Ik heb even nagedacht over deze vraag, en ik kom voornamelijk uit op woorden die kwalificerend zijn..
en die me daarom kwaad maken..
"vrouwtje"bijvoorbeeld..gaat mijn bloed meteen van kolken.
"zustertje"ook zo een, en daar wordt dan een verpleegkundige mee bedoeld.
Nog een term waarvan stoom uit mijn oren komt..
...die mensen hebben een "ongelukkig kind".. en daar wordt dan een gehandicapt kind mee bedoelt.
Is misschien beroepsdeformatie, ik kom uit de gehandicaptenzorg, maar mijn aversie stamt uit nog eerder tijden.
Alsof een handicap ook maar iets zegt over de staat van geluk..die categorie bevat zowel mensen die hoger scoren op de schaal van geluk dan mensen zonder handicap, als mensen die lager scoren.
"Vrouwtje" en "zustertje" ... die verkleinwoorden lijken me ook erg "verkleinend" en dus kleinerend, wellicht een beetje meelijdend/meewarig, in elk geval misplaatst. Doet me ook denken aan de manier waarop men bejaarden aanspreekt in een rusthuis "mevrouwtje", "madammeke", het is allemaal niet kwaad bedoeld, maar sommigen kunnen er echt niet tegen.
"Een ongelukkig kind": als kind hoorde ik die term regelmatig gebruiken, ik dacht dat dat typisch Vlaams was, blijkbaar dus niet. Sindsdien is die term hier in onbruik geraakt, voor zover ik weet (behalve misschien bij mensen boven de tachtig). Heeft inderdaad niets met de graad van geluk te maken, wat dat betreft een heel "ongelukkige" term.
Nu het toch gaat over woorden die iemand kwalificeren: tegenwoordig hoor ik regelmatig over een persoon zeggen (die bv. iets ergs/droevigs heeft meegemaakt): die is "zielig". Daarbij komt de stoom nu uit míjn oren! Dat vind ik nu eens een kwalificatie die mensen dooddoedt.
Tiba.