorwoord al genoeg...
Marjo
