Wat een heldere recencie Jacob.
ik krijg bijna zin het boek weer eens te herlezen.
Mij is vooral heel erg bijgebleven hoe hij op een gegeven moment beschrijft hoe "wij"en hoe hij een weiland met koeien ziet.
Los van dat het gewoon een prachtig verhaal is zou het wat mij betreft verplichte kost moeten zijn voor iedereen die met iemand met een vorm van autisme te maken heeft.
Het maakt dat je veel beter begrijpt hoe iemand denkt en naar de wereld kijkt.
Wat mij is bijgebleven is, is zijn reis naar Londen. Hoe slim alles aangepakt werd. Maar ook hoe verwarrend uitspraken kunnen zijn, hoe onlogisch sommige dingen kunnen zijn.
Al een glimlach vanaf de eerste bladzijde. In één ruk uitgelezen. Me verwonderd over zo'n andere manier van denken, me verontwaardigd over zoveel onbegrip soms. Die appendix vond ik schitterend gevonden.
"leven is veel meer dan eten en vechten om de macht" (J.L. Seagull)
Ja fantastisch boek dit. ik denk ook regelmatig aan dit verhaal. Bijzonder geschreven, maar eigenlijk was de manier van denken af en toe zo logisch dat je dacht dat meer mensen zo zouden moeten denken.
"Het boek heeft een aparte vormgeving: blanco pagina's, andere typografieën, en op het einde een serie foto's. Die hebben wel een betekenis, maar voegen voor mij weinig toe, zijn eerder irritant.