M.J. Arlidge - Iene Miene Mutte

[Annemarie]

Alweer een indrukwekkend goed thrillerdebuut van een scenarioschrijver. Het eerste deel van de Helen Grace-reeks.

Lees mijn recensie hier: http://www.thrillers-leestafel.info/mj-arlidge/

[Dettie]

Wat vreemd, ik heb van iets dergelijks (op leestafel?) een recensie gelezen.
Ook dat mensen moesten kiezen wie in leven bleef. Geen idee welk boek dat was.
Het lijkt me echt zo'n serie die verfilmd gaat worden als televisieserie. Het 'klinkt' loeispannend.

Dettie

[Renate]

Klinkt als een spannend boek. Helaas heeft de bibliotheek het nog niet, dus geduld hebben.

[Annemarie]

Het kan maar zo dat er al eens een boek over een dergelijk onderwerp is geschreven. Misschien heb ik het zelfs wel gelezen maar dat weet ik even niet meer. Het is ook echt loeispannend en je kunt als lezer ook wel merken dat de auteur veel scripts heeft geschreven. Je ziet als lezer het verhaal echt voor je en ik denk ook dat het goed te verfilmen is.

[Marjo]

Het kan toch haast niet anders dan dat een auteur beïnvloed is en wordt door andere schrijvers. Door iets wat indruk gemaakt heeft toen hij zelf niet eens aan schrijven dacht, of iets wat hij nu leest.
En voor de doorsnee lezer is het schier onmogelijk om verbanden te leggen. Als ik denk: dat heb ik eerder gelezen, dan is dat natuurlijk zeer goed mogelijk.
Ik ben nu met een verhalenbundel bezig waarbij ik steeds denk: dit heb ik wel eens eerder gelezen, maar ik kan niet nagaan waar en wanneer. Dus denk ik: als deze schrijver mij nu weet te boeien, hoe vaak ik ook hetzelfde thema misschien al gelezen heb, dan is het een goed verhaal.

[Annemarie]

Als een verhaal goed uitgewerkt is en knap bedachte verhaalwendingen heeft dan maakt het me niet zoveel uit of ik al eens iets met een soortgelijk thema heb gelezen. Ik denk zelfs dat het vrijwel onmogelijk is om nog een geheel nieuw thema te bedenken. Net wat jij al schrijft Marjo: auteurs moeten toch ergens hun inspiratie vandaan halen.

[Dettie]

Het maakt inderdaad niets uit als het verhaal maar goed is. Er zijn ook zoveel romans die zich afspelen in WOII waarbij mensen
verraden worden maar toch kunnen het stuk voor stuk prachtige boeken zijn.
Maar het viel me op omdat ik zo'n verhaal over keuze maken al eens eerder tegengekomen was en hoopte dat iemand zou
roepen oh ja, dat was dat... boek. Maar neen, reeds

Dettie

[Annemarie]

Mocht ik nog op de titel van het andere boek komen dan laat ik het weten.

[Marjo]

In al die jaren zijn we er niet achter gekomen..(!)
Ik heb het boek in een avond uitgelezen, dus wat dat betreft heb je niets te veel gezegd Annemarie! Het is een verhaal dat verbijstert, en je wil weten hoe en wat. Nu vind ik achteraf de ontknoping wel vergezocht, maar het is leuker als je het niet aan ziet komen, dus vooruit. En ik had graag wat meer psychologie gehad, bij de keuze die ze moeten maken. Het is binnen dit verhaal een onmogelijke keuze, maar zou het niet ook een keuze kunnen zijn die in oorlogstijd gemaakt moet worden? Vreselijk als je dat moet doen.

[Annemarie]

Nee, ik weet ook nog steeds niet welk boek het is. Heerlijk dat je ook genoten hebt, Marjo. Ben je van plan nog meer delen te gaan lezen?

[Marjo]

Als ik er tegen aan loop wel denk ik. Maar om ze nu speciaal op te zoeken?

[Annemarie]

Dan wacht ik geduldig af.

[Dettie]

Wow 374 pagina's in één avond. Ik doe het je niet na. Terwijl ik ook best snel lees. Knap! Je ging vast heel laat slapen
Mijn record is 200 pagina's denk ik. Wel een boek met letters in grote druk haha.

Dettie

[Renate]

Vroeger had ik daar geen moeite mee. Ik kan me wel herinneren dat ik soms voor ik naar bed ging vast in een bibliotheekboek begon. Ik stond dan het boek te lezen en ging op een gegeven moment op de leuning van de bank zitten en uiteindelijk ging ik in m'n gemakkelijke stoel zitten, zodat ik veel langer bleef lezen dan eigenlijk m'n bedoeling was.

[Marjo]

Eerlijk gezegd was ik 's middags al begonnen...

[Joanazinha]

Ik denk dat ik weet welk boek jullie bedoelen waarvan de titel iedere keer ontschiet. Het issuh...... ligt op het puntje van mijn tong. Ik ga eens even zoeken. Volgens mij van Steve Berry. Momentje nog...... ik zoek.....
Nee toch niet; ook niet van Simon Beckett volgens mij.
Nou ja, we komen er nog wel een keertje op .

[Annemarie]

Haha, ja dat heb ik dus ook steeds. Wie weet komen we er ooit achter en... dan weten we niet meer bij welk boek deze discussie ook alweer staat.

[Renate]

Ik heb het boek hier liggen en kan bijna niet wachten om er in te beginnen. Het boek kijkt me smekend aan, maar ik moet sterk blijven en eerst m'n bespreekboek uitlezen, dat ik combineer met een boek van Toon Tellegen, dat wat gemakkelijker in bed leest.

[Annemarie]

Wat een ijzersterke zelfbeheersing!

[Marjo]

Het is pas echt ijzersterk als je er aan begint en het dan weg kunt leggen voor Tellegen..

[Renate]

Tellegen is toch ook heel wat anders.
M'n bespreekboek laat zich niet zo gemakkelijk in bed lezen, al is het maar door de voetnoten.

[Renate]

En ik ben er in begonnen. Het is loeispannend en het kostte me gisteren inderdaad moeite om het weg te leggen, omdat ik naar bed wilde.

[Annemarie]

Leuk om te lezen dat je geniet. Kon je nog wel slapen of bleef het verhaal door je hoofd spoken?

[Renate]

Ik kan wel slapen. Ik heb nooit last van gruwelijkheden in fictie. Sterker, ik ben na een gruwelijk hoofdstuk gaan slapen.

[Annemarie]

Knap hoor! Bij mij verschilt dat een beetje. Soms slaap ik heerlijk op een gruwelijk verhaal, andere keren lig ik toch echt wakker.