Nana Ekvtimisjvili - Het perenveld

[berdine]

Samenvatting: De leraar geschiedenis moet dood, niet zonder reden. En de kinderen zouden over het zompige perenveld naar de vrijheid moeten rennen. Dat zijn de plannen van Lela, een meisje van achttien. Op het internaat voor geestelijk gehandicapte kinderen in Tbilisi, een relict uit Sovjettijden, ontfermt Lela zich over de andere kinderen, al dan niet "debielen', door de wereld in de steek gelaten. Vooral beschermt ze Irakli, die per telefoon contact met zijn naar Griekenland verdwenen moeder probeert te zoeken en de gruwelijke waarheid over haar niet wil weten. Wacht Irakli een nieuw leven, als een echtpaar uit Amerika hem wil adopteren?
Het perenveld is een overrompelende roman over een bijna vergeten uithoek van Europa, Georgië in de wilde jaren negentig. Nana Ekvtimisjvili schrijft prachtig over zomerhitte en over regendagen, over mensen met een gebrek die toch weten te overwinnen, over hoop in een hopeloze omgeving, en heel subtiel over misbruik en ware liefde.

Mooie novelle, die wel wat te lijden heeft onder de vertaling vanuit het Duits. Het stoorde me enorm om voortdurend constructies zoals: "als had hij ..." in plaats van ons gebruikelijke "alsof hij ... had" te lezen. Het geeft het verhaal iets plechtigs en ouderwets, wat er niet bij past. Maar verder een mooi verhaal over wantoestanden in Georgië, met name in dit kindertehuis, en de problemen die daaruit voortvloeien. 

[Dettie]

Hoe kom je toch steeds aan die aparte boeken. Het klinkt weer enorm interessant en mooi.
Het boek heb ik gelijk gereserveerd bij de bieb Berdine.

Mario Molegraaf is toch een uitstekende vertaler, hij heeft ook heel veel poëzie vertaald, dus ik ben wat verbaasd dat jij de vertaling niet zo geweldig vindt. Maar ik ga het meemaken...

Dettie

[berdine]

Ja dat verbaasde mij ook. Ik zag dat het een gerenommeerde vertaler is. Ik had een oude man verwacht gezien die formele bijzinnen: "als had hij dit of dat" "als was zij zus of zo". En dat niet één keer, maar het hele boek door. Het viel me zelfs op dat op het eind een paar keer het normalere "alsof" werd gebruikt, haha! Achteraf, lezend dat het vertaald is uit het Duits, begrijp ik dat er "als wäre" en "als hätte" heeft gestaan. Maar ik blijf het vreemd vinden dat hij dat letterlijk vertaald heeft.
Tja, hoe kom ik aan die titels? Tegenwoordig op veel verschillende manieren. De nieuwsbrief Boeken van NRC, de Volkskrant, Literair Nederland, nieuwsbrieven van uitgevers, met boeken die me triggeren en waardoor ik later op internet op zoek ga naar recensies.

[Dettie]

Nee, het is geen oude man. Hij is van 1960.
Molengraaf heeft ook Mein kampf vertaald
https://www.pzc.nl/zeeuws-nieuws/mario- ... oogle.com/

Misschien was het te vertalen boek (Het perenveld) ook zo formeel...

Ja, de NRC Nieuwsbrief lees ik ook graag en nu ik weer lid van de bieb ben kan ik ook weer boeken aanvragen én heb ik niet gelijk de verplichting van een recensie. Op Literair Nederland kom ik af en toe wel eens en van de Volkskrant mis ik vaak helaas de boekrecensies. Ik dacht dat ze elke donderdag een boekenpagina hadden bij de Volkskrant maar ik zie dat toch niet terug.

Dettie

[berdine]

De Volkskrant heeft in elk geval op zaterdag een boekenbijlage. (Ik heb hem alleen op zaterdag.) Tegenwoordig is het niet veel meer, voor mij dan. Het overgrote deel is non-fictie. Ze hebben ook een Nieuwsbrief Boeken, maar dat is meer een uittreksel van de zaterdagbijlage.
Mario Molengraaf had ik ook opgezocht, dus ik weet dat het geen oude man is en dat hij Mein Kampf vertaald heeft.

[Dettie]

Ah dank je voor de informatie, ik had zaterdag nog specifiek gekeken maar zag de bijlage niet (ik krijg de Volkskrant van de buurvrouw)

Dettie

[berdine]

Haha, dat klopt! Afgelopen zaterdag hadden ze geen boeken! Alleen heel veel artikelen in Wetenschap, de andere helft van het katern.

[Dettie]

Ooo zie je wel! haha

Die wetenschap had ik wel gezien ja.

Dettie

[Dettie]

Pfff wat een mooi verhaal. Ik heb me niet gestoord aan de taal en het viel me niet op wat jij schrijft Berdine. ( Het stoorde me enorm om voortdurend constructies zoals: "als had hij ..." in plaats van ons gebruikelijke "alsof hij ... had" te lezen. Het geeft het verhaal iets plechtigs en ouderwets, wat er niet bij past. ) Misschien komt het ook omdat de kinderen 'debielen' zijn. Zo worden ze tenminste in het boek genoemd en is dat hun taal.
Het enige wat me opviel is dat ik het gevoel had dat het een flinke tijd terug speelde, en dan is er ineens een vrouw in een legging, dat haalde me even uit het verhaal.
Maar wat een boek! erg mooi en ook aangrijpend.

(Dankzij mevrouw corona kreeg ik het boek heel lang na de reservering.)

Dettie

[Dettie]

Wat ik niet zo begreep is waarom Lela daar zat, ze zou ook 'debiel' zijn neem ik aan, maar zo kwam ze niet over.

Dettie

[Marjo]

Als een verhaal niet boeit, let ik al helemaal niet op stijl of taal. Of zou ik dat juist wel moeten doen? Hm..

[Dettie]

Jij leest dit boek nu? Of is het een opmerking in zijn algemeen ?

Dettie

[Marjo]

Ik heb het een tijdje geleden geprobeerd. Het lag op de tafel in de bieb, en jullie hadden het er over, dus...