Pff..ik mag jouw verslag nog niet lezen, alleen de conclusie waar ik dus al op gereageerd had. Maar wat een kluif om hiervan een goed verslag te maken!
Je had gelijk Dettie, een herleesboek. Ik zat in de trein en ben dus maar meteen van voren af aan begonnen. Snap het nu toch wat beter.
Oei moeilijke vraag Tiba. Het is een heel apart verhaal en het is moeilijk te vertellen wat het nu precies is. Alleen kan ik zeggen dat ik het met veel plezier gelezen heb. Avontuurlijk kan ik het ook niet echt noemen.
*Piekert nog even door hoe ik het zal benoemen*.
Ik vind het een zoektocht van drie mensen die van alles gemeen hebben. Ieder op hun eigen manier beleven ze wel avonturen, maar nee, het is geen avonturenverhaal in de zin van het woord.
Wat ik ook nog kwijt wil: er worden bepaalde dingen in het boek verteld over plaatsen en o a vissen, die allemaal echt blijken. Nikolski bestaat dus echt...
Staat het ergens specifiek Marjo dat het een hij is?
Ik had de indruk dat de verteller een zij is. Misschien ook wel door het werken in de boekwinkel, vond ik klaarblijkelijk meer iets voor een zij.
Voor mij was het een jongen, maar ik ben nog even gaan zoeken en kwam dit tegen: (het sluit niets uit natuurlijk) "geen van mijn schaarse minnaressen heeft ooit kunnen begrijpen dat ik me tevreden kon stellen met een baan als antiquaar.."
Ach welnee. Zo duidelijk was het niet.
Bij mij is het vaak zo dat als een schrijver een ik-figuur gebruikt het automatisch een man is. En bij een schrijfster dus een vrouw.
Ik moet er erg aan wennen als dat niet klopt!
