Camilla Läckberg - Leeuwentemmer

[Annemarie]

Hoera, een nieuwe Läckberg! Ik ben dol op de reeks over Erica en Patrik en ik heb met volle teugen van dit boek genoten.

Lees mijn recensie hier: http://www.thrillers-leestafel.info/camilla-lackberg/

[Dettie]

De film lijkt me beter (grapje)
Ik kijk graag naar de serie over Erica en Patrik. Niet echt eng, vaak een beetje landelijke gemoedelijkheid (waar wel steeds wat ergs
gebeurt overigens) Nu ik het beschreven zie vind ik het akeliger omdat je dan zelf beelden erbij maakt. Op tv zou het
waarschijnlijk niet eens te zien zijn. We zouden dan horen wat er gebeurd is, maar dat is dan toch anders.
Ik zie nu ook gelijk Erica bij die Laila waar ze met de voor haar typerende vasthoudendheid en vriendelijkheid toch alle
informatie van weet los te peuteren. Het zal ongetwijfeld weer een spannend verhaal opleveren.

Dettie

[Annemarie]

O ja, de The fjällbacka murders is een heerlijke serie. Ik vind dat Patrik en Erica heel goed weergegeven worden. Ik denk eigenlijk ook dat het op papier allemaal spannender is, hoewel dit boek wel even flink spannend eindigt. De spanning is altijd goed in boeken van Camilla Läckberg maar het is vooral het heerlijke sfeertje eromheen wat het zo prettig om te lezen maakt.

[Renate]

Ik geef eerlijk gezegd de voorkeur aan de boeken boven de serie.

TV-thrillers met al te veel huiselijk gedoe gaan me sneller tegenstaan. Dat heb ik in ieder geval met 'Noord Zuid'. Ik kijk, omdat ik wil weten hoe het afloopt, maar door al het huiselijke gedoe krijg ik steeds de neiging weg te zappen.

[Annemarie]

Ik hou wel van "huiselijk gedoe" als het goed gedoseerd is. Het moet natuurlijk niet overheersen.

[Renate]

In een boek kan ik het beter hebben dan op TV, hoewel ik het bij Wallander bijvoorbeeld nog wel mee vind vallen.

[Renate]

Ik ben net in het boek begonnen. Victoria is nog niet dood, maar ergens is het misschien goed te weten dat ze aan haar verwondingen overlijdt.

[Renate]

Ik schiet al lekker op en ben heel benieuwd hoe het afloopt. Lasse (die het licht heeft gezien) vertrouw ik absoluut niet.
Bertil Mellberg doet nog het meest denken aan de commissaris uit een Vlaamse kinderserie. Ietsje minder had wel gemogen.

[Annemarie]

Ik vind dat juist wel leuk aan deze reeks. Het is spannend maar allemaal niet te zwaar.

[Renate]

Ik vind het ook niet erg dat het niet te zwaar is, maar het karakter van Bertil Mellberg vind ik wel wat erg ongeloofwaardig. Iemand die zo'n hoge dunk van zichzelf heeft en tegelijkertijd zo faalt in z'n functie, is een beetje te veel van het goede. In een lagere functie zou het misschien nog wel kunnen, zie het duo Kristianson en Kvant in de boeken van Sjöwall en Wahlöö.

[Annemarie]

Ja, dat begrijp ik wel. Toch kunnen juist mensen met een hoge eigendunk enorm ver komen. Ze bluffen zich vaak overal uit.

[Renate]

Ja, maar bij Bertil vind ik het misschien wel wat overdreven, hoewel ik 'm in de loop van de serie wel sympathieker, of minder onsympathiek ben gaan vinden. Eigenlijk is hij, sinds hij Rita heeft ontmoet wat aardiger geworden. Hij is ergens ook niet blufferig genoeg en valt voor mijn gevoel toch wel erg door de mand. Je krijgt het idee dat men hem uit Göteburg heeft weggepromoveerd naar een plaats waar hij minder schade aan kan richten. Het personeel werkt min of meer langs hem heen.

[Annemarie]

Eerst vond ik Bertil een vervelend mannetje maar sinds hij met Rita is, is hij inderdaad veel vriendelijker. Ik vraag me ook wel eens af hoe het hem lukt zijn baan te behouden want de rest kan het volgens mij prima zonder hem af. Hij is misschien niet het meest overtuigende personage maar toch vind ik dat hij iets toevoegt. Zo'n irritant iemand geeft een verhaal toch iets extra's.

[Renate]

Er lopen over het algemeen wel genoeg irritante mensen in de boeken van Camilla Läckberg rond. In dit boek in ieder geval Einar, die ik het liefste met rolstoel en al van het dak zou willen laten rijden. (Misschien wat sadistisch, maar gezien zijn houding tegenover z'n vrouw, ook wel begrijpelijk) en dan Lasse, die ook niet bepaald sympathiek is.

[Annemarie]

Jij kunt je altijd heerlijk ergeren aan irritante mensen in boeken. Ik heb dat wat minder. Ik zie ze vooral als een leuk tegenwicht. Ze zijn vervelend maar als je ze wegdenkt, is het verhaal toch vaak net wat minder pittig.

[Renate]

Ach, ik erger me niet aan alle irritante mensen, maar sommigen zijn wel heel erg irritant en ik ben lichtelijk allergisch voor mannen die hun vrouw als voetveeg gebruiken en die om gehoorzaamheid af te dwingen geweld niet uit de weg gaan.

[Annemarie]

Hopelijk zijn we daar allemaal allergisch voor!

[Renate]

En ik heb het boek uit. Mag ik zeggen dat de ontknoping een beetje tegenviel?
Er lopen aan het eind wel heel veel zwaar gestoorde figuren in het boek rond en bij sommige vergeleken is Kevin uit 'Waar is het fout gegaan?' van Lionel Shriver http://www.kathymathys.nl/lionel-shrive ... standaard/ bijna normaal te noemen.

[Annemarie]

Van mij mag je dat zeggen hoor! Ik weet zelf eigenlijk niet meer precies hoe het afliep. Had je een heel andere afloop verwacht of vind je het gewoon niet goed genoeg uitgewerkt?

[Renate]

Wel goed uitgewerkt, maar dat de daders nog vrij rondlopen, vind ik ergens onbevredigend. Maar misschien komen we ze nog in een volgend boek tegen.

En de grote hoeveelheid zwaar gestoorde mensen in het boek
Einar
Jonas
Louise
Tess (alias Louise, alias Marta)
En Hella, waarvan ik niet weet wat ik er van moet denken (ik moet het einde misschien nog eens even herlezen, want ik ben haar een beetje kwijtgeraakt.)
Ietsje minder had wel gemogen.

[Annemarie]

Ja, dat zijn er flink wat! Zolang het verhaal goed te volgen blijft, vind ik het niet erg. Ik vond het niet verwarrend.

[Renate]

Verwarrend was het ook niet, ik vond het alleen wat te veel van het goede. Een, of desnoods 2 gestoorde figuren in een boek vind ik wel genoeg, om het geloofwaardig te houden.