# Johan Andersen - Zonder genade

[Renate]

Het boek begint met een cursief gedrukt stuk dat uit een spionageroman lijkt te komen. Een man wordt achtervolgd in Amsterdam en ziet nog kans om een paar brieven te posten. Uiteindelijk wordt hij toch gepakt en voor hij sterft komt hij oog in oog te staan met iemand die De Jakhals wordt genoemd, naar de terrorist Ilich Ramírez Sánchez, ofwel Carlos. De naam De Jakhals kreeg hij van de pers.
Neli Panka en Eugène Hamer, die we ook al in het vorige boek van Johan Andersen tegen zijn gekomen worden bij een bizarre moord geroepen.

Lees verder http://thrillers-leestafel.info/johan-andersen

-

[Dettie]

Klinkt wel spannend allemaal. Ben wel benieuwd waarom die buiken open en dicht waren gemaakt. Maar ja dat kun je natuurlijk niet vertellen.

Dettie

[Renate]

Het openen van de buiken is kennelijk een soort martelmethode.

[Dettie]

Ah ik dacht misschien stopten ze er iets in wat kon leiden tot de oplossing.

Dettie

[Renate]

Nee, dat niet. Het zijn geen drugsrunners.

[Dettie]

Kon ook briefjes of voorwerpen zijn, beeldjes of iets dergelijks.
haha ik verzin het waar je bijstaat!

Dettie

[Marjo]

Ik zou wel eens willen weten of je het voor elkaar zou krijgen te verzinnen wat Johan Andersen bij elkaar verzint. Het klopt allemaal ook nog! Al weet ik niet precies hoe dat allemaal werkt bij de politie en de geheime diensten, het lijkt te kloppen.

http://thrillers-leestafel.info/johan-andersen

-

[Dettie]

Jullie recensies lijken bijna wel over een ander boek te gaan!
Wel leuk om te lezen.

Dettie

[Marjo]

Meen je dat nou? We noemen toch dezelfde dingen.

[Renate]

Ja, dat vind ik eigenlijk ook. Ik heb helemaal niet het gevoel dat onze besprekingen nu zo verschillend zijn, al leggen we misschien andere accenten.

[Dettie]

Jawel maar Renate treedt meer in detail, waardoor het toch een ander verhaal lijkt.

Dettie

[Marjo]

Als wij dat niet vinden, zal dat komen omdat wij het verhaal kennen denk ik.

[Renate]

Dat zal wel. Beide besprekingen geven een goed beeld van het verhaal, denk ik, zonder al te veel weg te geven.