Leestafel forum

Wéér een verhaal over de oorlog? Ja. En dat moet ook. Er komen steeds nieuwe generaties die de verhalen niet meer te horen krijgen. Ook zij moeten weten wat er gebeurt in de wereld. Want dit is van alle tijden, in alle landen.

Lees meer: http://www.leestafel.info/berti-persoons

Geen boek voor mij dus.

Ik voel al tranen opkomen bij het lied 'Ein koffer spricht'
https://www.youtube.com/watch?v=9GORwnPInec

Ik kan me trouwens herinneren dat mijn grootouders, die het bombardement op Rotterdam hebben meegemaakt, een vluchtkoffertje hadden.

Het koffertje in dit boek is geen vluchtkoffertje, meer een herinneringskoffer. De oorlog zit erin.

Ik ging ook wel uit van een herinneringskoffer.
Maar al met al hoef ik niet meer te lezen over wat mensen elkaar hebben aangedaan.

Snap ik. Maar vind je het niet toch belangrijk dat de huidige generatie er wèl over leest?

Op zich wel, maar ik vrees dat het weinig helpt.

Maar ja, als er helemaal niets gezegd of gedaan wordt dan helpt het zeker niet.
Ik vind ook goed dat elk jaar op de Dam een kind een gedicht voorleest. Het gaat dan niet zozeer meer om WO II maar wel om de vrede en laten zien hoe het ook kan.

Dettie

Op zich wel, maar uiteindelijk vrees ik dat dit soort dingen alleen de mensen raken, die toch al weten dat mensen lijden onder oorlog.

Veel mensen kijken bijv. 4 mei televisie, soms alleen al om te kijken wat de koningin draagt... of gewoon uit ene soort sensatie, de herdenking zit er in Nederland zo ingebakken. Dan is alles wat wijst naar vrede en hoe het anders kan toch meegenomen. Wie weet wordt er dan toch een zaadje geplant.

Dettie

Ik kijk nooit naar dat soort dingen. Als ik zie hoe mensen nu op vluchtelingen reageren, dan heb ik de indruk dat men er toch nooit iets van leert. Ja, het eigen leed, of het leed van het eigen land, dat is belangrijk, maar dat andere mensen nog steeds lijden, dat ziet men niet.

Herdenken geeft me altijd een dubbel gevoel. M'n grootvader zat in het verzet en heeft zelfs een bedankbrief van de Amerikanen gekregen en ik werd op school altijd uitgescholden voor 'vuile rotmof', omdat ik een Duits klinkende achternaam heb.