Het kan soms zomaar gebeuren dat je een boekje koopt omdat de flaptekst "je wel aanspreekt", de schrijfster ken je alleen van naam. Je denkt dan een aardig "tussendoorboekje". Het staat al een tijdje in je kast en als je niet precies weet wat je nou wil lezen pak je dit maar eens. En dan blijkt dat het een erg mooi verhaal is en je leest het boekje in een ruk uit.
Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/marie-s-nathusius
Dettie
Marie-Sophie Nathusius - Slapende zwanen
Marie-Sophie Nathusius - Slapende zwanen
Laatst gewijzigd door Dettie op 17 mei 2009, 18:38, 3 keer totaal gewijzigd.
Ik ken de schrijfster niet, heb jij meer van haar gelezen?
Ik vond het een mooi boekje, prachtig om het jaar 2007 mee af te sluiten. Bedankt voor het toesturen!
Misschien is er iemand die het nu wil hebben?
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/marie-s-nathusius
Marjo
Ik vond het een mooi boekje, prachtig om het jaar 2007 mee af te sluiten. Bedankt voor het toesturen!
Misschien is er iemand die het nu wil hebben?
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/marie-s-nathusius
Marjo
Dat voorzichtige, die terughoudendheid vind je bijna nooit in boeken waar het over jongeren gaat en meestal zijn het jongeren die hoofdpersoon zijn. Ik ben het met je eens, dat maakt dit verhaal erg mooi.
Intussen tips gekregen dat Anita Brookner of Barbara Pym misschien ook mooi gevonden zullen worden door ons! Ik heb nog niets van hen gelezen geloof ik.
Intussen tips gekregen dat Anita Brookner of Barbara Pym misschien ook mooi gevonden zullen worden door ons! Ik heb nog niets van hen gelezen geloof ik.
Tja, ik was niet zo weg van dit boekje. Ik vond Ester een onmogelijk mens. Weet niet wat ze wil, liegt alles aan elkaar, is alleen maar aardig als het haar uit komt. Ze irriteerde me.
Aert was wat sympathieker.
Ik vond de schrijfstijl ook niet erg prettig. Vaak een staccato en gedetailleerde opsomming van alle gebeurtenissen. Dat ligt me niet zo.
Wel leuk dat de schrijfster al 85 was, toen het boek verscheen. Dat merk je niet aan het boek.
Marjo, in jouw verslag staat nog steeds "Elias" i.p.v. "Aert". Elias is Esters achternaam. Ik dacht dat dat al ooit ter sprake was gekomen en dat dat veranderd was.
Aert was wat sympathieker.
Ik vond de schrijfstijl ook niet erg prettig. Vaak een staccato en gedetailleerde opsomming van alle gebeurtenissen. Dat ligt me niet zo.
Wel leuk dat de schrijfster al 85 was, toen het boek verscheen. Dat merk je niet aan het boek.
Marjo, in jouw verslag staat nog steeds "Elias" i.p.v. "Aert". Elias is Esters achternaam. Ik dacht dat dat al ooit ter sprake was gekomen en dat dat veranderd was.